Bazen evrende yalnýz olduðumuzu düþünürüm, bazen de olmadýðmýzý. Her iki durumda da bu düþünce beni afallatýr. -Arthur C. Clarke
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Dedim: Dinliyor gölgesi olmayan adam Ýzin almayý dene bazen iþe yarýyor. Kaç kere denedi... Üçüncü tekil bir ses bu ama Ýçimdeki öteki soruyor Neden vazgeçti (içindeki ötekine soruyor) Vazgeçmek bu günlerde en iyi yaptýðý þey, Sanýrým fazlasýyla tembel, neden sustu? Anlamaya çalýþýyor. Neyi Soruyor! Masalýný… Anlatmadým ki daha... Biliyor içimdeki, Bildiði þey sadece yüzüm... Arkaný döndüðünde de bir yüzün var O sadece saçlarýmdý… Sadece saçlarýmdý. Yukarýlar bana sadece bedenlerin yarattýðý izlerinin olmadýðýný söyledi. Ötesinde bir þeyler vardý. Önce inançlarýný kaybettiðini. Ýnanç ne kadarda benim dýþýmdaydý ne kadar da komik ti. Þimdi komik kendini içine oturttuðun toplu illüzyonlarýn vardý sonra tek kiþilik illüzyonuna döndün. Olabilir ama yinede vardý artýk oda yok.. Dinlesin o zaman kanatsýz kuðu, Dinliyor gölgesi olmayan adam, Gölgesi olmayan adam kokusunu býrakýyor aðaç perilerinin saçlarýna. Yürüdükçe asma yapraklarý dökülüyor ceplerinden farkýnda mý Keþke farkýnda olsaydý o zaman dinlediðin de bu kadar sus pus olamazdý. Her yazýnýn üstüne kondurduðun þekiller gibi, gözlerim kör evet bunu biliyorum deniz ama gitmem bir yol olmalý sustun þimdi duyamýyorum dalgalarý bu sessizlikte.. Ve Söylediðin hiçbir þey deðilsin. Olduðun þey konuþmaz. Gideceðin en uzak yer kendindir Gitmeli (mi) yim öyleyse, Yola çýkmadý mý çoktan, buðulu camlara ters soru iþaretleri çizmedi mi ellerin Sadece yaþýyor ve azaltýyordum kendimi gün doðumlarýnda, Azalmýyorsun görsene… Azalmalýydým oysa, yine yanlýþ senaryo ya gülümsedim desene Suskun bakýþlý kurt kadar yakýndýk içimizdeki taþlara. Kapýlarýn açýldýðýný ve çarpýldýðýný duyduk. Yüzlerin karýþtýðý ýrmaklarda ellerini yýkadýk. Her þey yeni baþladý. þimdi git.. Saçlarýmdan arta kalan kýþlarý kaplarým alnýna. Dedi: Gidiþim sonun olmaz mý her þeye raðmen git mi? Dedim: Aðaçlarýn kökündeki su...karýþacak topraðýna. Þimdi git! 2 Sokaklar düþünsün düþtüðümü, Rüyadan az önce baþlayan bu titreme arasýna sýðýnan cümlelerim yýkansýn nehirlerinde, Uçurumlarýmý diyor biri ya içindeki bulutlar Yaðmur suyunda halkalanan suretinde kaldý saçlarýmýn en fiyakalý hali… Ýlk kez düþündüm D harfini. Ýçime çarpýk bacaklý kýzlarýn ihanetleri düþtü. Sofradan arta kalan acýlarýmla sývazladým diz kapaklarýný. Arttýkça derimin altýndaki kuzguni gölgeler. Çoðalan ve yine çoðalan kutsal ölümler ýsmarladým sana Sana kehaneti çözen sözler ýsmarladým, sýr deðil sýrlanmýþ deðil, Geliþi güzel duran bir ses ýsmarladým sýyýrýrken arsýz gülüþümü suratýmdan ve durmadan akan ve durmadan akan... Sýrtýmdan arta kaldýðým o gecede. Aktýn