Özgür insan, denizi daima seveceksin. -Baudelaire |
|
||||||||||
|
genzimde karanlýk günler geceler neden hep aydýnlýk elimde tutuyorum sanki oysa çoktan unuttum hep düþünsem bile iþte orada kadýnlarýn kerhanesi kapýsý yok pencereden giriyor herkes hemen yanýbaþýnda onun kerhanelerin kadýný mýydý ne oysa çoktan unuttum hep düþünsem bile hoþuma gidiyor galiba eðri sandalyede oturmak yazýcý kendi kendine çalýþýyor ayný eski filmlerdeki gibi oysa çoktan unuttum hep düþünsem bile eðlenmek zor geliyor artýk keder ise hep rahat söyle býraksýnlar içimdekileri býrakmasalar da olur oysa çoktan unuttum hep düþünsem bile sokmayan yýlanlar gibi acýmasýz çiftleþen atlar gibi çocuksu ve bir yanardað gibi sakin yalnýzlýk beni sonunda uçuracak ama hayal edemiyorum rüya görmeyi oysa çoktan unuttum hiç düþünmesem bile Anlamsýz Þiir 11 bir kýþ tarifesiyle baþladý herþey büyüktü kedinin gözleri ve sulu öylece upuzun yatýyordu soðuða aldýrmadan ve titreyerek hem de iki eliyle yüzünü kapatýyordu þarap da içilmiþti galiba en iyisinden olmasa bile en kötüsünden harika bulutlar çirkin bir manzarayý örtüyordu güzellik benim gibilerin neyine yokuþ aþaðý yürümek ona zor geliyordu lambalarýn kararttýðý bir yol hatýrlýyorum aðaçlar kutsal bir ayin öncesi gibi bembeyaz oysa ben ince bir mumla yetindim olmadý kim tutmuþ onca dileði hep ayný aþaðýda atlar ve eþekler dolaþýyordu lodos çýksa diye dua ettim çýkmadý yolunu þaþýran birisi vardý kýskandým kahve içerken bile hiç konuþulmadý belki birdenbire uzanýp saçýný tutmalýydým oysa orasý ayrýlacaðýmýz yere giderek yaklaþýyordu Anlamsýz Þiir31 duvarlara kim yapýþtýrdý bu resimleri ona nefretimi ilet kendim söyleyemem nefretle seviyorum eskiden ne vardý hatýrlamýyorum bodrumlardan býktým kediler pencereye iþiyor tül perdeler kapalý ekranda paltolu çýrýlçýplak bir kadýn ayakta kaygýsýz ona bakýyorum koklamak çok zevkli hep onun kokusu tarifsiz cebimde taþýyorum sutyenini kaç kere giymiþtir bilmem ki aniden kapatýlan bir kapý gibi tiner bile koklarken hep onun tenini düþünüyorum sigarayý býrakalý çok oldu hiç ara vermeden içiyorum göðsümdeki aðrýlar neyin habercisi galiba onsuzluktan geberiyorum Anlamsýz Þiir 19 içerisi buz gibi sýcak lekeli pisliði görünüyor pencereden duvarýn sokakta iki adam konuþuyor hareketsiz acaba birisini düzebilecekmiyim yarýn bok kokan tapýnaðýn avlusu boþ dolu olsa ne yazar ellerim kenetlenmiþ düþünmeye çalýþýyorum gerçek ölüler kendi mezarýný kazar götüm uyuþtu oturmaktan dudaklarým hala þaraba arzulu onun beynime girmesini engelle çünkü orasý ölü atmacalarla dolu elim cebimde dolaþýyorum yaz kýþ o meyhane senin bu kerhane benim sonu ne olacak bu iþin acaba dayanabilecek mi sýçtýðýmýn hasretine þu bakarken iðrendiðim çirkin ve çilli tenim Anlamsýz Þiir (Numarasýz) nedir hayatýn anlamý sence sevgilim yoo hayýr öyle kýzgýn bakma bana oyuna getirmek deðil amacým seni laf olsun diye soruyorum ve aramýzdaki boþluklarý doldurmak için ama emin ol sevgilim emin ol senin ördüðün bu ibne kazak bol geliyor bana çok bol neden kýzdýðýný gerçekten anlamýyorum þaka yapýyorum diye sinirlenmene don kiþot gibi samimi þaþýyorum dün sen deðil miydin beni güldürmüyorsun diyen ve sonra yatakta götünü çevirip bana yüz vermeyen al iþte sana komik bir soru pardon