Bana yar deme.
Yarim var deme.

Seni sellere attým.
Aþký yellere sattým.

Gece gündüz yorulmadan,
Anýlara sarýlmadan,

Unutup teselli bulmak istedim.
Huzurun koynunda ölmek istedim.

Sensizliðin yurduna gönülsüz girdi gönül.
Ýþte böyle Mecnunlar tahtýna vardý gönül.

Ne saray var, ne bir çadýr her bir yaný tarumar,
Bir divane baþköþede, baþýnda da dört duvar.

Belli sevda kuþatmýþ, iþgal etmiþ her yaný,
Kedere teslim etmiþ kurtuluþ arayaný.

Çemberden çýkmaya gücüm yetmedi.
Tükenmez azabým baktým bitmedi.

Anladým sonum gelmekte.
Tek çare yaðlý ilmekte.

Gel artýk gel sen ölüm.
O yardan gelsen ölüm.

Ona yar deme.
Yarim var deme.