ÝNS BEDENÝNDE GÜLÜN SOLUDUÐU AÞKTAN YANSIMALAR


Baharanda baran gibi düþtün gönül çemenime… ruþen-i muhabbet eyleyince suzan oldum seninle… derun-i didede caným… cananým… iþve vü nazým dedim… nezaketle derlenirken sancýlarýmsýn dedim… kalbin özge yurdunda biteviye aramakla bulunmazlarýmsýn dedim…

Düþlediðim gülistan-ý letafette seyran ile temaþa etse yar bana… ve dese ki gül-i ra’na vereyim sana… en özge yurdumda varlýðýnla var olayým… kalbimin dehlizlerinde saklayýp… beynimin girdaplarýnda hemhal olayým… olayým ki iki kaþýnýn arasý… benim olsun yol edindiðim küyun-i yar kalasý… sað ve sol didesinden yakamozlarýn kamaþtýrýrken gözlerimi… ummanýnda kaybolup… uzaklarý yakýn edende bulayým düþlerimi…

Sonrasý yokluðuna istersen bitir bitirebilirsen beni… nuruna sarýldýðým düþlerin eteðinden… vazgeçemediðimsin senden… vazgeçilemezimsin körpe kalbimden… canda can bildiðim sensin… aþkýn ile olmuþken divane deli… elisa çöllerine düþtüm de mecnun gibi… beþerden çýktým da yola… yanlýþ yoldan çevirdin beni… ruhuma üflediðin ol hakikatte buldum seni…

     Söz bir kez çýkýnca dilden… dil bire baðlandý bir kere her zerreden… her elementte sensin aradýðým dedi… dilden kalbe giderken sözler elife… yol verdi elif de… be de… te de… se de… asýrlarca aradýðým elifdi… aþkýna suzan olduðum pay ve paydada birdi… çöllerinde susadýðým mecnun misali… arayýp da bulamadýðým aþýk-ý þuri idi… ummanda kaybolduðum dýrahþan-ý dide idi… ak pak alýnlý yüzlerin pesendidesiydi… bütün bilinen birlerin ilkiydi… ilklerin biriydi… letafetine ram olmuþken þimdi… de hadi gönlüm bitir bitirebilirsen bende ki biri… de hadi gönlüm bitir bitirebilirsen içimdeki elifi…

…

Yeryüzü sana hayran ile gelip geçti ser ta ser gül-i handan… sel olup aktý aþkýndan an be an hazar-ý dide-i giryan… ruberü elem-i firkat içinde beklerken gül-i baran… döker izbe nurundan… aþk ile senden asuman…

Ýlk akþamdan seherine… vuslata erme ümidiyle çýlgýnca aðlayan… sonrasý aþýk-ý pinhan ile çöllere düþen benim ey þeh-i hüban!... haste-i hicrana düþeli akýl serden geçti… ser ta ser kendinden geçen akýl her sýfatta kuþe-i hicran ile aðular içti… vuslata nispet ile kitab-ý mukaddeste yazýldýðý gibi… yürü ya kulum dendiðinde… ameller bir bir dökülünce… payan günü denilir ah keþke verilse kitabým saðdan diye…

Vakt-i þam… aþýk-ý þuride oldum sana nalan… vü efgan… ol sebepten dil seni diler… dildar seni diler… dide seni diler… her gördüðü siluette dide-i dil görür aþýk-ý pinhan… tahtýna yakýn duracaðýmý bilsem vade-i vasýla oran… yalan eylemem ki hiçbir an… yeter ki olayým sana mest-ü hayran… yeter ki bir huzmecik rüya ile düþeyim yanýna… sen ki derdime derman… sen ki aþkýnlýðýma sultan… biliyorum ki ol Rabbim isterse yazar ferman… biliyorum ki alýnlarda var olur bendeki bu aþk ile ferman…




Mehmet KELEBEK
12.04.2006