Gümüþ bir hayaletsin, ruhun saten
bu mezarlýk ne ki dünya sana dar beden
þanslý bir var oluþ yokluktan olmuþluðumuz
ölümsüzleþmeye doyumsuzdu
sözcüklerde anlamlaþmaya muhtaç oluþumuz

Tükürdün geceyi, çarmýha gerdiðin güneþe
yýldýzlar hayranlýðýmý göðe dile getirse
ömrü uzardý gecelerin
tüm beni güçlü kýlan imgeleri, morfinleyen çaresizliðim
sunulsaydý yitik varlýðýna sitem ederdin

kelimelerin özümseyemediði yüzün olmalýydý
bu sebeple ifadelerim anlam kargaþasý
saklarým ama inan, inancým mutlak
sonsuza açýldým da eksilerime bir bak

avuçlarýmýn içindeki kesiklere
tuz oldu sözlerin
sen üslubunu merhem mi zannettin
O'nun varlýðým, asýlsýz tenim
yargýlamak sana düþmez
git ufuklar senin

hayalinin, kalemimi kýrýp attýðý an
sevemedi beni akrep ve yelkovan
kaçardýn aforoz edilmiþ sevdalardan
suretim engel sana ne bir in ne de liman
sen bildiðinden,
gördüðünden þaþmayacaksýn
hepsi hak ama
þekilciliðinle yargýlanacaðým
yargýlanacak
ve eksiklerim dilimi kestikçe susacaðým
oysa ne suçlu ne de haklýyým

ben, ben diye söylenemem
ben O'yum
kudreti gülizar aþký tomurcuðum
sunulandan fazlasýný dilerim de
dilimde bitmez dikenleri yokluðunun

gümüþ bir hayaletim ruhum saten
dünya ne ki sonsuza varmak isterken
altýn,ipek diye geceye tenim söverken
gözlerinin elalýðýnda kaybolmayý haykýrdým ben

kurnaz ve hain bir edayla bakma yüreðime
karþýnda suskunken,gevezeliðimle eðlenme
ben, ben diye diretemem
gülüþlerim alevleri saklarken,
aþký bir defa daha mat edemem

hayalini devasa çöllerde býrakdým
yürüyemem çakýllý bulvarlarda
ve aram iyi olamadý epeydir zamanla
yazarým aþký yekpare taþlara
fakat suretim engel sana
sen kaç aforoz edilmiþ aþklardan
bedenimiz tutsak aþka
ben yorgunum koþamam