Adý Turan

Her sabah görüyorum onu, ayný yerde kumsala uzanmýþ baþý denize dönük, elini denize dokundurup oynuyordu.

-Günaydýn caným
-Günaydýn
-Denizi çok mu seviyorsun?
-Sevmeye çalýþýyorum
-Nasýl yani, korkuyor musun yoksa?
-Hayýr, kýzgýným
-Neden, anlatmak ister misin?

Uzunca bir sessizlik yaþadýk.
-Kaç yaþýndasýn?
-Dokuz
-Hmm
- Sorularýmla sýkýyorsam susabilirim

Bir saat kadar yüzdüm, malum sabah sporu ve havlumu aldým.

-Hoþça kal küçüðüm
-Þey,
-Evet
-Benim Babam boðuldu
-Baþýn sað olsun
-Saðol
-Hadi gel konuþalým biraz, birer de sýcak adaçayý içelim ne dersin?
-Peki
-Denizle bu yüzden aran iyi deðil anladýðým.
-Evet, arkadaþlarýmda alay ediyor yüzmüyorum diye.
-Seni öpebilir miyim?
-Hýhý
-Ben Figen, senin adýn ne?
-Turan
-Memnun oldum Turan
-Biliyor musun ben de Ýstanbul’dan ve Cerrahpaþa‘dan nefret ediyorum
-Neden?
-Annemi kaybettim ben de
-Hasta mýydý?
-Hýhý
-Ama yaþamak zorundayým yine de Ýstanbul’da
-Turan, ben her sabah denize iniyorum, ister misin sana yüzme öðreteyim?
-Ýsterim
-Hadi ben gidiyorum þimdi , yarýn görüþürüz
-Görüþürüz

Kim bilir neler geçiyor o küçücük yüreðinden ne fýrtýnalar kopuyor içerisinde.yarýn için sözleþtik turanla , bakalým hikayemiz nereye yol alacak.



05/Temmuz/2006










Turan’la Ýlk Ders

Yeni bir gün ve tüm dilekler günün aydýnlýk olmasý için.
.Evet yine sahildeyim , görünürde kimse yok, birkaç sere serpe uzanmýþ köpek, balýkçý motorlarýna pike yapan martýlar ve ben.

Gözlerim Turaný arýyor, gelir diyor ve spora baþlýyorum.Bir saat geçti yok, meraklanmaya baþladým.

Umudumu yitirdim gelmeyecek sanýrým. Eve dönüyorum, çayýmý hazýrlayýp balkona çýkýyorum gözlerim sahili tarýyor sürekli belki uyuya kalmýþtýr diye düþünüyorum.

Öðlene doðru kapý çalýnýyor ve açtýðýmda þaþkýn bir o kadar da seviniyorum, Turan bu.


-Merhaba hoþ geldin Turan
-Hoþ bulduk
-Merak ettim seni
-Sepetler vardý þarapçýya götürdük

Turan ve ailesi þarap þiþelerine sepet örüyorlarmýþ.

-Anladým caným, evi nasýl öðrendin
-Markete sordum
-Tamam caným, girsene içeriye
- Yok ben gideceðim iþler var.Size haber vermek için geldim.
-Peki , ne zaman gelirsin, seninle bir yere gitmeliyiz
-Nereye
-Sürpriz
-Saat 16 gibi gelirim
-Tamam

Gitti , bakakaldým ardýndan.

Saat tam 16 da geldi.Birlikte çýktýk, ilk iþ ona uygun bir mayo ve can yeleði almaktý.Birde havlu alýyorduk, illaki bjk li olsun dedi.

Evet deniz kenarýndaydýk, çevre çok kalabalýktý ve ürkek gözlerle etrafý izliyordu.Biraz oturup güneþlenelim ve sohbet edelim dedim.