farkýnda deðilsin ama donun delinmiþ fareler gelip senin küçücük kýçýný yemiþ konumuza dönelim yani hayatýn anlamýna madem sen küstün ben sorulara devam edeyim düzmek mi düzülmek mi sence þeytani anlam yoksa sevmek mi sevilmek mi ne dersin iþte öyle maymunlar gibi týrnaðýný yersin kafam kaþýnýyor bitlendim mi ne bir bildiðin var böyle sýrýttýðýna göre yok hayýr olamaz þey biti mi kaptým senden yine býrakalým bitleri kendi hallerine osursunlar kanýmý emsinler patlayýncaya kadar anlýyorum demek istediðini ama yanýlýyorsun hayatýn anlamý salt yaþamak da deðil eðer öyle olsaydý benim tatlý kýçlým gidermiydi onca insan üstüne ölümün bile bile ve hatta keyiflenerek sanki çok önemliymiþ gibi bir þey için gebermek kýsa keseyim sevgilim hayatýn anlamý anlamsýzlýk ne sanýyoruz kendimizi biz götü boklu cüceler evrenin iþi gücü yok da bize özel bir muamele mi çekecek yok iþte yok bu hayatýn anlamý falan iyi ki sen varsýn ve bu kýrýk yaylý yatak gel hadi eðlenelim biraz nazlanma bilirim sen de seversin orana burana sürtünmemi kýzýl saçlý kaltak Anlamsýz Þiir -3 böylesi benim neyime bilmiyorum neyime böylesi yaþamak bugünden yarýna yarýndan düne güvensiz bir güven içinde ve kahrolarak her zaman o aný düþündüðümde ama baþka türlüsünü tanýmýyorum ki savaþmak benim neyime bilmiyorum o kadýn için devrim için yaþayýp da ölmek için hep yarým býraktým düþünceleri bugün burada deðilsem eðer þeytanlar meleklere tecavüz ettiði içindir ama baþka türlüsünü tanýmýyorum ki seviþmek benim neyime bilmiyorum klitorisin tam yerini bile öðrenemedim hala hayat boyunca dil sallamýþ durmuþum hepsi numara mýydý eski ve yeni iç çekiþlerin ve anlamý olmayan ruhsuz duygusuz sürtünmelerin ama baþka türlüsünü tanýmýyorum ki öðrenmek benim neyime bilmiyorum felsefe denilen kýsa metrajlý filmlerde dolaþmak küçük dehalarda doðruyu bulduðunu sanmak sonra uyanmak kabuslardan terle ve hiç bir þeye inanmamak inanmamak ama baþka türlüsünü tanýmýyorum ki yetinmek benim neyime bilmiyorum ölümüm boyunca hiç doymadým ki hayat mý beni doyuracak olan gülünç bira kutularý arka arkaya diziliyor her gün ve kendimden bile sakladýðým gizli resim ama baþka türlüsünü tanýmýyorum ki sokulmak benim neyime bilmiyorum sokulmak sevgiliye dosta sýcaða nefrete ve hiç ayrýlmamak girdaplarýn duygusuzluklarýndan beþgen masalardaki þýmarýk alemlerin kendini bilir orospu çocuklarýndan ama baþka türlüsünü tanýmýyorum ki sevmek benim neyime bilmiyorum hele hele deliler gibi aþýk olmak unutmak her þeyi arzuyla dolmak beyin denen o sýçýlasý jöle içinde kaybolmak ve sýçrýyarak uyanmak uzun uykusuzluklardan ama baþka türlüsünü tanýmýyorum ki düþünmek benim neyime biliyorum onüç yaþýmda doðdum ve hep düþünedurdum seviþirken hariç elbet neden bilmem ama seviþirken olmuyor mantýk beyin us hiçbir þey çalýþmýyor ama baþka türlü de seviþilmiyor ki Anlamsýz Þiir 1444 gezinmeye vakit kalmamýþtý karanlýk çökmüþtü iskeleye öylece yürüyorduk elele konuþmadan sevgililer gibi ama sevgili olmadan ve bana gözleriyle çocukluðunu anlatýyordu masanýn üstü tabaklarla dolmuþtu hiç yenilmeden biten mezeler balýða hiç yer kalmamýþtý ama hala açtýk dilenciler gibi ama dilenci olmadan ve bana gözleriyle mutsuzluðunu aktarýyordu kadehlerimiz þarapla doldurulmuþtu rengi pembeye çalan ucuzca