Sonunda Bitti


Geceyi seyrediyorum. Bir süre saate bakmayacaðým ,sabahlarý beklemeyeceðim. Zaman diyorum, artýsý , eksi ile. Anýlarýn derinliklerine de dalmayacaðým.. Hepsini çýkartmalýyým hafýzamdan.

Dengemi yitirdim son zamanlarda, seni seviyorum diyebiliyorum da beni býrakma sensiz hiçim diyemiyorum..Bekledim, emin ol çok bekledim ama senin yörüngende olduðum sürece sadece cýlýz bir ýþýktý gördüðüm ve ne zaman uzansa ayaza düþmüþ yüreðim ýþýðýna bir rüzgar esti ve karardý düþlerim.Ne zaman ki gitmeyi seçtim iþte o zaman ses verdi suskunluðun.


Þartlara, sorumluluklara ve zorunluluklara küfrediyorum þimdi

Yine de helal olsun sana AÞK, bir çok olmaza raðmen hala ayaktasýn. Ýyi ki varsýn mý demeliyim. Ona, bana, ve tüm çekip gitmelere raðmen yaþýyorsun hala.

Ne bu günü düþünüyorum, ne de öteleri . Sen çýkýnca hayatýmdan ne gün kalýyor, ne de öteler.


Günez yapýyorum (uskumrunun sýrttan kesilmiþ hali, kekik, kýrmýzý biber ve zeytin yaðla yapýlýyor) verecek mi damaðýma ayný lezzeti.Hiç deðilse bir þarap açarým yanýna, buruk bir tat gerekli bekli de..

Hiç hakkým yokken seni kaç kiþiden kýskandým biliyor musun ? Seninle dinlediðim þarkýlarý, sensiz dinliyorum þimdi.. Gözlerim gözlerinin deðdiði her yeri tecavüze kalkýþýyor ve hiç utanmýyorum biliyor musun? Üstelik çok da keyif verici.

Hiç yazmadýðým bir þiiri deniyorum þimdilerde ve nasýl da sahipleniyor seni dizeler.sanýrým artýk þiir de yazmayacaðým.

Ah be vicdansýz, kaç çiçeðe konacak daha hercai uçuþlarýn.

Sakýn yanlýþ algýlama, dönüþüne davet deðildir bu yazdýklarým, istesem de , istesen de toplanmaz bu can kýrýklarý, ne senin , ne de benim daðýlmýþlýðýmýzda..

Üstelik Özdemir Asaf ýn dediði gibi!*

Sensiz de denizi seyredebiliyorum.
Hem dalgalarýn dili seninkinden açýk.
Ne kadar hatýrlatsan kendini boþ.
Sensiz de seni sevebiliyorum.
Hep boþ konuþurduk hatýrlar mýsýn, bula bula,
Karþýlaþtýðýmýz zamanlarda.
Sen, sevgiden þýmaran çocuk,
Ben þaþýran budala.*

Ve sesindeki son týnýlarda can çekiþiyorken varlýðým, Ayýn gösterdiði yüzümde göremedin ne yazýk ki mutluluðumu.Þaþýrma sakýn ve her zaman olduðu gibi yanlýþ da algýlama, mutluluðum ,ellerinde, dillerinde ölmenin huzurundandý.

Hep ucuz sandýn yýllandýrdýðým anýlarý ve onlarý yok pahasýna satmakla suçladýn, hatta keþiþ sofralarýna meze yaptýðýmý. Oysa bilseydin nasýl da damýtýldý ve hala daha damýtýlýyor el deðmemiþ fýçýlarda ve yýllandýkça da efsaneleþen bir tadý kalacaðýný damaklarda.

Soruyorum þimdi; sence ölü biri bir baþka can alabilir mi?

Ama bilirsin ki faili meçhul cinayetler hep birilerinin siciline iþlenir ve o birileri hep alacaklýdýr adaleti olmayan yüreklerden..

ve sicilimden silinmeyecek bir sabýkam var þimdi.Evet suçluyum, çünkü sevdim..

07/Aðustos/2006

Avþa günlüðü