-Turan, seni tanýmak istiyorum ve sorular soruyorum bu canýný sýkarsa söyle emi.
-Yok sýkýlmýyorum.
-Sevindim,
-Sizin çocuklarýnýz var mý
-var caným.iki kýzým var tanrý baðýþlarsa, biri 24, biri 16 yaþýnda.
-burada mý onlarda
-büyük kýzým, yani Gizem ablan Ýstanbul’da, sýnavlarý var, yakýnda geliyor kýsmetse, küçük, Ýzlem ablansa burada.Anladým dercesine baþýný salladý.Elinde küçük bir sopa kumla oynuyordu.

-Turan, hadi ilk dersimize baþlayalým mý
-peki
Elini tuttum ve ilk adýmlarýmýz deðdi suya, elinin titrediðini hissettim,sýktým, ben yanýndayým dercesine.Adýmlarýmýz ilerledikçe daha çok titriyordu, su ilk an üþütür , tenimiz sýcak olduðu için, gülümsedi.

Küçücük bedeninin ellerimin üzerinde yavaþ, yavaþ rahatladýðýný hissediyordum.Ayaklarýný çýrp bakalým ve kollarýnla suyu kendine doðru çek.Hoþlanmaya baþlamýþtý.20 dk sürdü ilk ders ve çýktýk. Onu kurularak bir þey fark ettim omuzlarý daha dik duruyordu sanki.

-Þimdi sen biraz güneþlen , ben de biraz yüzeyim tamam mý?
-Tamam
-Turan caným simitçi gelince iki simit alýr mýsýn
-Alýrým

15 dk yüzdüm ve düþündüm, ne güzeldi bir çocuðun gözlerindeki mutluluðu görmek, üstelik hüznün ve çaresizliðin uzun süredir yerleþmiþ olduðu o benekli bakýþlardaki bu perdeleri aralamak.

-Ne güzel yüzüyorsunuz
-Teþekkür ederim, ben burada doðdum, inan ne zaman öðrendim hatýrlamýyorum bile
-Ne güzel
-Ne içersin
-Kola
-Üzgünüm, ben kola içirmem çocuklara, portakal suyuna ne dersin
-Olur
-O halde bir çaþka (çay fincaný) çay, bir de portakal suyu iste bakalým, yanýmda erkek varken benim bir þey istemem doðru olmaz, Aman tanrým omuzlar dik, ayaklarý saðlam basmalarda bir delikanlý yürüyordu sanki.

-Peki siz sigara içiyorsunuz , bu doðru mu
-Deðil tabi ve býrakmaya çabalýyorum.(utanmýþtým)
-Kardeþlerin var mý?
-Var, iki kýz kardeþim var
-Kaç yaþlarýnda
-Semra 3 , yýldýz 5 yaþýnda
-O sen abisin
-Evet, Annem ve kardeþlerimle geldik Avþaya, sepet örüyoruz ve fal bakýyor Annem
-Yaz sonu dönüyorsunuz
- evet
-Nerede yaþýyorsunuz
-Kemalpaþa
-Orada ne iþ yapýyorsunuz
- Tarlada çalýþýyor Annem
-Anlýyorum
-
-
-Turan, Babam boðuldu demiþtin, rahatsýz olacaðýný biliyorum ama bu nasýl oldu
-Bandýrmada balýkçýlýk yapýyordu, bir gün haberi geldi boðuldu dediler, ama bulunmadý hala.

Gözünü sevdiðim poyraz tam zamanýn da yetiþti ve havlu uçtu, Turan alýp getirdiðinde hadi denize diyebildim, gözlerimdeki ýslaklýk belli olmamalýydý.

Günü bu þekilde bitirdik.Yarýn mý?
Bakalým ben de merak ediyorum..

Okuyan tüm dostlardan bir isteðim var.Bu konuda bana yardýmcý olmalarýný istiyorum.Turanýn bu korkularýný nasýl silebilir ve nasýl yardýmcý olabiliriz.

