Yeni evli çiftler, kendilerine nasýl tanýþtýklarýný soranlara, çalýþtýklarý yerlerin birbirine çok yakýn olduðunu söylüyorlardý. 414. katla 415. kat arasýnda üç metreye yakýn bir mesafe olsa da, iki katta çalýþan yaklaþýk dörtyüz kiþinin varlýðý, bu tanýþmanýn güzel bir sürpriz olduðu gerçeðini gösteriyordu. Hayatlarýnýn baharýndaki iki bankacý sade bir düðünle evlenmiþlerdi. Düðün, gelinin ýsrarýyla 617. katta bulunan bir salonda gerçekleþti. Davetlilerin çoðunun çalýþma arkadaþlarý olacaðý gerekçesiyle böyle bir istekte bulunmuþtu Berna.
    Evlilik öncesinde Kerim ve Berna, Gökkule içerisinde yapmaktan çok hoþlandýklarý bir hobi edinmiþlerdi. Bazen asansöre binip görevliye rastgele bir kat söylüyorlar, çýktýklarý katta neyle karþýlaþacaklarýný tahmin etmeye çalýþýyorlardý. Düðün salonu da böyle bir gün bulunmuþtu.
    Düðün öncesi yaptýklarý balayý planlarý, Kerim’in iþiyle ilgili beklenmeyen bir yoðunlaþmanýn olmasý nedeniyle gerçekleþmedi. Gökkule’nin yakýnlarýnda bir ev kiraladýlar. Yakýnlýk Kerim’in umrunda deðildi, ancak Berna zamanlarýnýn büyük bir kýsmýný yolda geçirmelerine gerek kalmayacaðý düþüncesiyle Kerim’i ikna etti. On beþ dakikalýk yürüyüþle, Çetin ailesi evinden iþine ulaþabiliyordu artýk.
    Ýki aþýk günler geçip iþlerine gömüldükçe, öðle aralarýný birlikte geçiremez oldular. Birlikte geçirdikleri kýsýtlý zamanlardaysa Gökkule dýþýna pek çýkamýyorlardý. Bazen buluþup, týpký eski günlerdeki gibi, Kerim’in favori lokantalarýndan birinde karýnlarýný doyurduklarý oluyordu. Ama bu günler giderek azaldý. Kerim’in kendi arkadaþlarýyla Gökkule dýþýnda yediði yemekler kadar seyrek olmasa da; Kerim ve Berna öðle aralarý nadiren dýþarý çýkabiliyorlardý.
    Gökkule’nin kullanýma açýlmasý ilk yýlýný doldurduðunda, týpký bu gökdelende çalýþan diðer insanlar gibi Güvenbank Gökkule Þubesi çalýþanlarý için de en keyifli eðlence, Gökkule’de neler olup bittiðiyle ilgili olarak hazýrlanan internet sayfasýný takip etmek olmuþtu. Burada gökdelende faaliyet gösteren iþ yerleri, maðazalar, marketler, lokantalar, kafeler, barlar, sinemalarla ilgili en güncel haberlere ulaþýlabiliyordu. Her geçen gün yeni yerler açýlýyordu. Ýnsanlar yeniliði önce keþfetmenin tatlý heyecanýný yaþamak ve çevresine yaþatmak için aptalca bir yarýþa tutulmuþ gibiydi. “Hayatým, Tavan adlý bir kafeden bahsediyorlar, çok farklýymýþ, gidelim mi? Duydunuz mu, tam dört katý kapatmýþ market zinciri? Ben oranýn merkez þubesini beðenmemiþtim ki, isterseniz bir gidip deneyelim ama... Sinemanýn koltuk arasý tam bir buçuk metreymiþ...”
    Her türlü organizasyon Gökkule’de gerçekleþtirilir oldu. Artýk hayat yalnýzca gökdelen içerisinde yaþanýr gibiydi. Kerim özellikle hafta sonu tatilinde, eðlence amaçlý buraya gelen arkadaþlarýný hiç anlamýyordu. Sanki koca kentte baþka sinema salonu, baþka bar kalmamýþtý. Bu konuyu Berna’yla da tartýþýr oldular. O, her seferinde arkadaþlarýnýn buraya gitmek istediðini söyleyerek tartýþmayý noktalamaya çalýþýyordu. Hem Gökkule’den hoþlanan yalnýzca içerisinde çalýþanlar deðildi ki, fýrsatýný bulduðunda tüm kent buraya adeta akýyordu. Gökkule’nin günlük ortalama ziyaretçi sayýsýyla ilgili açýklanan kesin bir bilgi yoktu, ancak burada çalýþanlarla birlikte birkaç yüz bin kiþinin gün boyu içeri girdiðini söylemek hiç de abartýlý olmazdý.
    Kentin biraz varlýðý olan tüm insanlarýný ilgilendiren haber, bir Pazartesi günü öðle arasý Gökkule internet sayfasýndan duyuruldu. Gökkule, gökyüzüne doðru uzayacaktý. Bu, aylardýr tartýþýlan bir konuydu. Bunu gerçekleþtirecek bir teknolojinin var olup olmadýðý tartýþýlýyordu konunun uzaðýndaki insanlarca. Ýlk etapta Gökkule’ye üç yüz kat ilave edilmesi planlanmýþtý, bununla birlikte 1100 katlý bir yapý haline gelecekti Gökkule. Ýnsanlarý asýl ilgilendiren haber ise þuydu: Ýlave edilen kýsým konut olarak kullanýlacaktý.