bir þarap içiyorduk hiç durmadan ve usanmadan sarhoþlar gibi ama sarhoþ olmadan ve bana gözleriyle yeter diyordu gece bitti gerçekler geri döndü yatak azgýn rüyalarýn yeriydi ter içinde uyanýlan uykusuzluklardan ayný seviþir gibi ama seviþmeden ve benden gözleriyle gitmemi istiyordu Anlamsýz Þiir 97 hey sen buruþuk yüzlü salak evet seni kastediyorum seni yani bu durumda belki de kendimi ne yapýyorsun sen orada kutularýn ve böceklerin arasýnda elinde hiç bitmeyen bir sigara sürekli etrafa bakýyorsun ve ellerini ovuþturup duruyorsun sinsi bir müzik kulaklarý týrmalýyor ama yýrtýk terlikten kirli bir parmak sarkýyor daha önce de söyledim sana bu terapi az gelir senin sulanmýþ kanýna deliler gibi gülerek onlarý korkutacaðýný mý sanýyorsun oysa bunun cevabýný sen de en az benim kadar biliyorsun vazgeç bu sevdadan sil kuru gözyaþlarýný seni düþünmüyor dediysem eðer tahmin edersin anlýk bir mesele nereden bilebilirsin ki kimin dün ne düþüneceðini ve yarýn ne düþündüðünü anladýðýna sevindim ama yanlýþ anlýyorsun bak üzülme artýk bütün umutlar tükendi çünkü dün gelecek yarýn ise sona erdi Anlamsýz Þiir 101 dün yoktu yerinde gitti dediler nereye gittiðini bilemediler en son balýkçýlar görmüþ onu gri paltosu üzerinde kayalarýn dibinde sessizce otururken ve sonra yorgun ayaklarýný sürükleyerek mendireðe doðru kaybolurken bir kedi varmýþ ayaklarýnýn dibinde küçük gri bir kedi yani kirli paltosunun renginde aç bir köpekle oynuyormuþ kedi mi kendisi mi anlayamadým sormaya korkup derin düþüncelere daldým gelir mi yarýn tekrar acaba suskunluðu paylaþýr mý bizimle ve anlar mý dudaklarýmýzdan çýkmayan sesi hisseder mi o korkunç garipliðiyle bitkinliklerimizi çirkinliklerimizi Anlamsýz Þiir 105 öyle isterdim ki senden kaçabilmeyi bütün gün sokaklarda dolaþýp da çýplaklýðýný hayal etmemeyi söylenenleri anlayabilmeyi ve belki küçük bir çay bahçesinde bir gazetenin kitap ekini okuyabilmeyi ama olmuyor ve olmayacak gibi öyle isterdim ki seni hiç sevmemeyi hatta çýlgýnca nefret etmeyi o güzelim gözlerini beðenmemeyi fýkralara gülebilmeyi ve belki salaþ bir meyhanede kahkahalar atarak raký içebilmeyi ama olmuyor ve olmayacak gibi öyle isterdim ki seni hiç görmemeyi gizemli gülüþünü rüyalarýmdan silebilmeyi ojeli ayaklarýný düþünmemeyi genç kýzlara arzuyla bakabilmeyi ve belki yarý dolmuþ bir stadyumda herkesle birlikte goool diye haykýrabilmeyi ama olmuyor ve olmayacak gibi öyle isterdim ki seni hiç kýskanmamayý geceleri kývranýp durmamayý sevdiðin öbür adamý ciddiye almamayý ona bakýþlarýna burun kývýrmayý ve belki siz elele yürürken hadi ordan be diyip savrulmayý kaybolmayý yokolmayý ama olmuyor ve olmayacak gibi Anlamsýz Þiir B3 kafam bozuk bugün neden bilmiyorum tek bir gözyaþý bile dökmeden içime haykýrýyor ve aðlýyorum üstelik de çiftleþmeye muhtaç bir it gibi tükenmiþliðin tüm iðrençliðiyle beyoðlunun arka sokaklarýnda dolaþýp duruyorum önüme bir dönme çýkýyor yüzü boyalý kucaklaþýyoruz eskiden tanýþýyoruz her þey çok anlamlý içmek yeterli deðil daha fazlasýný istiyorum burasý kafayý yemiþlerin dünyasý kör duvarlarýn ardýndan billie hollyday dinliyorum birdenbire tanýdýk bir mekan ama tül perdeler yerden asýlý pencereler tavanda denizin resmi ise tersten çakýlý yok hayýr hayal görmüyorum kokmuþ bir