demek gidiyorsun,hadi git,
git ama;
beni bana býrakýp git
üþüyorum...
bu ýssýz,soguk ve katrankarasý gecede,
o yüzden üstümü ört,
beni sonkez sol yanagýmdan öp,
ve öyle git.

hani bu akþam sonlar varya,
hani sonlarýmý yaþiyorum ya seninle,
giderken sonkez arkana bak,
bizim sarkýmýzý tak,
ve öyle git.

öyle biþey yap ki!
yap ki beynimden yaþadýklarýmýzý sil,
ismini cümle daðarcýðýmdan çýkar,
hatýralarý yak,
kafama sýk,
ve öyle git...

yüzünün soðuk güzelligiyle,
masumca bir çiçeði tutarmýþ gibi,
acýlardan bezmiþ yüregimin,
enkazýný yerden kaldýr
ve öyle git...

lütfen git..
git ama ben uyuduktan sonra git,
gittiðini duymayayým,
cok sevdigimiz,
ikimizin ilk ve sonkez izlediði filmin sonunudaki ayrýlýk sahnesi gibi,
usulca ben uyanmadan git,
gece gözlüm,
beni gözlerinin karanlýðýna býrak,
iþýðý söndür,
kapýyý sonkez çarp,
bidaha dönmemek üzere çýk,
ve...
yüzündeki o masum tebessümle,
öylece git...