Herkes iþine geldiði gibi, caný istediði gibi konuþsun. Bana ne kardeþim? Elalemin derdi beni mi gerdi? Herkes kendince bir yol tutturmuþ gidiyor. Varsýn gitsin. Hiç iþim olmaz. Bak, sana gelince durum deðiþir. Sen bir yana dünya bir yana. Söz konusu sen olduðunda iþ ciddiye biner. O zaman kayýtsýz kalamam. Sigarayý býraktýðýn için biraz sinirlisin. Anlýyorum. Ama bu seferde iyice sakýz tiryakisi olup çýktýn. Ne o öyle. Kutular dolusu sakýz almýþsýn. Banyoda, aynanýn önünde bile açýlmamýþ sakýz paketleri duruyor. Sence de biraz abartmadýn mý?
Ne olur beni kendi aptal gündemine ekleme. Çok þirin falan deðilsin. Müdür bile sana torpil geçiyormuþ. Hiçbir þeyine karýþmýyormuþ. Hatta kimseye izin vermezken odasýndan internete baðlanmana bile ses çýkarmýyormuþ. Bunun neresi iyi caným. Adam sana resmen asýlýyor iþte. Aklý sýra güzellik yapýp seni tavlayacak. Lamý cimi yok, bu iþler böyledir. O adam kimseye hayýr olsun diye güzellik yapmaz. Bence sen iþi mahsus anlamazdan geliyorsun. Adamýn sana kesik olmasý belki de senin de hoþuna gidiyor. Sen istediðin kadar kasýl. Yaþýn otuzu çoktan geçti. Ýltifat edenler çok diye kendini hala çekici sanýyorsun. Ama kazýn ayaðý baþka. Zaten ufacýk tefecik bir þeysin. Kalça göðüs fukarasý olduðunu kendin de her aynaya baktýðýnda görüyorsun. Bodur tavuk her zaman piliçmiþ. Tencereye koy da kaynat bakalým. Üç günde zor piþer. Bunlarýn hepsi martaval, hepsi dalga dümen…
Sana olan ilgimi yanlýþ anlýyorsun. Onca senenin hatýrý olmasa umurumda bile olmazsýn. Ama ben müdürün deðilim. Acaba elime düþer de razý edip yataða atabilir miyim planlarý yapmýyorum. Ýyisin, hoþsun tamam da bulunmaz Hint Kumaþý da deðilsin. Sýcaklýðýný, seninle sohbet etmeyi, arkadaþlýðýný, dürüstlüðünü, içtenliðini seviyorum. Ama hepsi bu… Öteki taraklarda bezim yok inan. Sen beni tanýdýðýn diðer erkeklerle karýþtýrýyorsun, Tamam, sonuçta bende erkeðim. Bu her gördüðüm kadýnýn üzerine atlayacaðým anlamýný mý geliyor? Sen nasýl istersen öyle deðerlendir. Bundan baþka ne diyebilirim ki?
Ýstersen beni günah keçisi yapmadan önce kendini deðerlendir. Senin iliþkilerin saçma sapan. Alper’i iki yýl önce Didim’e sen çaðýrmadýn mý? Peki, gelseydi ne olacaktý? Bana sakýn söðüt gölgesinde laflayacaktýk, birlikte dondurma yiyecektik deme. Buna kargalar bile güler. Bir kadýn bir erkeði yüzlerce kilometre uzaktaki bir kasabaya çekirdek çitlemeye çaðýrmaz. Çaðýrsa bile, bu amaçla hiçbir erkek yollara düþüp bu çaðrýya kulak vermez. Sende bilirsin ki erkekler her zaman akýllarýnda daha fazlasýný biriktirirler.
