ATTÝLA

Bir kiþi yaratmýþtý Allah.
Dünyaya yön vermesi için,
Yaratmýþtý onu,
Attila’yý

Savaþsýz günü olmazdý,
Ama insanlýðý sever,
Evdeþini sever,
Yaradaný severdi.

Romalýlar bile ona,
“Tanrýnýn kýlýcý” derlerdi,
Kýlýcýn aðzý Attila,
Yönetici Allah’dý,
Bunlarý bilir ve inanýrdý.

Evet bir kýlýçtý Attila,
Ýnsanlýða hizmet için,
Kötülere ceza veren,
Bir kýlýç.

O bir Hundu
Doðudan gelmiþ,
Batýya gidiyordu,
Arkasýnda yüz binlik bir ordu,
Dünyaya hükmediyordu.

Bazen karamsarlýða düþer,
“Dünyayý neden küçük yarattýn” diye
Tanrýya yalvardýðý olurdu
Bir atý vardý,
Ateþ gibi kýrmýzý,
Geçtiði yerlerde,
Þimþek gibi çakar,
Sel gibi yýkardý.
Tanrýnýn kýlýcýydý,
Attila
Onunla hükmediyordu dünyaya
Onunla baþlardý,
Güzellikler dünyada.
ÞADAN KÖSE