Geçmiþin yorgun karanlýðýna karþýn
Yüreðimden fener yapmýþ
Mutluluk kýrýntýlarýný arar
Sevgimle aydýnlatmaya çalýþýrdým
Karanlýðýmý

Bazen takýlýrdým sahte sevdalara
Tökezlerdim
Sorardýn
Sen sevgi nedir bilir misin diye
Geceleri uykusuz kalmak
Onu hayal etmek nedir uyumadan
Elinden tutup gezdirdinmi
Sabah ezaný karýþan düþlerinde

Hasretinden prangalar eskitmek þiirini
Bilirmisin
Hasretin bir insana nasýl pranga olduðunu
Demir bir kelepçenin nasýl olup da
Eskidiðini bir yürek de defalarca

Sonra tekrar koyulurdum karanlýðýma
Yitip giden hayali sevdamým peþinden
Hiç yorulmadan
Hiç usanmadan
Düþler kurardým mutluluk adýna
Düþler kurardým sevdam adýna

Karanlýk yaþamýma çökmüþ
Ben hayali sevdalarýn peþinde koþarken
Faruk nafiz gibi


Yaþamýn içersinden bir renk çýkardýn karþýma
Ben kýrmýzýyým dedin
Týpký bir kýz çocuðunun masumiyeti gibi
sen
Hayata mavi ufuklarda bakarken

Ben gecenin maviliðinde
Bir yýldýz tuttum
Her gece bakarým ordasýn
Sanki elimi atsam yakalayacak gibiyim
Korkarým elimi uzattýkca
Senin kaybolup gideceginden