MAYIS VE SEN
Anýlarý bir yol üzerine koydum, beklemeye baþladým.Uzaklardan gelen ýssýz seslere göz kýrpdýðýmda ortaya dökülen kara sözlere maðlup olup mahcur kalýyordum.Bir gün anladým ki seni yoðuran hayata saygý
göstermek zorunda olacaksýn.
Benim hayallerim''Ey! þanlý insan '' demek isterdi.Sen saygý gös
ter ve beklemeyi bil.O gün gelir ve çatar.
Mayýs ayý duvar diplerine itilen toz yýðýnlarýyla dolu günleri aným
satmaya baþlýyor ve yitik kaldýrýmlarda mum üflemenin güzel olduðunu
kendine aksediyorsun.Ayný duvar diplerinden dökülen sývalarýn koku
suna aþýk olmaya hazýrlanýyor ayný zamanda siyah saçlara özlemini tek
rar dile getiriyorsun.Denizler sana meþki hatýrlatýrken sen aþký midye kabuklarýnda sýrtýndaki yanýklarla birlikte hissediyorsun.
Meþk-i deðer hayatta kaç kere kalp satýlýr bilmem ama bazýlarý yokluðu ceplerde bazýlarý ise gölgelerde arar.Sen hiç kalp satýn almadýn
mý?
Bizler satýn alamamýþtýk.Bizler alamamýþtýk...Bizler olamamýþtýk...
Gerçek olamamýþtýk...Aþýk olamamýþtýk ya da kalp hýrsýzlýðý yapamamýþ
týk.
Bazen o kadar çok çalarýz ki farketmeyiz.Ümitlere sadýk kalma
ya yelteniriz.
Mayýs ayý hýrsýzlýk yapýlmasýný söylüyor diðer aylar ise sadakati
emrediyordu.Senin ne istediðin hiç önemli deðildir.''Ey þanlý insan ''de
meli ve saygý göstermelisin.O günlerde gelecek ve mutlu olmayý mum
üflemek kadar kolay zannedeceksin.
Mumlarýn üflendiði bir günde sende siyah saçlara tutulacak ve duvarlarý yýkmak istercesine tekmelemeye devam edeceksin.
Neler olduðunu anlatmayan, kime yalvaracaðýný bilemediðin gün ler ile yalnýz geçireceðin saatler devam ederken benliðin kuruyacak ve ''ben tekrar aþýk oldum'' diyeceksin.
Artýk mayýs ayýnýn sonunu bekliyor olacak ve aþkýnýn sonsuz cen
net meyvalarýna hayat verdiðini düþüneceksin.Sen yaþayacaksýn o yaþa
yacak ve adýný çiçekten alan bir tepe senin doðuþunu kutluyor olacak...