Ne gelir aklýnýza mutlulukla ilintili þeyler deyince?. Benim aklýma gelenler þunlar;
En baþta sevmek ve sevilmek sonra doðayla baþbaþa olmak, güzel bir manzara seyretmek, sinemaya, tiyatroya veya bir konsere gitmek, dostlarla, arkadaþlarla beraber olmak, sürükleyici bir roman okumak, müzik dinlemek, keyfince para harcamak, ve güzel bir yemek yemek.

Aslýnda bu örnekleri çoðaltmak, þartlara gore deðiþtirmek mümkün. Cebinde bir milyon lira parayla bir simit ve sýcak bir bardak çayý, güzel bir manzaraya karþý yudumlarken de mutluluðu yakalamak mümkün. Þöyle hiç ummadýðýn bir anda gelen ve ihtiyaçlarýnýn dýþýnda harcayabileceðin bir parayla deliler gibi alýþveriþ yapýp, para harcamanýn tadýný çýkarmak da mümkün.

Yaþadýðýmýz ekonomik þartlar pek para harcamaya ve bundan zevk almaya, mutluluk yakalamaya elveriþli deðil ama bazen, mutluluðu yakalamanýn pek parayla, pulla bir alakasý olmadýðýna inananlardaným ben.

Anneannemin, çocuklarýna ve torunlarýna uyguladýðý bir yöntem vardý. Ne zaman canýmýzý sýkkýn gorse; Derdiniz ne? Ne oldu? falan diye sormazdý. Nasihat etmek, akýl vermek veya derdimizi dinlemek gibi çaba göstermez, bizi kendine has bir yolla o sýkýntýdan, o dertten bir süreliðine uzaklaþtýracak þeyler yapardý. Evinden ayrýldýðýmýzda; Ne parasýzlýðýmýza, ne aþk acýmýza, ne de o anki sorunumuza bir care bulamamýþ bile olsak, o sýkýntýyý daha kolay taþýyacak bir rahatlýkta ve içimiz biraz daha hafiflemiþ ve güçlü çýkardýk.

Anneannemin sýrrý, sefkat, sevgi ve karnýmýzý sevdiðimiz þeylerle doyurup bizi þýmartmaktý. Çok basit gibi görünen bu yöntem hepimizde olumlu etkiler yarattýðýndan, bizim ailede baþý sýkýþan, anneanneme koþardý.

Geçenlerde bu yöntemi bir arkadaþýma uyguladým. Etkisini birkaç saatin içinde görmek beni çok mutlu etti. Kapýdan girer girmez sýkýntýsýný hiç sormadým. Ona hemen bir kahvaltý hazýrladým. Yumurta, peynir evde ne varsa çýkarttým, özenli, göze hoþ gelecek bir þekilde tepsiye dizip, kanepenin önüne bir sehpada servis yaptým. Önceleri ‘’hiçbirþey yiyecek halim yok çok mutsuzum’’ falan diye sýzlandý ama çay koyma bahanesiyle yanýndan ayrýlýp, onu fazla konuþturmadým. Yedirdim içirdim, rahatlamasýný saðladým. Sonra dertleþmek daha kolay oldu. Yanýmdan ayrýlýken geldiðinden daha iyi ve keyifliydi. Yöntemin ne doðruymuþ Nur içinde yat caným anneannem…

Mutlulukla ilintili þeyler, mutluluða giden kestirme yollar, mutsuz, sýkýntýlý, dertli olduðumuz zamanlarda bunlardan en kýsa sürede nasýl kurtulabilirizin yöntemleri oldum olasý kafamý kurcalamýþtýr.

Büyük acýlara, kayýplara, tedavisiz dertlere çare bulmak ancak uzun zaman isteyen ve zor konular. Yaþamak zorunda kaldýklarýmýzý yaþýyor ve ruhumuzu ancak zamanla onarabiliyoruz. Ancak benim anlatmaya çalýþtýðým bu deðil.

Bazen bir olay, bizi zayýf düþürür. Bu bir baþarýsýzlýk olabilir, bir haksýzlýk olabilir, bir þanssýzlýk olabilir. Biten bir aþkýn acýsý, devam eden bir iliþkideki tatsýzlýk veya geçici bir parasýzlýk dönemi olabilir. Bu tip sýkýntýlar yaþandýðý anda sanki hiç aþýlamayacak gibi gelir insana . Çýkýþ yolu bulmakta zorluk çekeriz, kendimizi zayýf düþmüþ hissederiz. Ýþte böyle durumlarda ne yapmalýyýz ne etmeliyiz de kendimizi yeniden güçlü ve mutlu kýlacak formüller bulmalýyýz.

Çocuklar canlarý acýdýðýnda, birþeyi isteyip de ona kavuþamadýklarýnda baðýra çaðýra aðlarlar. Onlarý susturmanýn en iyi yolu, ya dikkatlerini baþka bir þeye çekmek ya da ellerine sevdikleri bir yiyeceði tutuþturmaktýr. Avaz avaz aðlayan yaramaz, daha gözyaþý kurumadan elindeki çukulata veya þekeri iþtahla yemeðe ve etrafa gülücükler daðýtmaya baþlar.

Büyüdükçe artýk öyle avaz avaz aðlayamýyoruz. Bir nedenden ötürü canýmýz yandýðýnda gözyaþý döküyoruz ama bunu mümkün olduðunca kimselere göstermeden yapýyoruz. Hele erkekler bu konuda kadýnlardan daha þanssýz. Onlara erkekler aðlamaz diye baský yapýp, bu ufacýk rahatlama imkanýndan da mahrum ediyoruz. Oysa duygunun kadýncasý erkekçesi olmaz.

Büyüdükçe isteklerimizi gerçekleþtirecek, derdimizi çözecek insanlar kalmýyor etrafýmýzda.Hatta her zaman dertleþecek, sýkýntýlarý paylaþacak birini bulmak da mümkün olmuyor. O zaman iþ baþa düþüyor. Hem mücadele edip hem de o mücadelenin içinde ufak tefek mutluluklarý yakalamak, kendimize nefes alacak pencereler açmak, birþeyler ters gitse de gayreti býrakmadan anlýk mutluluklarýn tadýný çýkarmak tamamen bize kalýyor.

O zaman diyorum ki..

Kafanýzda o gün çözeceðiniz sorunlarla hýzlý hýzlý yürürken, bahar dallarýný, yeni tomurcuklanan aðaçlarý, rengarenk hercai menekþeleri, gelincikleri görmezden gelmeyin.

Kendinizi çok sýkkýn üzgün hissettiðinizde, kedi veya köpek yavrularýný, kuþlarý hatta evlerine boylarýndan büyük yiyecek taþýma telaþýndaki karýncalarý seyredin.

Bir beþ dakikalýðýna herþeyi bir kenara býrakýp gökyüzünü, bulutlarý, doðayý seyredin. O kusursuz yapý içindeki bir canlý olarak, kendi kusursuzluðunuzun tadýný çýkarýn.

Görebildiðinize, duyabildiðinize, koklayabildiðinize, hissedebildiðinize, acýkýp susadýðýnýza, aðlayabildiðinize, daha doðrusu yaþadýðýnýza þükredin. Eðer bunlarý yapabilirseniz, beþ dakika önceki sizle beþ dakika sonraki siz arasýndaki büyülü farký görebilirsiniz.

Ýnci Fügen Yýlmaz