Bir þarký daha yazmaktý hayat ve onu defalarca söylemek. Evladýn gibi benimsemek, her harfini ve notasýný..Denizlere yazýlmalý þarkýlar ve de isteklerimize...
Defalarca kavruluyoruz bizi biz yapan isteklerle ve var olma arzusuyla, var olduðunun üstüne basa basa þarkýlar yazýyoruz. Güzel olan bu çabalar ve herbirinin daha da güzel olan sonuçlarý. Kýrýksýz hayaller ve uyumayý sevdiren düþler.. hepsi küçücükler yine de gülümsüyorum.
Yok yine iyimser olma giriþimi içinde deðilim. Mutlu olduðum söylenmemeli. Ayrýca mutsuz olmama bir neden de gösterilmemeli. yalnýzca gidiyorum. Nereye gittiðim önemli tabi ama ben gidiyorum dediðimde üzülmüþümdür demek ki.. Eminim meçhul deðil. Karanlýk zindanlarý, korkunç ejderhalarý da yok. Güneþ doðmuyor diyemem ve yýldýzsýz tüm geceleri. Tenha deðil yollar ve ortaksýz deðil ruhum. Sadece yoruluyorum...
düþünüyorum uzun beyaz, soðuk raylarý ve bu denli deðil bana kimsenin sevgisi orada, uzakda.. Gözden uzak..,gözlerim uzak..ve iþte uzak, korku kadar,karanlýk ve ölüm kadar soðuk.
... sorardým þimdi alýþtým:'bilmiyorum bu bozkýrda yürüyen ben miyim yoksa denize sevdalý ben deðil miydim? ' Özgürlük, herkesin bakýþ açýsýna esir olmuþ, heryana çekilen garip bir kavram. o bile özgür deðil!
deniz,özgürlüktür diyemem ama sanki tüm kaçýþlara umutlar vadediyor;
'ufuklar, sonsuz gel seni sonsuzlara býrakayým, belki istediðin oradadýr ve belki rüyalarýn.' diyor.
'Yok sen tüm güzelliðinle kal burada. birgün tanla geçerim maviliðinden boðulursam bu þehrin karanlýðýnda' diyorum bir sabah vapurunu beklerken iskelede. Eðer bir þehir, maviliðinden mahrumsa denizin insan mahrum hissediyor kendini tüm kaçýþ haklarýndan. þimdi ben de yalnýzca gidiyorum. Bir süre kaçýþ umutlarýmý alamayacaðým yanýma.. Baþka umutlarým hep olacak tabi.Umut, kötülüklerin en kötüsüymüþ iþkenceyi uzatýrmýþ varsýn uzatsýn yoksa nasýl var olacaðým.
Bu gece yine soðuk, Herhalde bir müddet daha böyle gidecek. Havadan sudan konuþmak için gece üç çeyrek ne kadar uygun bir zaman sayýlmasa da ayrýca cevaplama giriþiminde bulunacak kimse yoksada (al pacino posterimden de bir beklentim yok! :) sonkez birine birþeyler yazma isteði. ya da o kiþiye sonkez yazacak olmak böyle laf kalabalýklarýna salýyor cümleleri..
Ýlk yazýda ne dileyeceðimi bilmiyormuþum biliyor musun artýk biliyorum senin için deðil seninkilere daha güzellerini ekleyebilirim ama bu benim için.
insanýn içini ýsýtan bembeyaz birþey, temiz,güzel ve umut etmesi bir o kadar hoþ.. beklemeye deðer, tüm aþýrýlýklardan sýyrýlmaya ve de baðlanmaya.. en büyük isteðim olduðu asla söylenemez o her nefesimde dileniyor ama belki aklýmdan geçirmeye defalarca deðer.. Fazla iyimser deðilim. Mutsuz olmaya da sebebim yok yalnýzca gidiyorum ya da geliyorum ne farkeder iþte yolculuklar hep böyledir.Yaþamak gibi ya da Binlerce þarký yazmak gibi yaþamak ve heran yolculuklarda bulunmak. Güzel þarkýlar yaz ve rahat yol al!
hoþçakal
j`aime beaucoup encore le bleu...