bacaklarýma hiç durmadan. Damladým aynalara, heceledim. Duvarýn dibinde aðlayan çocuk seslerini… Alnýmýn ortasýnda belirsiz bir aðaç oturttum izlemen için, Kaybetmiþ bir orduydu damarlarýmda dolaþan. Ve susan sonra çok sonra çizdiðim bir yüzde karýþýrlaþýp suratýnla Kanayan sadece ay baþlarýnýn saklanýlmýþ duvar kaðýtlarýnda kanayan bir kadýn Olduðunu sadece bir kadýn olduðunu ve bir dip not düþtüm hemen kulaðýnýn arkasýna Ýlk soluðumun deðdiði yere 'sadece kelimelersin' Sözlerini önceden hazýrlamýþ bir þeytan bozabilir ancak ruhun bekaretini. Ýçime girmene izin vermeyeceðim. Lanet bir gecede yaktýlar ismini koluma Farklý bedenlere baktým Belki de sendedir cevabým Belki sendedir yüzüm ki unutulmuþtur yatýlý okul pencerelerinde… Çok keskin bir rüyada gördüm anlattýklarýmý, peþinden gittim anlamsýzca Hiç düþünmediðim bir anda o isimle yine karþýlaþtým Hepsi bu Hepsi bu belki o yüzden gitmiyorum bu sahilden... Sen hiç gözlerini dikmek istedin mi? Görmemek için baþka bir yüzü ve teni... Ya sen.. hiç bedenini tükettin mi, parmak uçlarýndan kan damlarken balkona oturup Yaðmurda, kanlarýn yayýlmasýný izledin mi? Ýzlemedim ben aslanlarýn acizliði bu, sadece kare kare düþündüm, Tek kiþilik cehennemle sonuçlanýyor her günün batýmý En kurak diplerimde nilüferler besliyorum Çünkü kalbimin sol kenarýna deðdi içindeki pas tutmuþ kelimenin dikeni ve dedi: Ölü bir yapraðýn sürükleniþi gibi yaþamayan bedenlerde aradýn sonsuzluðunu. Gülüþünün kývrýmýnda gizliydi oysa ki tüllerle sarýlmýþ bir aþkýn olduðu 3 Dedi: Seni çok özledim Dedim: Nasýl iyimi Dedi: Acý çeken bendim. Bilmiyorum, Dedim: Neyin acýsýný taþýyorsun yokluðunundu…dedi Ýki harf arasýnda hýçkýrýk aný kadar rahatsýz edici Hangisi Acý, karnýmda doðan bir kelebek ayný yerde ölmek için aðlýyor…Acý. Bu kadar olmamalý, Kim isterdi ki. Oluyor iþte Ayný daire içinde yüzüm sana dönük deðil.. Bu güzel yürüdükçe bana varacak kelimelerin.. Olmasýný istemiyorum. Senin istemelerin artýk var etmiyor susuþlarýný ve ellerin çiziyor yüzünü aynalara sýska Bir yaðmurda, ýslanýyor sesim ýslanýyor sesim! Severim yaðmuru… Adýmý ve yüzümü teslim ettiðim o gecede düþtü suretin hüzünlü maðaralarýn içine. Tüm sularda olmayan sesinin titreþimi. Ve indiler yukarýdan iþaretlediler kolumu. Uyandýðýmda sesimde yoktu. Duvarlara sustum...sustum. Avuçlarýmda sýmsýký tuttuðum deniz kabuklarýyla doðradýlar etimi. Ateþten medet uman gözlerim kýrmýzý bir karanlýðýn içinde köpürüyordu, þimdi Adalardan söz eden çocuk biliyor muydu okyanusun dibine gittiðimi. Ve göðsünün orta yerine býrakacaðým sözlerim olduðunu. Ne far eder ki artýk, Kendim olabilirim ancak kendin olabilirisin ancak sözün düþüþüne gölge vurunca, Gitmeliyim sadece gitmeliyim bu sessizlik sýkýyor canýmý, Bunu sen istedin. Ben istemedim