Bilinç ruhun sesidir, tutkular ise bedenin. -Rousseau |
|
||||||||||
|
Alacakaranlýk tenhalarý usul usul kucaklýyordu. Biraz sonra kalkýp lokantaya gidecektim. Sonra da evime… Ýyi akþamlar demeye fýrsat býrakmadan, aðzýmdan lafý kapýp “Yalnýzlýk nedir?” diye sordu. Soru mu bu þimdi? Þairin dediði gibi “ Akþam olmuþ, güneþ batmýþ.” Ne diyeceðimi bilemedim. Yalnýzlýk bu, tükürür gibi bir hazýrcevaplýlýkla yanýtlanmaz ki? Yeniden otursam, ince ince kýyýdan kýyýdan anlatsam zaten o da anlamaz. “Boþ ver þimdi yalnýzlýðý. Sonra anlatýrým.” deyip akþamýn alacakaranlýðýna karýþýp, yürüdüm gittim. Bakma sen yalnýzlýðýn adýnýn kötüye çýktýðýna. Yalnýzlýk kesinlikle iyi bir þeydir. Örneðin ben birazdan lokantaya gidip istediðim yemeði söyleyeceðim. Üstüne tatlý bile yiyeceðim. “Sen bunlarý yeme bak, kolesterolün çýkar. Son zamanlarda zaten iyice tospalak oldun.”denmeyecek. Kimse göbeðimi, kolesterolümü, tansiyonumu hatýrlatýp keyfimi kaçýramayacak. Yemekten sonra istediðim kadar çay ve sigara da içebilirim üstelik. Öksürdüðümü, týksýrdýðýmý yüzüme vuracak kimse de yok. Televizyonun uzaktan kumandasýný kimseyle paylaþmak zorunda da deðilim. Ýstediðim kanalý açýp dilediðim kadar izleyebilirim. Divanda iki seksen uzanýp karnýmý rahat rahat kaþýyabilirim. Pijamalarýmla ortalýkta dolaþýp karnýmý kaþýdýðým için aþký öldürmekle de suçlanmayacaðým. Uykum gelince, caným isteyince yatacaðým. “Bu saatte uyunur mu ayol? Sen tavuk musun? Bak çayý daha yeni demledim” yada “Sabahýn körüne kadar oturursan olacaðý bu zaten. Elbette saat çaldýðýnda uyanamazsýn.” diye azarlanmayacaðým da garanti… Her fýrsatta yalnýzlýðýmý yüzüme vuranlar, güne sahte gülücüklerle baþlayanlarýn bu türden dokunulmazlýklarý olabilir mi? Onlar istedikleri kadar böbürlensinler. Hiç umurumda olmaz. Þarkýlar da yalnýzlýkla kafayý bozmuþlar. Yalnýzlýk pusu kurmuþ da yollarýna, onu bekliyormuþ. Daha neler, gökyüzünde yalnýz gezen yýldýzmýþ. Bir yalnýzlýk þarkýsý çalarmýþ sazý. Fasa fiso bunlarýn hepsi… Çünkü yalnýzlýk bir tercihtir. Ayaklarýn yere basmýyor, havalarda uçuyorsan elbette sonun gökyüzünde yalnýz gezen yýldýz olmaktýr. Yalnýz kalmak istemiyorsan yere in, insanlarýn arasýna karýþ. Yalnýzlýðý lanetleyeceðine bir ses, bir soluk ol. Hiçbir þey olamýyorsan, karanlýkta bir ýslýk ol. Þarkýlar ne söylerse söylesin, þiirler isterse inim inim inlesin yalnýz olmak ayrýcalýktýr. Hangi aklýevvel çýkýp da karý koca kavgasýnýn, kaynana dýrdýrýnýn yalnýzlýktan iyi olduðunu söyleyebilir ki… Kalabalýklar sadece düðün ve cenazelere gereklidir. Ben bunu bilir bunu söylerim. Son zamanlarda etrafý kalabalýk bir eþ, dost ve akraba ordusu ile sarýlý olduðu halde yalnýz olmanýn acýsýný hissetmenin ne olduðu çokça dillendirilmeye baþlandý. Bence bu tam bir kandýrmaca… Aylak çavuþlar, þeylerini avuçlar diye tanýmlanabilecek entelektüel bir münasebetsizlik. Çevresi geniþmiþ, çok ahbabý dostu varmýþ ama içlerinde bir tane bile gerçek seveni yokmuþ. Bence bu resmen dünyayý ben merkezli algýlamanýn sonucunda ortaya çýkan bir zavallýlýk durumu iþte… Ayaðýna taþ baðla da kendini denize at. Bu hastalýðýn tedavisi henüz bulunmadý. Yazarýn biri kitabýnda yalnýzlýktan söz ederken “Yalnýzlýktan içim üþüyor. Aynalara baktýðýmda ürperiyorum.” diyor. Sen en iyisi pekmez iç, için ýsýnýr. Sokaða çýkmadan önce de kalýn giyin. Git kendine yün çamaþýrlar, çoraplar falan al. Yalnýzlýk bu kadar da lanetlenilmez ki. Tavþan moku gibi yaþýyorsun sen kardeþim. Ne kokuyor, nede bulaþýyorsun. Kendini cam bir fanusa kapatmýþsýn. Sonra temiz hava gelmiyor diye þikâyet ediyorsun. Yalnýzlýk bu kadar kara, kirli ve çirkin bir þey deðildir. Yalnýzlýðým, sobanýn baþýnda mýrýldanan kedim, gecelerimin ayazý, karlý yollarýmýn beyaz kýlavuzu, seni seviyorum. Issýzlýðýmýn þarkýsý, korkularýmýn örtüsü, gözlerimin sürgüsü seni seviyorum. Ýlk aþkým, can yoldaþým, kan kardeþim seni seviyorum. Eller ne derse desin aldýrma. Ben her zaman seninleyim. Gecenin bir yarýsý, uykum almýþ baþýný gitmiþse sigaram ve yalnýzlýðým baþucumdadýr. Ýkisi birlikte gecenin karanlýðýndan þiirler damýtýrlar. Beni geçmiþin uzak yolculuklarýna alýp götürürler. Hele bir de piþmanlýklar yapýþmamýþsa yakama. Tadýndan yenmez… Yalnýzlýk asla lanetli, korkak, arlanmaz bir þey deðildir. Þarkýlarýn en güzelleri, þiirlerin en dizginsizi, romanlarýn en büyüleyicisi yalnýzlýðýn kuytusunda filizlenmiþtir. En güzel bahar aylar boyunca karlar altýnda kendi yalnýzlýðýyla koyun koyuna yatan daðlarýn kucaðýnda çiçeklenir. Yalnýzlýðým, yanaðý gül teninden narin sevgilim. Aldýrma, isteyen istediði gibi söylesin. Sen yaþadýklarýmýn toplamý, düþ yüklü gemisisin. Gelmeyecekmiþ gözleri sürmelim. Beklemesin beni diye haber göndermiþ. Çýkýp gelse zaten beni oyuncak eder. Yalnýzlýðým gücenir.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © seyfullah ÇALIÞKAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |