Bakýþýnda, annemi buldum ve çocukluk sevgilimi.
Hayýr.Ne Kral Oidipus karmaþasýndayým,
Ne de, çocukluk sevgilim anneme benzerdi.
Anama, çok çok baðlý da deðilim,
Kýrk yýlda bir, telefon ederim.

Buldum iþte..
Nasýl yapýyorsan bilmeden sen ?
Zýtlar birleþmiþti yüzünde,
Hem de, yine sen hiç bilmeden.

O bakýþýnda yine,
Yüzyýllar önce kaybedilmiþ,
Topraðýmý gördüm.
Bereketli üzüm baðlarýmdan,
Kopartýrken senin için en güzel salkýmý,
Ayaðýmýn, ýslanmýþ sýcacýk yaz topraðýna,
Deðiþini hissettim bakýþýnda.


Ýçim ezildi, titredim.
Biliyordum,
Hissettiriyordu bir þeyler,
Aþkýn bu bakýþ ta olmadýðýný.
Ama,
Elim varmadý,
Dilim varmadý,
Bir türlü bakýþýna,
Aþkýmsý diyemedim ben.

Sen, hep öyle baktýn,
Ben, hep böyle hissettim.
Þimdi tam on yýl oldu,
Hala ; aþkýmsým demeye varmaz dilim.

Yok ki vaktim,
Olsaydý seni kendime saklar,
Koymazdým bu kitabýn arasýna þiir diye,
Kurutulmuþ çiçekler gibi.

Kitabýn adý "Aþkýmsýlar".
Elden ne gelir ?
Gözlerimi kapar, vazifemi yaparým.
Sana zamanýnda, "Aþk" demeyen o sinsi þey,
Þimdi ; "Kýyma ona ve yazma onu" dese bile.

Vakit tamam..
Söylüyorum son sözümü.
Cevabýný hiç bilemeyeceðim, tek sorusun Sen.
AÞKIMSIM, yoksa sen AÞK mýydýn ?

Karþýyakalý Ahmet
Ýzmir1996 - Istanbul 2006 Geçmiþi andýðým o berbat gecelerden birindeyim.Vakit gece, mevsim yaz.
21-Temmuz-2006 Cuma 02.48