KARLI VE KARANLIK BÝR AKÞAM

Yok olmaya yüz tutmuþtur bir yaþam
Ve yaþanmýþtýr güzellik sadece
Avuçlarýný bir boþlukta açarsýn
Mutluluk boþlukta uçar
Elde hüzünler kalýr
Ve bir akþamdýr yine her akþam gibi
Sarý Kanaryalar son kez kazanýr
Menekþeler o gün dik tutar baþýný
Bir þubat soðuðu eser
Saksýda feslegenler üþür
Uzakta bir kadýn durur
Boðazýna birþeyler düðümlenir yutkunur
Üsküdar hattýnda vapur bugün son seferine çýkar
Gece örtüsünü üstüne çeker
Ateþ böcekleri hýrçýnlaþýr
Ne gece ama ayda dolunaydýr
Elleri cebinde bir adam karda kaybolur
Hatýrlar bile yaþlanmýþtýr farkýnda olmadan
Artýk çok geçtir
Ve kaybeder zeytinyaðlý dolma eski büyüsünü
Sessiz bir çýðlýk kopar
Dalgalar bir an sarsýlýr
Þehri bir zifiri karanlýk kaplar
Küsme diye bir ses duyulur ve sen küsersin
O çocuk öylece ölür