(Aðaç kostümü giymiþ bir çocuk sahnede baþlar konuþmaya:)

-Bundan 100 yýl önce Durmuþ dayý adýnda bir adam beni buraya dikti. Adýnýn Durmuþ olduðuna bakmayýn, Durmuþ dayý öleceði son güne kadar tam 500 adet aðaç dikmiþ. Ýþte ölmeden bir gün önce diðktiði o son aðaç da benim.

100 yaþýna kadar yaþamak çok zor olmadý, çünkü insanlar aðaçlarýn yararlarýný kitaplardan okuyarak öðrenmiþ. Dikkatsizce ormanlarý yakmýyorlar ve çýkar için artýk aðaç kesmiyorlar.

Bugün çok mutluyum, birazdan gelip beni kesecekler. 100 yýl yaþadým diye bunadým sanmayýn. Benden kaðýtlar yapacaklar ve o kaðýtlara pek çok bilgi yazacaklar ve siz insanlarýn en yakýn arkadaþý olacaðým. Bundan 100 yýl evvel bir çekirdektim, sonra bir aðaç ve þimdide sizlerin en vefalý dostlarý kitaplar olacaðým. Sevincim bundandýr.