kara saçlarýma baðladým yýldýzlarý /
ayýþýðýný / samanyolunu /
çocukluðumda duyduðum doyamadýðým masalý;
ninemin anlattýðý..
....
ninem / nur yüzlü ninem
bana güneþi hiç konuþmadý
ben bu yüzden karanlýkta kaldým
bu yüzden özledim sokak lambalarýný
deniz fenerlerini bu yüzden özledim...
....
o yýllar olmalýydý;
ilkokula gittiðim o yýllar!
bir köy okulunda / yoksun...
ayný önlük ayný yaka, her gün
örülü kara saçlarýmda beyaz kordela
sýcacýk elleri bile bu gün
inanýn yaþýyor annem hala...
....
annem mi vermiþti
yoksa öðretmenim mi çok sediðim...
bir kitap hatýrlýyorum / yüz sayfa
adý: deniz feneri!
....
çocuk aklýma bir türlü sýðdýramadým
nasýl yanardý fener deniz ortasýnda
aþmaz mýydý dalgalar üstünden
sömez miydi ýþýklarý/
ýþýklarýnýn altýnda
uzar mýydý deniz kýzlarýnýn saçlarý..
....
ya balýklar!?
balýklar pýrýl pýrýl...
düðüne giden kýzlar gibi
gelin mi oluyorlardý yoksa..
....
birde gemicilerin aþk þarkýlarý...
aþklar mýydý gemilerle giden?
hangi limanda baþlayýp bitmiþti ayrýlýklarý..
ama ben
aþk nedir/ hiç bilmedim ki..
.....
ah benim deli gönlüm
neden koyarsýn güneþi gece ortasýna
yetmez mi sana yýldýzlar/ ayýþýðý / samanyolu /
ninenin anlattýðý masal
ve
bir kitabýn adýnda yaþadýðýn hayal..
söyle gönlüm yetmez mi sana..
ama ben
güneþsiz geceleri hiç sevmedim ki
hiççç sevmedim ki...