balýk gibi yüzerek boðuluyorum sorma bana o soruyu sevdiðim nefes almakta zorlanýyorum senin için hava hoþ sen ben deðilsin ki sen kýzý sensin sisli ve puslu havalarda beni ve coheni dinle adalarý nasýl tutabilirsin ki tatlý dilinle Anlamsýz Þiir A42 sýçtýðýmýn klasik müziði kafamý tütsüleyip duruyor nereden sevdim ben bu dvoraký inan sevgilim iþte tam burasý anamý aðlatýyor Anlamsýz Þiir ZX hani bir gün vardý ya hiç içip çok sarhoþ olduðumuz bayat simitleri martýlara tutarken ve gölgede sýcaktan donarken umursamazca elele tutuþtuðumuz manyak mýyým neyim ben ne kaldý ki geriye hani bir gece hatýrlýyor musun yürümüþtük bolca ve sallanarak sen gülmüþ ben aðlamýþtým sonra somurtmuþtuk birbirimizden gizli sapýk suratlý bir garson sevgili sanmýþtý bizi salak mýyým neyim ben ne kaldý ki geriye hani sulu þarap içiyorduk ya güzel ruhlu þiþmanýn hayalinde ve bana öðüt veriyordu senden kaçak anlamýyordu ama yalanlarýmý ve hatta utangaç doðrularýmý kýzgýn mýyým neyim ben ne kaldý ki geriye hani seviþiyorduk ya ter içinde kýçýný bastýrýyordum bozuk erkekliðime hayalimde hayallerim dýþýnda seni hep isteyerek istemeden sönmek bilmeyen bir sigara gibi aþýk mýyým neyim ben ne kaldý ki geriye Anlamsýz Þiir 53 kaldýrýmsýz bir sokaktý galiba oradaki tüm sokaklar gibi eðri büðrü evler camsýz ve perdesiz pencereler sidikli pis duvarlar kavga eder gibi konuþmalar çatlak çocuk kadýn sesleri kiþiliksiz kedilerin plansýz gezintileri ne yapýyorduk orada bilmiyorum yaðmurun kararttýðý dar sokaðý hayal meyal hatýrlýyorum nasýl ve neden geldiðimizi ise bugün bile hiç ama hiç umursamýyorum tam köþede bir hýrdavatçý vardý yoksa terzi miydi ne her neyse onun yanýndan altý basamakla iniliyordu anarþistlerin sevdiði o birahaneye kimsecikler bilmiyordu onlarýn sevdiðini belki kendileri bile týklým týklým doluydu içerisi bir sürü anarþist topal bir masada yer bulduk kendimize dört yaþý geçkin gençle birlikte bira istedik çok ucuzdu ama herkese pahalý geliyordu sahne bozuntusu dar bir köþede kýzýl býyýklý gülünç bir adam geçen yüzyýldan bile eski ve anlaþýlmayan garip bir lisanda anlamsýz bir þarký söylüyordu suskun ve kýzgýn baktýk birbirimize bolca bira içerek suskunluk konuþmaktan daha kolaydýr bazen kýzgýnlýk için ise yoktu aslýnda bir neden sonra birdenbire kalktýk sabaha doðru sen saða gittin ben sola isteksiz ve solgun bir öpüþmenin ardýndan oysa ayný yere çýkýyordu bütün yollar herþey tükendi sabah oldu o birahanenin kimsenin bilmediði ismi bile unutuldu Anlamsýz Þiir 75 burasý mý kendini bilmezlerin sýðýnaðý posta kutularýndan isimsiz vibratörler çýkan baston vitesli arabalarýn arka koltuðunda esrar çekmiþ hüzünlü orospularla eklektik seks alemleri yapýlan yarýna nedensiz bir umutla bakýlan tüm kapýlarýn hep açýk durduðu ama kilit üstüne kilit vurulduðu leziz yemeklerin iðrenç kokularýyla dolan bütün dostlarýn birbirine düþman olduðu iþte buna benzer bir mekan burasý mý kendini bilenlerin tapýnaðý hýzla aþaðýya giden bir asansörle en üst kata varýlan develerin karýncalarla güreþ tuttuðu tüm koridorlarýn sona eren sonsuzluðu yeni gelenlerin sevgi dolu bir nefretle karþýlandýðý ve sürekli tecavüz edilerek aðýrlandýðý her gün eðlenceler düzenlenen kimsenin gitmediði davetsiz misafirlere davetiye verilen susuz