Gecelerin bulutlarla aðladýðý bir mektup yolluyorum sana.Gülüþlerini görmediðim senelerin hasretini yükledigim özlemlerimi ve selamlarýmý kanatlandýrýyorum.Gözyaþlarýmý pul diye yapýþtýrdýðým mektubuma yüreðimi ve hasretimi býraktým..Bilmiyorum belki de cevap vermeyeceksin bu mektubuma ama Olsun sana hasretimin büyüdügü yüreðimden seslenmek istiyorum...karakýslarýn bittigi ve baharlarýn bozkýrlara cicekleri armagan ettigi zamanlarda kýrlangýc yüregi edasýyla sana yazýyorum..Elimde kalem , yüreðimde hasret , sana ve yokluguna akýyorum gözyaþlarýmda birikmiþ bulutlarý saðarken.Yokluðunun bilmem kaçýncý senesi,Ak saçlarýna beyazlarýn bu kadar yakýþtýðý caným babacýðým.

Biliyor musun yoklugunda aynalar kesti kücücük yüregimi...Seninle mutluluklara uzanan sevda pýnarlarým kurudu karanlýklarýnda...Gecelerin dolunayla dansýnda yakamozlarýn avuçlarýndan uzanýp hep o beyaz saçlarýna dokunmak istedim. nereye baksam hep sen,nereye dokunsam sanki tenin var,inan unutamadým seni caným babam.dönmeyeceksin biliyorum bir daha geri,hiç gelmeyeceksin gittiðin yerden.gitmeden bir kez göremedim seni,koklayamadým,öpemedim elini. Kaç kez firar ettim ölümünü söyleyen zaman dilimlerinden..Hep prangalara vurdum sensizliði hatýrlatan anýlarý...Ah þimdi gelsen gecelerime, yýldýzlarýn dansýný izleyiverseydik karanlýklar içinde ,Ellerin beni bendeyken okþayýp sararken ,Kalbinde hýzlýca atan ritimlerden ne türküler bestelerdik seninle babacýðým.Biliyorum gittiðin yerlerden dönsen, yýllardýr kirpiklerimde alevlenen özlem yaðmurlarýnda nice düþlerim kanatlanýrdý semalara.Acýlarýma bir gülüþlerinle düþsen ýlýk meltemler dolardý içimize.

Yoktun iþte,Son duraðýn biletini sonbahar yaðmurlarýyla alýp gittin. Görmedin ki sen Giderken ayazlar vardý gökyüzünde..Ve yüreðimizde ise aðýtlar ve kanla karýþýk gözyaþlarý...Yoktun iþte...Sensizlikle gecen koskoca yýllar...Zaman ne çabuk akýyor deðil mi ?.Her gece yýldýzlarýn koynuna girip göz yaþlarýmla hasret mektuplarý yazdým sana....Selam yolladým sana,özlemlerimi yolladým sana,yüreðimi yolladým sana hasretliðini duyduðum yalnýzlýklarýmýn yaðmurlarýnda ýslanýrken arka sokaklar..Bir zil çalsa da sen gelseydin demir kapýmýzý aralayarak.Keþke ülkemin en ücra kentlerinde olsan da senede bir kez uðrasaydýn sana ve gülüþlerine hasret sensiz soframýza... Denemedim sanma sensizlikte toprak kokan bedenine sarýlmaya.Kaç kez denedim senin yanýna gelmeyi vakitli vakitsiz...Yüreðimi benden koparýp sana koþmak istedim..Düþtüm, yollarýnda..Yaralandým üzerine serilen hasretin karanlýklarýnda...Topraðýna koþmak, ellerimle kefenindeki beyazlýða sarmak istedim yokluðunun ateþini.Olmadý yapamadým iþte...

