Kýsaca “Toplu yaþayan böceklerde, kolonilerdeki iþleri yapan, kýsýr birey." þeklinde tanýmlanmýþtý "ÝÞÇÝ" maddesi, Temel Britanica'nýn DÝZÝN cildinde... Dizindeki "iþçi" maddesinden bir önceki madde ÝÞBÖLÜMÜ, bir sonraki madde ÝÞÇÝ SINIFI bak. PROLETARYA idi... Ondan sonra ise ÝÞEME KANALI anlatýlýyordu. Yani büyü bozuluyordu.
Bu tanýmlama bende bir fikir parýldamasýna (bkz. Eureka veya yanan ampullü abajur-nalist kafa) neden oldu. KRAL Marx'ýn nerede hata yaptýðýný, komünizmin pratiðinin çuvallamasýna neden olan teorik yanlýþýn nerede olduðunu bulmuþtum!
Anahtar kelime "KISIR" idi. Koloni yaþamýnýn, yani herkesin emeðini koloniye adamasýna, kendisi deðil kolonisi için çalýþmasýna, koloninin çýkarýnýn "baz" alýnmasýna dayanan hayat tarzýnýn, komünist sistem ile temel benzerlikleri (Yüzeysel benzerlik denemez bunlara) baðlamýnda bakarsak, ortaya çýkan sonuç; "iþçi sýnýfý, üreyemediði sürece kolonyal hayatýn yaþayabilirliði mümkündür" olacaktýr. Buraya deðin yazýlanlardan elitist olduðum hatta ýrkçý-faþist bir düþünceyi savunduðum sanýlabilinir. Öyle sananlar Bertrand Russell'ýn da "tembel" olduðunu düþünüyorlardýr muhtemelen...
Doðacak her iþçi çocuðu, iþ yapabilecek yaþa gelene dek koloniye yük olacaðý için tüm iþçilerin tek bir doðumun (neslin, batýmýn) temsilcilerinden oluþmasý gerekecektir. Ve tabii ölmemeleri... Peki bu mümkün müdür? Týp ve genetik bilimi, Hollywood senaristlerinin hayal güçleri ile henüz baþedemeyecek durumda olduðundan bunun mümkün olmadýðýný söyleyebiliriz. O halde yapýlmasý gereken; "iþçi" kavramýný, ölümlü olan "insan" türünün kimliði olmaktan kurtarmaktýr. Ýþçileri yani emek harcayanlarý, robotlardan, bilgisayarlardan yani makinelerden oluþturmaktýr. Bunlarýn üretimi ve bakýmý da makinelerin "iþi" olacaktýr. Elbette öncelikle bu sistemi "biz" kurmalýyýz. Yapacaðýmýz son "iþ" bu olacaktýr. Bir makina, üretildiði (doðduðu?) andan itibaren çalýþabileceði için topluma yük olmayacaktýr.

Bu sistem, eþitlik arayýþýnýn nihayetini ilan edecektir. Çünkü üretim faktörlerinin sahipliðine, meslekten doðan statüye vs. baðlý zenginlik ve güç yok olacakýr. Üretim faktörlerinin insanlarla olan baðlantýsý kesilecektir. Her birey, ömrünü "kendini geliþtirmek" "çocuklarýný yetiþtirmek" gibi esas önemli þeylere harcayacak, üretmek, emek (iþgücü anlamýnda) harcamak gibi zaman kayýplarý ve eþitsizlik kaynaklarý yok olacaktýr. Yaþamak, hayvanlarýnkine benzer bir "gündelik koþturma" þeklinden, felsefi bir "varolma" þekline dönüþecektir. Avlanmak; avcý hayvanlarýn, toplayýcýlýk; otçullarýn, tarým; makinelerin iþi olacak, insan bunlardan kendini ayýrabilecektir.
Belki tek eþitsizlik "yetenek" kapsamýnda, mesela bir bireyin diðerlerinden daha iyi resim yapmasý þeklinde ortaya çýkacaktýr. Ama "mutlaklýðýn" olmadýðý Evren'de mutlak eþitlik de yoktur. Hem zaten çeþitliliði ortaya çýkaran (kimini ressam, kimini filozof, kimini bilimadamý yapan) þey de bu farklýlýklardýr. Bunlar zaten eþitsizlik deðildir.

Bir sabah uyanacaðýz ve iþe gitmek zorunda olmayacaðýz!