Bazý konularda duyarlýlýklarýný takdir ediyorum. Ýnsanlarýn bazý konularda kendine özgü duyarlýklarýnýn ve yaþamýnda bazý önceliklerinin olmasý çok hoþuma gider. Ama sen beni sýk sýk hayal kýrýklýðýna uðratýyorsun. Hatta þaþýrtýyorsun. Ýçkiliyken artan duyarlýlýðýn ertesi gün kamyoncu muhabbetine dönüþüyor. Ben yaptýðým hatalardan dolayý hiçbir zaman piþman olmadým ve piþmanlýk duymadým. Laf ola beri gele. Ýçeriðinde boþ, gereksiz, sýð ve kibir dolu anlamsýz bir cümle. Her þeyden önce insan olmanýn doðasýna aykýrý… Piþmanlýklarýmýz olmadan, hayýflanmadan, acý çekmeden nasýl yetiþkin olunabilir ki? Sonuçta hepimiz hatalar yaptýk. Hatalarýmýzýn çoðunu zaman içinde görme fýrsatýmýz oldu. Keþke böyle yapmasaydým, orada olmasaydým, acele edip yetiþebilseydim, o lafý orada söylemeseydim dediðimiz onlarca durumla karþý karþýya kaldýk. Arkamýzý dönüp gitmek mümkün olsaydý belki giderdik. Ama gidemedik ve hatalarýmýz hep bizimle birlikte geldiler. Hadi buyur buradan yak. Ben hiç piþman olmadým demek bu kadar kolay mý sanki?
Son günlerde artýk seni görmezden geliyorum. Durup dinlemekten kaçýyorum. Kendini dirhem satan, lütuf gibi sunan davranýþlarýna katlanamýyorum. Ateþ olsan cürümün kadar yer yakarsýn. Bu bulunmaz Hint Kumaþý hallerinden vaz geçmezsen hep böyle davranacaðým. Senden uzak durmayý sürdüreceðim. Biliyorsun, uzak olmak herkesi azaltýr. Zamanla sende bende azalacaksýn. Kaybolup baþka insanlara, baþka yaþamlara gideceðiz.
Ýnsanlarla ilgili olarak basit psikolojik tahliller yapmayý sevmediðimi bilirsin. Ama konu sen olduðunda kendimi tutamýyorum. Köyde yetiþip, sonradan biraz mürekkep yalayarak sýnýf atlayan insanlarda bence önemli kiþilik çatýþmalarý oluyor. Hýrslarý köylü kalýyor. Bütün yaþamlarýný sanki küçük bir çevrede, sürekli komþu ailelerle rekabet ediyor gibi yaþýyorlar. Bu rekabetin düzeyi ise içinde hep biraz çekememezlik ve hep rezil bir haset duygusu barýndýrýyor. Yaþamlarýný hep bir baþkasýyla kýyaslayýp mutlu veya mutsuz oluyorlar. Ulaþtýklarý yere ait olma hissini sindirerek tadýný çýkaramýyorlar. Bütün ömürlerini baþkasýnýn eþlerini, aile yaþamlarýný, mobilyalarýný, giysilerini takip ederek yaþýyorlar. Elde ettiklerine sevinemiyor, kendi kozalarýný örmekten yoksun kelebek misali hep açýkta, hep ayazda yaþýyorlar. Davranýþlarýnda bu tanýmlara dokunan, örtüþen yerler var. Bazen dünyanýn tepesinde oturur gibi davranýyorsun. Bazen de belirgin bir aþaðýlýk duygusu içinde kývranýyorsun. Sürekli baþkalarýna göre bir yer, bir konum bulma çabasý içinde gereksiz yere çýrpýnýyorsun. Býrak bunlarý, dalgana bak…
En sonunda gülmenin, konuþmanýn, dertleþmenin, suyunu çýkardýk. Gözümüz aydýn olsun. Ortada sözü edilecek hüzünlü bir ayrýlýk falan yok. Öfke, kin, nefret veya yarým kalmýþ öykülerin buruk tadý da… Bir sigara içimi kadar yakýndýk senle, bin arþýn kadar uzak. Sessiz, sedasýz ortadan kaybolmak yerine sana kendi penceremden gördüklerimi anlatmak istedim. Þairin deðdi gibi özetlemek gerekirse. Sen benim hiçbir þeyimsin… Hepsi bu…