ben böyle olsun istemedim.. Herkes kendi yalanýna aþýk oluyor dünyada ve her þeye sahip olmak istedikleri bu Dünyada onlarlaþýyorsun ormanlarýn dilinde konuþarak,doða bilirisin hazýrsýn sýmsýký Bir yumruk gibi gölgeni devirmeye doða bilirisin… Bunu nerden bile bilirisin ki… Bilmiyorum, tanýðým sadece susuþlar Susmalýsýn o zaman Kelimelerim seni akýtýyor nehirlerin yosun diline, bir aynan vardý kimsesiz gecelerin Tanýðý olan bir de temiz yatak sýcak su sonralarý fazlaca ben olmalarýn vardý bunu büyüten, Gitmeliyim... Þimdi deðil daha sonra anlayacaksýn gitmeliyim… gitmelisin, Azteklerin kehaneti bulaþýyor bakýþlarýna, gitmelisin Neron’ un sözleri bitti ve yanýyor roma, acele edersen yetiþirsin son martýnýn kanadýna, Ya sen Bu soru için çok geç! Geç-mek istemiyorum cevap vermelisin bir cevap olmalý ama, Yürüdükçe düþecek ceplerimden asma yapraklarý ve susacak dilim iki büklüm kalýncaya deðin gülüþüm, mabetlerin iki yüzü bir ayna diðeri ayna, nereye baksan göreceðin ancak kendin artýk!! Bu aþk bitti ama ben yaþacaðým yalnýz.. Dedim: Kim ýþýðýn kendin kaynaklandýðýný iddia edebilir ki.. 4 Dedi: Nerden geldin gölgeme, Dedim: Hatýrlýyorum gün sonrasý düþlerimi, hatýrlýyorum ellerimin kanama sesini… Hatýrlanmak istemiyorum… Bu senden baðýmsýz var oluyor keþke olmasaydý. Alýþtým yaþamaya etrafýný dolaþtým ilk ay, gördüm bazý geceler yabaniler gelip ayin yapýyordu kutsal bir ölümde... Teninde kurbanlar verilmiþ bildik bir hükme.. Onlarý yüce bir suskuydu sanmýþtým! Bir palmiye gölgesine sýrtý dönük susanlardýk palmiyeyi kestin ve git dedin.. .. kalman daha kötü kalmam daha kötü.. .. Kentleri ve çölleri yaþadým, birinde yaþlanmak için karar kýldým… Þimdi ye kadar yaþlanmaya vaktim olmadý çünkü duydum… Duymak yok artýk seni. Sabahlarým bana küsecek ve gecelerim…Geçmeyecek. Kanatlarýmý yakacaðým kanatlarýmý yakacaðým… Ben bu dünyada ayaklarý kýrýlmýþ bir cennet dansçýsýydým ve sen müziði baþlatmýþtýn artýk o müziði duymak yok. Yengeç sürüleri ve kutsal sureler terk edecek kýyýlarýmý senin var olmanýn anlamý bu Çünkü... Artýk baka bilirisin gök(yüzüne)kendinsin… Ýçinde bir yerde karnýný yararak çýkacak küçük meleklerim, sana söyleyecekler yine duyacaksýn sana söz duyacaksýn! .. Dedim: Her gece konuþtuðun yerden geliyorum ben. Bu dünyada görebileceðim bir þey yok. Düþeceðiz bu satýrlardan da. Hiçbir zaman düþtüðümüz yerleri bilmeden içimizdeki ötekiler adýna denizleri katledecek gözlerimiz, sende biliyorsun, ötekini sana vereceðimi. Diyaloglar hep böyle mi olacak… Yoruluyorum,anlamýyorum…Biraz daha iyimser olsa! Tamam olacak, ancak benim olmayacak! Vazgeçmeli mi.. Geçmeli sadece! Nereye gitmeli, Neredeydi gözleri.. Alýp veremediði ne kendimle kendinle Kaldý bir þeyler kaldý aynalarda… Aynalarýnda içinde kaldý! Yeri ve yönü