banyolarýnda çamurla temizlenilen en sevimsizlerin en çok sevildiði iþte böylesi bir mekan burasý mý kendini tüketmiþlerin barýnaðý herkesin apýþ arasýný birbirine sunduðu kaðýttan kaplanlarýn çokça bulunduðu sarhoþlarýn ayýlmak için içtiði kendini bilmezlerin kabul edilmeyip kendini bilenlerin kapýdan kovulduðu hep dünün yaþanýp yarýnýn olmadýðý kara ölümün beyaz bir ata binmediði hamam böceklerinin kutsal sanýlan ayinlerle canlarý alýnmadan kurban edildiði iþte buna benzer bir mekan burasý mý sona kalanlarýn mezarlýðý anlatmaya gerek yok ismi üstünde sona kalanýn donakaldýðý ve baþka bir özelliðin bulunmadýðý karanlýk ve soðuk en son mekan Anlamsýz Þiir 77 modern barlarýn sýkýcýlýðýna benzer topal masalarýn üstündeki kadehler o gece bunlarý farketmedim gözleri dolmuþtu tam o anda etrafa bakmam yarým kaldýðýnda barmen uyuyor muydu ne o acýmasýzca konuþurken kayýtsýz gözükmeye uðraþsam da beceremiyordum çökmüþ yýkýlmýþtým hayalimde iðrenç bir tatile çýkmýþtým masanýn altýndaki çirkin kedi bile acýyarak bakýyordu gözlerime bitir bu iþkenceyi artýk der gibiydi miyavlamasý dinlemedim halbuki hiç olmazsa onurumu kurtarabilirdim yolda bir galip vardý ben ise maðlup tadýný çýkaramýyordu zaferinin beni avutmaya çalýþýyordu o anda anladým ki her þey bitmemiþti ne kadar direnirse dirensin beni sevmekten kendini alamýyordu Anlamsýz Þiir 99 söylenenler sahte ve anlamsýz asýl söylenmeyenler acýtýyor ne bakarsýn bana öyle demir kapýnýn önünden yýkýlasý yokolasý ani bir doðum sancýsý her þey yolunda gitse de uzatmaya yarýyor yalnýzca körelmeleri sevgisiz geceleri göbek kesildi önce sonra yataklarý ayýrdýk ilgisizce yanan mumlar ve dikenli tellerle belki gerek yoktu ama güven veriyordu ve hatta mumlarýn sönük ateþi tavanda mekana uygun ve yorumsuz yansýmalar yapýyordu bir süre de böyle gitti sonra anladýk ki her þey bitti buðulu gözler içi boþ sözler yenmeyen mezeler kaygýsýz geceler bütün yollar romaya çýkar mý acaba hep deðil ama bazen çýkýyor bazen de romanýn önünde kalýyorsun ilk karþýna geleni seçiveriyorsun aklýnca primus inter pares diyorsun sonra ayný filmi tekrar yaþamaya baþlayýp mutsuzluktan kahroluyorsun yýkýlýyorsun ama hataný bir türlü kabul edemiyorsun ve kendini kandýra kandýra hayatý tüketiyorsun Anlamsýz Þiir 1000 söyledi en sonunda yarým aðýzla da olsa zordu ama baþardý geriye tek taraflý anýlar kaldý rahatladý herkes ben ve o hariç masanýn üstünde bir an buluþur gibi oldu ellerimiz ama yine olmadý geriye tek taraflý bir keder kaldý gülüyordu aðlar gibi yoksa aðlýyor muydu düpedüz anlayamadým bir türlü çünkü ben de gülüyordum ve aðlamamaya çabalýyordum hadi çekinme anlat geriye ne kaldý gizli gidilen bir moda denizi yarý okunmuþ bir althusser makalesi ve kaçýk bir kitap fuarý gezintisi Anlamsýz Þiir 1001 susuz raký bol biberli çek bir oryantal despotizm ama dikkat et montesqieue tarzý deðil buralar için ilerici olsun hatta mümkünse birazcýk da aþýrýya kaçmadan bolþevizm koksun hadi be sevgilim ayýr þu bacaklarýný ver bana acýklý mutluluðu gözlerin deðil aðzýn saçmalýyor nasýl koitus interruptus yapayým ki baksana dizlerim zangýr zangýr titriyor Anlamsýz Þiir 1 hadi ordan be serseri sen kimsin haddini bilmez onun ojeli ellerini tutacak aðzýndan sýr dolu ve üstelik gizemli salyalar akarak