Bir sonraki yazýda buluþmak üzere hoþça kalýn.

06/temmuz/2006



tek bir kum tanesinin
ümitsizliðin ayaklarýn altýnda ezilip giden.
Yakasý açýlmadýk acýlarla dans ediyor varlýðýn
Tut ellerimden küçüðüm
Benim de ihtiyacým var sana.
yorgun bir aðacýn dalýndan ayrýlmýþ
bir yaprak gibi titrerken yalnýzlýðýmýz
saralým birbirimizin ayaza düþmüþ düþlerini.

Ýþte bir gün daha doðdu, belirginsizliðin apýþ arasýndan,
geçmiþin kamburu sýrtýmda tenhasýna yürümek ötelerin ve her þeye raðmen avuçlarýmda ki çizgilerde umutlara yol almak durmaksýzýn.
Tüm olumsuzluklarý yenmek, kesip atmak nankör dünleri, dünlerdeki izleri kapatmak bir çocuðun gülcelerinde.
Tanrý biliyor, bu küçüðün ellerinde yaratacaðým cenneti, gündüzü geceye, geceyi gündüze katýp, yýlgýnlýk nedir bilmeden yol alacaðým.
-merhaba
- merhaba
- Turan , eþim Sadýk
- merhaba Turan, seni tanýdýðýma sevindim
- merhaba Sadýk amca
Dikkatimi çeken eþimin Turanýn boy hizasýnda durmasýydý ve gözlerini ayný hizada tutmasý, bunu eve döndüðümüzde sorduðumda gülümsedi ve dedi ki, caným bir çocuða ulaþmanýn en kolay yolu onunla ayný hizada olduðunu gösterebilmektir.Çok ilginç bir öðretmen arkadaþým da bundan bahsetmiþti bana.Eþimi öðretmen lisesi mezunuydu ve anladýðým pedogoji okumalarý saðlýyordu bu bilgiyi.
- Turan, seni az çok tanýyorum Figenin anlattýklarýndan ve bu güzel arkadaþlýðýnýza beni de ortak ederseniz sevinirim

- olur
- o halde anlaþtýk
- anlaþtýk
Ellerini uzatarak tokalaþtýlar, mutluydum.Bu günkü dersin hocasý eþimdi, uzaktan onlarý hayranlýkla izliyordum ve uzun süre denize girmedim bu ahenk bozulmasýn diye.öyle dalýp gitmiþim ki eþimin sesiyle irkildim.

- bu kadar dalýþ yeter Figo, çýk artýk derinlerden.
- Turancýðým nasýl gitti ders
- çok iyi, Sadýk amca tekniðini öðretti bana
- vay ne çabuk dama atýldý pabuçlarým
- þey , yok , yani öyle dedi, teknikleri varmýþ yüzmenin
- tabi ki caným, þaka yaptým, üzülme
- Turan , bu kýz takýmý böyledir iþte, hemen kýskanýrlar
Cevap vermedi, o denli temkinliydi ki yavrum, yanlýþ anlayacaðýmdan korkmuþtu anlaþýlan.
- Turan, rahat ol caným, içinden geleni söyle, hani haksýz da deðil Sadýk amcan, biraz kýskandým doðruJ
-Turan biliyor musun ben de Beþiktaþlýyým
-a öylemi (sevinmiþti kerata)
-iki ye bir kaldým anlaþýlan Fenerli olarak
-maalesef caným
Sohbet böyle tatlý esintisiyle devam etti ve yol aldýðýmý hissettikçe mutlu oluyorum.
Tekrar görüþmek dileðimle.

16/Temmuz/2006


Sabah denize indiðimde epey þaþýrdým, Turan denizdeydi ve yüzüyordu.