yok dedi o zaman. Dedim: Nereye gidersen oraya nere ya gidersen oraya! Ýncindikçe kabuk baðlar ipekten Baþka þeye dönüþmez mi yaralarý 5 Özledim çok özledim… Özlemek bile yetersiz kaldý doydum seni özlemeye yeter dedi... Sesi kýsýktý! Dedim: Hiç olanlar belki bilir dilimdeki sesi, duymuyor musun! bu kadar yorma beni. Dedim: Kanatlarým inceldikçe insana benzedim. Gün vurmadý yüzüme, sular aktýkça çaðladýkça sokaklarda bakmaya korktum, daha derine inse…Bir inse. bakabilir miydi..? Çok önceden denize attýðýn çakýl taþlarý için, mavi karanlýk, kýzýl karanlýk. Bir anlamý olmalý bunlarýn. Þarabýnýn içine düþen syka gibi. Ordayým. Dedim: Bulunmalý mý? Dedi: Kayýp deðildim ki! Dedim: Gideceði yer yoksa ve uyandýðýnda ordaysa iniltisini duyuyor musun? Ýnceliyor sesi sana baktýkça, kolundan yüzüne bulaþýyor harfleri. Hiçbir kýrmýzý küsmemiþtir bu kadar akýþkanlýðýna, o son denemesinde ardýnda býrakmak istiyor kelimelerini. Dedi: Bu kadar tanýk olmak yormuyor mu kendini… Dedim: Göðsümde her gece kanayan bir sülük, beni emeceðine kendi kanýyor koynumda, yoruldum evet, baþlangýçlar yok artýk art arda beni bekleyen sonlarýn içindeyim. Orman fýsýldýyor en kötü cadýlarýyla, ismini geri aldýk. Býçak sende. Sende.. Dedi: Son anlarýn içinde kayboluyor kendine düþen bir ses kir olup ter kalýyor her seviþme izleri süpürünce çok sonra süpürünce o biliyor artýk kendinden kaçmanýn sadece bir düþ olduðunu ve gördüðü düþün baþka bir bedende olduðunu, þimdi daha temiz susmalý ilk yaz boðuntularýna yüzü mavi bir güle dönüyor kadýnýn! Kýrmýzý hummalar ýsmarladýlar bana nemden yosunlamýþ masalarda… Boðazýmdan damlattýlar tüm dünyanýn kirini. Hiç bir ýrmak temizleyemez ellerimi. Pan’ a inat bir suskunlukla bezedim dudaklarýmý. Olmayan bir þey terk edilir mi? Dedi: Olmayan bir þey deðildi kimin gölgesi deðse eteklerine o oluyor o kalýyordu, þimdi saklandýðý etek altlarýndan çýkmalý yahut denizin içine düþmeli ki o da bilir bir tek deniz yene bilir içimde ki firavunu.. El-aman...el-aman.... 6 Kabuðuma anlam verenlerde olmuþtur belki ama ben hiç duymadým seslerini Bir anahtar deliðinden dünyayý ne kadar görebilirsen bende o kadar var oldum iþte. Ruhu yok mu sanýyor Var mý? Kelimelerin dýþýnda istiyorsun beni deðil mi soluðumu yüzünde, Neden uzak ki? Þu an içimden çýkýyorum sanki. Acayip bir ürpertiyle irkiliyorum, göðsümde çoðalan susuþlarý getireceðim sana ne zaman bilmiyorum. Dedi: Geldiðinde çok kanayacaðým çok kanayacaðým… Dedim: Beceremiyor onu da neyi tutmaya kalksa sarnýçtaki sularda bir koyuluk kapladý etrafýný. Tuhaf yitik kemanlarýn sesleri patladý dudaklarýnda. Geç onun için. Ya düþersem, tutar mý? Dedim: Þimdi son atlamadan önce dalýndayým. Ayaklarýmý sallýyorum aþaðýya buradayým bakýn diye. Dil çýkarýyorum kuyunun dibindekilere. Hiç