Her sabah görüyorum onu, ayný yerde kumsala uzanmýþ baþý denize dönük, elini denize dokundurup oynuyordu.

-Günaydýn caným
-Günaydýn
-Denizi çok mu seviyorsun?
-Sevmeye çalýþýyorum
-Nasýl yani, korkuyor musun yoksa?
-Hayýr, kýzgýným
-Neden, anlatmak ister misin?

Uzunca bir sessizlik yaþadýk.
-Kaç yaþýndasýn?
-Dokuz
-Hmm
- Sorularýmla sýkýyorsam susabilirim

Bir saat kadar yüzdüm, malum sabah sporu ve havlumu aldým.

-Hoþça kal küçüðüm
-Þey,
-Evet
-Benim Babam boðuldu
-Baþýn sað olsun
-Saðol
-Hadi gel konuþalým biraz, birer de sýcak adaçayý içelim ne dersin?
-Peki
-Denizle bu yüzden aran iyi deðil anladýðým.
-Evet, arkadaþlarýmda alay ediyor yüzmüyorum diye.
-Seni öpebilir miyim?
-Hýhý
-Ben Figen, senin adýn ne?
-Turan
-Memnun oldum Turan
-Biliyor musun ben de Ýstanbul’dan ve Cerrahpaþa‘dan nefret ediyorum
-Neden?
-Annemi kaybettim ben de
-Hasta mýydý?
-Hýhý
-Ama yaþamak zorundayým yine de Ýstanbul’da
-Turan, ben her sabah denize iniyorum, ister misin sana yüzme öðreteyim?
-Ýsterim
-Hadi ben gidiyorum þimdi , yarýn görüþürüz
-Görüþürüz

Kim bilir neler geçiyor o küçücük yüreðinden ne fýrtýnalar kopuyor içerisinde.yarýn için sözleþtik turanla , bakalým hikayemiz nereye yol alacak.

05/Temmuz/2006
Avþa günlüðünden