Korkularýna Yenildin, Bekleme Beni

Korkularýna yenildin, bekleme beni...Hadi þimdi dön geriye; güvenli ama bensiz geleceðine yürü sarsak adýmlarýnla. Bir yangýnýn en kor yerinde misin, yoksa o yangýný söndüreceðin inancýnla rahatlamýþ eðri büðrü bir huzurun içinde misin bilmiyorum. Bilmek de istemiyorum. Çünkü sen korkularýna yenildin, bekleme beni...

Aþkýn belki de en elle tutulabilir yanýdýr korkularýn karþýsýnda dimdik durabilmek. Karþýna çýkan ilk korkuluða çarparsan yolunu þaþýrmýþ bir karga gibi, ulaþmaya çalýþtýðýn aþka en büyük engel olur o dipsiz kuyu gibi korku, tam gözbebeðindeki. Aþk cesaret ister, korkak yürekleri birleþtirmez Eros’un ateþli oku. Tünelin ucunda hiçbir ýþýk görünmediði zaman bile, o ýþýðý hayal edebilmektir aþk. Tutunmaktýr kimi zaman imkansýza, imkansýzla savaþacak cesaretin yoksa asla çýkmamalýsýn aþk yoluna.

Korku aþkýn en büyük düþmanýdýr sevgili. Bir kez girdi mi tutku dolu damarlara, kýzýl bir alev gibi dolaþan aþký kurutur tüm vücudunda. Aþkýn da bir kimyasý vardýr unutma. Bulaþtý mý korku mikrobu aþkýn hayallerle dolu saflýðýna, iflah olmaz o aþk bir daha..Aþk susabilmektir kimi zaman çýðlýk çýðlýða. En dolu dolu taþtýðýn zamanlarda ket vurabilmektir dilindeki silaha. Ama korkudan deðil sevgili, korkudan asla deðil. Tam tersine korkudan korkmamak adýna kelimelerin diken dolu zýrhlarýný hapsedebilmektir aðýz dolusu öfkenin kucaðýnda. Ama onurluca, ama yüreklice...Asla korkakça deðil...

Karþýsýna çýkan ilk engebede ayaðý takýlýnca yere düþüp kalkamayan bir sevgili hangi sevgiliye güven telkin edebilir ki? Parçalanan bir diz de olabilir yola devam etmenin bedeli, buz gibi yüreklerin karþýsýnda dikilmekte olabilir alevden bir kalkan gibi...Kim bilebilir ki? Her aþkýn farklýdýr engelleri. Týpký her aþkýn birbirinden farklý olmasý gibi. Belki de ortak paydalarýndaki tek þey korkusuzluktur tüm sevgilerin. Aþk meydan okumaktýr aslýnda baþlý baþýna. Kimi zaman kurallara, kimi zaman zamana hatta kimi zaman aþýk olduðun insana. Güç ister aþk. Mücadeledir çünkü o kimi zaman aþký tanýmayan koskoca bir evrenle, kimi zaman da daha zoru olan kendinle...

Eðer dimdik duracak cesaretin yoksa aynanýn karþýsýnda bir baþýna, hiç niyetlenmemelisin bir aþkta aþký paylaþan olmaya. Aþk kolay görünse de zor olandýr. Hayatýmýzdaki en keskin virajlarda hiç beklenmedik bir dönemeçte karþýmýza çýkan trafik ýþýklarýndaki kýrmýzýdýr. Frene basabilmenin en zor olduðu yerde durabilmek; duramayacaksan uçurumun dibindekini de göze alýp gaza yeniden basabilecek gücü bulabilmektir. Yeþil kolaydýr unutma sevgili sana düþünmen için bir seçenek sunmaz çünkü. Dingin, ayný hýzda devam edebilirsin yoluna. Aþk kýrmýzýdýr, ummadýðýn bir anda frene basmakla, gaza basmak arasýndaki çeliþkidir. Karar verebilme gücüdür. Karar verebilmekse korkusuzluðu gerektirir. Ýþte tam bu virajda kaybettin beni sevgili...Korkularýna yenildin bekleme beni...