kimse kendime ihanetime ortak olmuyordu. Dedi: Kim düþecek peki Dedim :Düþeceðim. Önceden tasarlanmýþ mor çarþafta yazdýlar kaderimi. Dedi: Buna izin vermem Dedim: Su sesinde kendini dile üç kere, dönsün yýldýzlarýn sarkaçlarý baþýnda. Üç kere öl bulunduðun yerde. Dönsün kuþlar yalnýz aðaçlarýn doðduðu yerde. Ve üç kere sus. Dedi: Susarsam korkmaz mý geceden yinede sus mu? Dedim: Bana susmasýn. Ben üç kereden sonra gelen olayým Dedi: Öldürmeli beni. Bir benzerime vurmalý beni, Dedim: Býçaðýn ucundaki yerde kalbim. Bir darbe yeter, yapmalýsýn öyleyse. Dedi: Yapamýyorum.. Dedim: Bir adam varmýþ, kendinden baþka her þeyi bu dünya için eski olan bir adam. Sabahlarý begonyalarýn suyunda beslermiþ gözlerini, köþe baþlarýnda çakýrdikenleri yolunu gözlermiþ emmek için içindeki havayý ama kendisi hariç her þeyi eski olan adam öyle çok su içmiþ ki içindeki hava karýþmýþ sokaða köþe baþýndaki çakýrdikenleri boðulmuþ ben boðuldum sen deðil… Bundan kurtarabilir miyiz içimizdeki canavarý Uyansan da yaðmur yaðmaya devam edecek Dudaklarýmýn arasýnda boðacaðým yüzünü Ve uyumaya devam edecek diðer yaným. Dedi: Ýçimde kanayacaðým ve kusacaðým sesini ve kelimelerinden kurtulmam için bu þart. Dedim: En kuytu yerinde öldürmene hazýr bir ben kalacak her zaman bu bir gidiþ midir, ayaklarý kýrýlmýþ bir kedi kendini balkondan atabilir mi Dedi: Gitmeli mi Dedim: Gelmeli Dedi: Nereye Dedim: Benimkide çürüyor istemesem de soðuyor tenim her gün yeni bir cehenneme uyanýyorum. Madem ölmek zorundayýz. Bana yüzümü verdiðin gece o karanlýkta, yapmalýyýz peki ya çýðlýðýmýzý kim koruyacak Dedi: Korkuyorum Dedim: Sadece öleceðiz atla..! 7 Yýlan ve akrep karanlýðýnda, Duvardaki kanýn kokusunda, Arabesk iplerle sarýlmýþ tenimin çýðlýklarý tüm þehirlere yayýlýrdý Biri beni sevdiðinde. Acýlý iniltici bir ruhta oyalanan bir gövde bu. Dokunduðunda batardý çakýrdikenleri… Kan ve çýðlýkla beslenmiþ ten kabullenir ancak, Kartondan yapýlmýþ kalpten kuleleri olduðunu. Nefesin duvarlarýmý yýkarken nasýl izin verebilirdim içimdeki oyuklara üflemene.. Kaçtým. Uzandým kýyýlara. Issýz kasabalardan geçtim, Sarkarak aðaçlardan tüylerimi býraktým yollara… Kanatlarýmý kýrdým, kanatlarýmý kýrdým diþimi ne vakit sýksam, Yukarýlar ormanlarýyla seviþirken ve her gece deniz kýzlarý yaðarken gökten.. Bilirdim ordaydýn. Ben bu dünyada ayaklarý kýrýlmýþ cennet dansçýsýydým.. Ve sen müziði baþlattýn... Artýk çok geç sesini kýsmak için! Bir yaðmur gölgesi býraktýn sonra avuçlarýma, Avuçlarým kanýyordu ve ýrmaklar sesinden geçmiyordu artýk… Issýz bir yerde ýrmaklarýn yoksa bilincinde olamazdý, Yaðmura düþüyordu bakýþlarýn gün batýmlarýnda Ve ben kendi ellerimle bozduðum bir cennetin dansçýsýydým bütün kýyýlarda.. Her gece yaðarken gökten, deniz kýzlarý bilirdim