-Günaydýn Turan’cýðým
-Günaydýn
-Bu gün erkencisin
-Hýhý
-Güzel, sevindim, artýk tek baþýna yüzüyorsun, ama dikkatli ol emi, denizin þakasý yoktur.
-Anlýyorum efendim
-Turan , hayat nasýl gidiyor, mutlu musun?
-Bilmem, iyi iþte
-Nasýl yani?
- Bilmem iþte
-Senin canýn mý sýkkýn bu gün?
- Yok
-Bak bakalým gözlerime, gözlerin öyle demiyor.
- Biz neden fakiriz, neden annem hep aðlýyor ve yorgun?
- Hmm, bak Turan’cýðým, sence zenginlik ne?
- Çok para olmasý tabi ki
- Belki ilk bakýþta öyle ama inan ki zenginlik yalnýzca para deðil.Elbette para çok þey ama önce saðlýk, düþün ki çok paran var , her türlü lükse sahipsin ama bunlarý yaþayacak saðlýkta deðilsin, sence o zaman zengin olmak neye yarar?

Dudaðýný büktü ve cevapsýz kaldý..

Acaba fazla mý karýþtýrýyordum kafasýný?

-Turan ne oldu biliyor musun?
-Ne oldu?
- Geçtiðimiz akþam barlar sokaðýndaydým ve bir çok engelli arkadaþ vardý.
-Hýhý, biliyorum onlarý.Belediye yer vermiþ , burada kamp yapýyorlar.
- Evet, o kadar güzel eðleniyorlardý ki, gýpta ettim doðrusu. Yaþama dört elle sarýlmalarý , anlarýn deðerini bilmeleri çok güzeldi.
Ertesi gün ziyaret ettim bu kampý ve olanlar karþýsýnda bir kez daha þaþýrdým.Kendileriyle bu kadar barýþýk olmalarý ve çevrede bunca saðlam bedene sahip olan ve mutsuz yüzleri düþündükçe de üzüldüm.
-Nasýl yani?
Onlarla tanýþýp bardaki eðlenmelerini gözlemlediðimi anlattýðýmda ne anlattýlar biliyor musun?

O gece epey sarhoþ olmuþlar, ertesi gün kalktýklarýnda bir birlerine sormuþlar, bacaðýmý gördün mü? Yok görmedim ya sen benim kolumu?

Bunlarý anlatýrken hayatla nasýl dalga geçdiklerini vurguluyor ve biz saðlýklý bedenlerin de ne kadar doyumsuz ve gereksiz mutsuzluðumuzu yüzümüze vuruyorlardý.

Ýþte Turancýðým , bu davranýþlarýndan çýkartacaðýmýz ders çok önemli deðil mi?
-Doðru.
- O halde ne yapýyoruz? Elimizden geldiðince mutlu olmaya çalýþýyoruz.

-Tamam.

-Hadi, ben gidiyorum, sende git dilersen, üþüme.
- Tamam.
-Figen teyze
-Efendim
-Þey, Annem bir sepet ördü sizin için ama ben sormadan getirmek istemedim.
-Çok teþekkür ederim Turan’cýðým, öyle mutlu oldum ki, Anne’ciðine teþekkürlerimi ilet lütfen.
-Baþ üstüne.

Öðleden sonra sepeti getirdi ve ertesi gün bu sepetle plaja indiðimde çok mutlu oldu.

Turan seni seviyorum, iyi ki varsýn.

29/Temmuz/2006


Turan 5
Turan'cýðým
Ýlk kez çok zor geliyor yazmak, ilk kez aðýr her þey bu kadar.Klavyedeki tuþlar mý yetersiz, kelimeler mi, yoksa ben mi düþünemiyorum bilemiyorum.

Seni çok özlüyorum, arkadaþlýðýný da.Sanýyordum ki senin ihtiyacýndý sevgi,aslýnda benim ne kadar ihtiyacým varmýþ sana.



Avþa hiç bu kadar sessiz olmamýþtý, ben de sensiz.Havalar mý soðudu, yoksa yüreðim miydi ayaza vuran.