Yýllardýr bayramlarda ellerini öpmek için mezarýnýn baþýnda sana gülümsüyorum...Bayram namazlarýndan sonra herkes babalarýnýn ellerini öperken ben senin topraða karýþmýþ bedenini öpüyorum....Bazen kokuna delice koþmak için uzaklardan kanatlanýyorum...Biliyorum Takdir- Ýlahi..Hiçbir zaman isyan etmedim..Hep yokluðunu içimde kuruyan nehirlere akýttým...Kurumuþ güllerime ve saksýda annemin büyüttüðü çiçeklere hep senin gülüþlerini fýsýldadým... Mahkumdum sana ve hasretine.Çaresizim iste.Topraða sarýlmýþ bedeninde kalkýp gelemezsin ki..Kollarýmý açtýðýmda üzerinde filizlenmiþ çiçekleri avuçlarýna alýp yüreðime dönemezsin ki ,ama güneþ küsse de umutlarý beklemek bahara muhtaç bir fidan gibiyim,dallarýn sevgiye susamýþ bir mucizenin hasret tohumlarýna býrakacaðý iki damla …belki de yüreðimde açacak bir tutam kavuþma..bil ki bunun için hep seni bekleyeceðim.Sanma ki adýný herkese söyledim.Gittiðini hep içimde anýmsadým..Gitmedin sen..Uzaklardaydýn ve bir gün gelecektin...Belki de uzaklardan bana umutlarý ve baharlarý doldurup gelecektir.Gitmedin ve hep seni gitmedin bildim yüreðimde..hasretliðinin avuçlarýnda uyumak için tahta beþiklerin içindeki topraklarý yatak bildim,Taþlarý ise sana akýttýðým göz yaþlarým için sildiðim bir çiçek bildim...Kaç gece rüzgarlar kapýmýzý vursa, sen geldin zannettim.Kaç gece yýldýzlar odamý delicesine aydýnlatsa, o tatlý gülüþlerin sandým...

Kavuþmamýzýn bir gün olacaklýðýný biliyorum.Þimdi hasretini elimde ki kalemimin mürekkebime býrakýp klavyelerden alýyorum yokluðun sancýlarýný..Her tuþa basan ellerimle en çok senin ellerini öpmeyi özledim oysa...Sensizlikte kaçýncý güneþ bu göz yaþlarýmý sensiz kurutmaya gelen...Kaçýncý bahar bu yokluðundaki yüreðimde arsýz karlarý eritmeye gelen.Bilemiyorum..hâlâ baþ ucumda asýlý duran resminle avunurum.her gün batýmýnda bulutlarýn kýzýllaþtýðý anda yanýna gelmeyi düþlerim hep. Gittin, takvimler sanma ki seninle deðiþti..Gönül takvimlerinde yokluðunun tarihi var...O hiç çýkarmadýðýn gözlüðün ise hala duvarda.Bir gelsen içimdeki büyüyen hasret daðlarýný eritiriz gülüþlerinle..Bir uzansan yüreðime, göðsünde aðlayýp senin kollarýnda uyusam keþke..

Öyle özledim ki babacýðým...Kelimeleri kanatýyorum senin hasretini anlatamadýklarý için..Fýrtýnalarla kavgalardayken sensizliðin ateþlerini kusuyorum onlara..Yoksun iþte..Sanma ki senin gibi suskunum..Bak dilim cümlelere yüreðim hasretinde gecelerindeki karanlýklara koþuyorum Yalnýzlýðýnda ,bakýr tenli bulutlarýn eteklerinden damlayan yaðmur taneleriyle bir mektup yazdým sana...Yüreðimdeki özlemimi pul diye yapýþtýrýp sana yolladým bu gece...Dualarýmda ýslattýðým seccademde senin ismini anýyorum yine..Hasretinde seni özlüyorum caným babacýðým..Cennetin en güzel bahçelerinde ,serpiþtirdiðim harflerimden mýsralara dökülen bu mektubumu alman dileðimle.Aðlamak güzel þey Deniz gibi Hüzünlerimizde,Yüreðimin ortasýnda Bir baþka sen varsýn.Ve ben,Seni yaðmurlarla sevemedim ki Yaðmurlarýn durduðunu gördüm,Seni güneþlerle sevemedim ki Güneþlerin battýðýný gördüm, Seni yýldýzlarla sevemedim ki Yýldýzlarýn söndüðünü gördüm,Seni bulutlarla sevemedim ki Bulutlarýn gittiðini gördüm,Ve Ben seni , yüreðimle, gönlümle, kalbimle,Sevdim Çünkü yüreðimin hâlâ yaþadýðýný Gördüm. Unutmayasýn ki seni her ziyaretine geliþimde;mezarýnda biten karanfilleri koklar ,göz pýnarýmla seviþen topraðýný okþarým seni incitmeden.Ýþte, Seni hasretle sevdiðim günleri hatýrlarým. Hýçkýrarak haykýrýþlarýný duyabilsen yüreðimin sensiz akþamlarýnda sessiz çýðlýklarýnda inan Özlüyorum seni,hem de çok özlüyorum,Ama yürekten,Ama gönülden,Ama kalpten,CANIM BABACIÐIM

Ýsmail Sarýgene - H.Hüseyin Anmak