anlamak,
anlamak istiyorum insanlarý,
san ki sevgiden yoksun bir yarýs içindeler.
ayramýyorum sevaplarý,günahlarý,
insanlar hep çaresizliðin peþindeler.


bir yarýs ki,
topluca atýlýrlar ileri

sonra
sonra,

ortalýðý karýþtýrýr birileri,
hep göstermektir sanki,
hadi bakalým derler, hangimiz daha zeki.

zeki,
hýrslý zeka cinleri,

zeki,
insanlarýn anlamadan anlama kabiliyeti

olamaz
olamaz,

olsa olsa bunlar insanýn kibirleri,
anlayabildinmi bari yaþadýðýmýz çiftliði,
yazýk ki,
insanlarýn acizlikten bir yerler edinmesi..

yazýk.
yazýk,

ne yazý ki!

her seferinde kumar oynuyoruz aleyhimize kartlar
git gide yok oluyoruz,buna zorluyor sartlar,
aslýnda bunlar kuzu postunu bürünmüþ,yavru kurtlar,
gerçek avcý gelince,onlar menzil dýþýndalar
sevgiyi inatla kavrayamazlar.



hayat bir felsefeyse,dünya -sonlu- fani
bu çok anlamsýz gövde gösterisi,

gösteri
gösteri,

niye hiç deðermi bunlara yani,
nerde sarayý,köþkü olanlar hani,
ibret alacaksan eyer,
oku mezar taþlarýnda ki dizeleri,
her þey fani
var olan son saf sevgi...