þimdi...
aklýný baþýndan alacaðým þiirin

bacaklarýnýn arasýnda dolaþacaðým
þaþýracaklar
acaba dokunur mu?
dokundurur muyum?


aklýn nerde heyyy?
þiir kendi derdinde

yüzünü yýrtacaðým da gecenin
sokaða düþecek kötü kadýn
avuçlarýnda parasý
gözlerinde saldýrý tabyasý
bir saða çýkarma yapýyor, bir sola
ki kocaman gerisinden görünmüyor sokaðýn çocuðu baksana
yolsuzluðuna inat para yerine geriye bakýyor maskara


ben de varlýðý ile yokluðu ayný olan adamlardan olacaðým bir gün
dudaklarýmda rafa kaldýrýlmýþ bir þiirim
tahtalarýn arasýndan süzülen tozlardan tadacaðým
eðer rahatsam anamý hatýrlatacaðým
deðilsem geriye takýlan gözlerimden de hesabým var
aklýmý baþýmdan aldýðýn zamanlardan da
zaman zaman üstüne mil çektiðim fikirlerimden
ve susmasý konuþmasýndan kötü olan dilimden
ve derinlerinden denizlerinin
köpek balýklarý gibi üzerine üþüþen ellerimden
sayfalar dolusu

aklýn nerde heyyy?
þiir son nefesinde


......ne desem aþaðýlara düþürdüler cümleleri
...... diz kapak üstlerine kadar
..... elden giden onurdu
.....ele aldýklarý heves
......elde kalan
.........onlarýn arasýnda,
...........onlara benzetilmem!


oysa yediverenin her mevsim gururla taþýdýðý çiçeklerini önemserdim hep ben
meyvelere kurt düþmeden
hatýrlanmak istediðimiz gururlu bir portremiz olsun isterdim
kýyamadým dokunmaya çiçeklerine
gitti yediveren

aklýmý baþýmdan alan o günlere inattý
sokaðýn çocuðuna içimden bir nehir akýyorken
sokakta ki deðersiz ayrýntýlara deðinmem

aklým nerde heyyyyyyyyyyy
þiir bitmeliydi daha önce


bigAli

Ali Aydoðdu