ordaydýn, Ordaydý yeni yetme sesine düþen aþk, Ordaydý kentin gölgeleri, Ordaydý çocuk ve kadýn, Ordaydý ilk fýrsatta kaçmak için kýyý çekilmiþ bir sandal... Eski bir yüzde tapýnaðýný arayan bir kadýn yüzüydün O kenttin ýþýklarý içinde unutkanlýðýndan gelen bir adamýn gölgesinde, Sesinde çok beklemiþ bir öfke vardý Ve tapýnaðýn duvarlarýnýn nasýl yýkýldýðýný izliyordu Ýki ses önce bedenimi izleyen gözlerin... Acýlý iniltici bir ruhta oyalanan bir gövde bu. Dokunduðunda batardý çakýrdikenleri.. Ruh deðilim,olmadým da ancak kadýnlar yakýyordu tenimi Ve ancak onlardan birinde söndürmüþtüm tüm yangýnlarýmý, Alnýmdan geçen ateþin gölgesine sýðdýrdým elimde kalan her þeyi 8 Uysal pembeleri öldürdüm tenimde. Dokunmayýn bana. Etrafýndakilere bak, Nasýl geldiysem öyle gideceðim kýyýndan bu gece. Gümüþ aynalar ve lacivert taþlar... Orman soðudu… Býçak bendeydi. Uçacaðým bu gece, Hiç kimselerin girmeye korktuðu þehirleri geçerek Kendinden vazgeçmiþ bir aðacýn en tepesine konup acýyla baðýracaðým. Gittiðinde anlayacaksýn. Aslýnda hiçbir gidiþ olmadýðýný, yada sonun. Bir perinin ellerine doðmaya Gökyüzüne ulandýðým bu gecede. En çok korktuðum þeyi býrakarak, seni. Kanatlarýndan çoðalan sular saçlarýný ýslattý o gece... Önce titremeye baþladý sýðýndýðýn odalarýn… Sonra bir bir açtýn kapýlarýný, O gece bilinmeyen ýþýða doðru gidiyordun… Hangi kapýyý açtýðýndan habersiz usulca kurtlarýn sarmaladýðý aðacý gördün Belki de her þeye raðmen açtýn kapýyý, açmak kolaydý… Karþýnda yýldýzýný gömüþ o hiç kadýn... Hiç...kadýn… Bir orman yapraðýnýn kaldýrýmlarla dansý kadar saçma olsun bana yaslanýþýn Kimseye anlatamayacaðým büyülü sözlerini fýsýlda Sadece ikimizin bildiði tapýnaklar inþa edelim Kaçmak için...Vazgeçmek için... Kim bilir belki de sonunda ölmek için.. Bir ýrmaðýn kendini terk edip denize gitmesi kadar saçma olsun her þey Yaslan bana… Boynuna çakan þimþeklerin altýnda dokunacaðým tenine... Karanlýðýn içindeki fýrtýna kopacak, Yengeç sürüleri ve kutsal sureler terk edecekler kýyýlarý.. Senin olmanýn anlamý bu çünkü. Bir gece yine bulunduðumuz bu yerde karþýlaþmak için hepsi hepsi Rotasýz gemilerin iplere düþkünlüðü gibi. Yanaklarýma kendini çizip gideceksin. Þakaklarým hep zonklayacak Siyah iklimlerle gececek hayatým. Ne fark ederdi ki diyecek kadýn Hiçtim..hiç..kadýn.. Þimdi yanaklarýmda biri var... Geldiðim gibi gitmiyorum yalandý. Ama bir gidiþ... 9 ..SON SÖZ.. Ölüm diye bir þey yok diyor kadýn. Üzerinde durduðun sandalý ters çevirecek. Boðulurken tekrar doðacaksýn kollarýna. Ýnanmýyor mu bana Nefes almak için ... Korkusunu gizlerken Pan tüm nehir kýyýlarýna kustu tek bir kelime için. Neydi biliyor musun
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © onur orkun kara, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |