Uyarý: Az sonra okuyacaðýnýz eser tamamen, bir yýkýlmýþ hayal mahsulüdür. Karakterler bütünüyle kurgudur, zaten içlerinden biri gerçek olamayacak kadar güzeldir... Gerçek hayattaki olay, yer ve kiþilerle ilgili benzerlikler, raslantýdan ibarettir. Kötü bir raslantýdan ibaret...

Okudukça, yalnýzlýðýnýn azaldýðýný hissediyordu. Yazar, sanki ona hitaben, onun için yazmýþtý tüm bu hikayeleri... Heyecaný öyle bir noktaya geldi ki, yazýlarý tam da ona hitabeden yazarla tanýþma, konuþma isteðiyle e-maile sarýldý. Þanslýydý. Çünkü bunlarý yazan adam, o sýrada, baþkalarýný da yazmak üzere online olmuþtu ve mesaja hemen cevap yazdý.
Sohbetleri sadece birkaç gün internetle sýnýrlý kalabildi. Yüzyüze konuþma isteðiyle buluþtular. Birbirlerine karþý duyduklarý hislerle yüzleþmek ama yüz-göz olmamak arasýnda gidip geldiler...
Ve "cicim günleri" geçti. Duygu ve düþüncelerinin mevsimsel olduðunu farkedememiþler, ilk heyecanýn elleri arasýndan kayýp gittiðini anlayamamýþlardý. Yaz, yine yapmýþtý yapacaðýný... Ýnsanlarýn kanýný kaynatan sýcak mevsim, kanýna girdiði bu iki kiþinin kalbinden çýkýp gitmiþti sonunda...
Geride, çok sevdiði kitabýn son sayfasýna gelenlerin hissetiðine benzer bir boþluk duygusu býrakmýþtý, kalplerinin dizginini bir süreliðine ele geçirdiði zavallý iki kiþinin...
Bilimadamlarýnýn yapacaðý türden, þu soðuk açýklamayý da kullanýrsak: "Aþk, hormonel bir aþýrýlýktan etkilenen beyinde geliþen, geçici bir psikolojik sorundur. Çoðu zaman mevsimseldir."
Bu öyle bir bozukluktu ki esas can kaybý, hormonel aþýrýlýk geçtikten sonraki iyileþme sürecinde yaþanýyordu. En azýndan yazar için... Kim mi bu yazar? Ona acýnmasýný istemeyen biri... Acýnacak halde olduðunu bilse de...
Mutsuz Son