Düþüncelerimi toparlayamýyorum. Bunlar mýydý söylemek istediklerim, bilemiyorum.Çok karýþýðým anlayacaðýnýz.

Turan'ý göremiyordum, en yakýn þarap imalatçýsýna gittim.Annesini tarif ederek sepet ördüklerini, tanýyýp tanýmadýklarýný sordum.Hatýrladý Yaþar bey ve iþte vurgun yediðim sözleri gelmeye baþladý ardarda.

Turan’ýn hýrsýzlýkla suçlandýðýný, ve Avþa'dan gönderildiklerini anlattý.Yýðýlmýþtým oraya, beni her zaman rahatlatan o çok sevdiðim mahzen üzerime çöküyordu ve ben olamazlarýn enkazýnda kalýyordum, hiç bir çaba gösterecek halim de kalmýyordu gittikçe.

Bir süre sonra toparlanarak sordum.

-Ne ile suçlandý, yani ne çalmakla?
-Cep telefonu
-Nasýl olmuþ olay?
-Annesinin anlattýðýna göre, Turan’a biri vermiþ ve telefoncuya gidip satmasýný istemiþ, satarsan sana da para vereceðim demiþ.Turan da gitmiþ telefonu verip satmak istediðini söylemiþ.Telefoncu da jandarmayý arayýp bildirmiþ, jandarmada Turan’ý alýp götürmüþ.Ýfadesi alýnmýþ, bunu kimden aldýðý vs..

Çok üzülmüþtüm, bana neden haber vermemiþti acaba, utanmýþ mýydý?

Hemen karakola gittim.Komutandan dinledim olaný biteni.Anlatýlanlar hemen hemen aynýydý, sordum komutana.
-Turaný ve ailesini neden gönderdiniz?
-Bunlarý temizlemek lazým buradan
-Yanýlýyorsunuz, temizlenmesi gerekenler çok baþka kiþiler ve çok daha vahim þeyler.Ukalalýðýmý mazur görün lütfen ama Turan’ý tanýsaydýnýz ne demek istediðimi anlardýnýz.Onun tek suçu kimsesiz ve çingene olmasý deðil mi?

Kýsaca yaþadýklarýmý anlattým ve bildiðim kadarýyla Turan’ýn yaþadýklarýný.Gözleri dolmuþtu komutanýn.

-Çok üzgünüm, keþke önceden bilseydim bunlarý, en azýndan buradan göndermezdik.

-O halde sizden bir ricam olacak
-Buyrun
-Kemalpaþa’lý olduklarýný biliyorum,Annesi ve iki kardeþi ile yaþýyor, Babasý bir kaç ay önce Bandýrmada balýkçýlýk yapýyorken boðulmuþ ve cesedi bulunamamýþ, bu bilgilerden yola çýkarak onlara ulaþmamýz mümkün mü?

-Hiç merak etmeyin , elimden geleni yapacaðým.
-Çok teþekkür ederim.

Telefon numaramý býrakýp ayrýldým oradan.

Bomboþtu içim.
Ýçimdeki o korkunç boþluktan sesleniyordu isyaným, her adýmda bir uçurumdan düþüyordum sanki.Bir þeyleri yaratýyorken ve çözüyorken olmazlarýn düðümlerini, tekrar çözümsüzlüklere düðümlenmek, off ne kadar yetersiz kalýyor bazen insan.

Umarým ulaþabilirim Turana ve sizlere o müjdeyi verebilirim.

Dokuz yaþýnda olduðu için, ceza almamýþtý ama biliyorum ki onun için en büyük ceza Avþa’dan gönderilmek oldu ve sabýkasý da þu an yüzüne asýlmýþ utancý.

Bunlarý hak etmedin küçüðüm ve yemin ediyorum, baþýn dik kavuþacaðýz tekrar.

30/Temmuz/2006

Avþa günlüðüm.