Kýsrak yelesi gibi dalgalanýr saçlarýn,
Her telinin ucunda binlerce çiçek açar.
Adýmýný attýkça eðilen aðaçlarýn,
Gövdesinde adýn var, yapraðýnda kokun var.

Gözlerinin resmini çizer sabýr taþýna,
Sözüm geçmez gönlümün seninle uðraþýna.
Her görüþte kuþ olur, kanat çýrpar baþýna,
Görenler de sanýr ki, saçlarýnda tokan var.

Adýmýný attýkça taþtan silinen izler,
Ýçimde yara olur, en derinde bulur yer.
Karþýdan geliþinde parlar sevinçten gözler,
Ardýndan göz ucuyla üzülerek bakan var.

Geçeceðin yollarýn tüm köþe baþlarýný,
Mesken tutmak süslerken ömrümün düþlerini,
Sana hasret gözlerden içli gözyaþlarýný,
Hüznümün bulutundan gizli gizli döken var.

Mehmet Nacar