kaçarak saklanarak hatta gölleri denizleri aþarak oraya buraya týrmanacak iþte burayý kaçýrma benekli burasý rüyasýzlarýn tek yeri özlemsizce sýðýnabildikleri bir de gizli resimleri var her yere asýp dururlar ama yine de dikkat et þansýný fazladan zorla annenin bol sütlü kanatlarý güven vermiyor veremez dediðimi ister anla ister anlama eninde sonunda benim olacak o bunu sakýn unutma Anlamsýz Þiir ½ kafam yine hülyalý ve þaþkýn ceplerim borçtan týkalý týrnaklarým çok uzadý oysa artýk gitar çalamýyorum ve uykusuzluðumdan her gün biraz daha zor uyanýyorum bütün herþey terse döndü herkes uyurken düþünüp yaþarken ölüme yatýyorum yokolmanýn hazmý zor oysa hedonist olmak istiyorum ve bir türlü beceremiyorum tutsak olmaya þartlanmýþ özgür köpekler kuzenini sokan sevimli örümcekler kabuðunu fýrlatýp atmýþ isyankar ve küstah bir kaplumbaða yavrusu determinist olmak ne anlama gelir kim bana bunu adam gibi açýklayabilir hýrslýydým eskiden çok geride kaldý sevilesi bir þýllýkla þarkýlar söylerdim yok hayýr tatlý sevgili yanýlýyorsun pencereden bakýnca demirden bir parmaklýk keþke sonsuz duvarlý bir hapishane olsa inan benimkisi tümüyle gönüllü tutsaklýk Anlamsýz Þiir 66A her kafadan tek bir ses çýkýyor akordu bozuk ama imaný tam halhallý bir bilek hayalimde toz duman içinde kapýlar kapalý yanlýþ bir günde yanlýþ bir saatte o en berbat çaylarýn içildiði yerde kadere inanýr mýsýn ben inanmam tesadüflerin adamýyým yani tesadüfen adam olamadým hep çocuk kaldým deðiþemem deðiþmem hayýr oraya çýkamazsýn mermer atýn üstüne seni bile bindirmem istenmeyen kiþi ilan ediliyorum latincesiyle persona non grata hep o buraya gelince oradan þuraya itilip kakýlýyorum yeter artýk diyemeyince ve en önemlisi güzelim en önemlisi önemsemediðin gururum zedelenince yeniden söz veriyorum kendime bir daha olmayacak yalan sözün anlamý ne beyaz telefondan ayrýlmýyor ki gözüm gurur falan dinlemiyorum her bir çýngýrak sesine köpekler gibi koþturuyorum koþturuyorum Anlamsýz Þiir 88 kaçýyorum köþe bucak donmuþ hayalimde yavrum beynimi tekmeleyen simsiyah güzel bir kýsrak gölgemden bile korkar oldum uygunsuz bir zaman ve sahipsiz bir mekanda harika acýlarla doldum düþünüyorum sezgilerle alev alev yalnýzca bir an süren sonsuz rüyalarýmda esir bedenimi karýncalar kemiriyor duþ yaparken sular neden yakýcý kayýp bir evin tek sahibiyim çalmayan zil kulaðýmda yankýlanýyor çiçek sulamasýný hiç öðretmediler ki söyleniyorum kabarmayan bir öfkeyle sessizce ve ironik yaþlý periler içimi dolduruyor söyle onlara deðmez zahmete ve ellerindeki yapraksýz güllere erkekler aðlamaz demiþ birisi tatlým kim demiþ dememiþtir diyemez kendime inanmayý çoktan býraktým geziyorum yürümeden gitmeden ufuktaki ince burun sisli dumanlý son hedefe varýr mý adýmlarým yolda bir cenaze arabasý telli duvaklý gözlerimi kapatmam kimin umurunda zaten bakmýyorum ki her þey ayný kocaman martýlar yas tutuyor sanki özlüyorum dokunabilmeyi seslenebilmeyi kaðýtsýz mektuplar yazdým olmadý korkak kiþiliksiz bayaðý zavallý ama herþeye raðmen biraz içten birazcýk da dokunaklý gece yarýsýnýn sarhoþ ayinlerinde hýçkýrýk bile tuttu bir seferinde yalanlarý doðrularý sevmiyorum bugün ne olursa olsun tek baþýma o karanlýk ve yýkýlasý ahþap iskeleye gidiyorum Anlamsýz Þiir 90Z yokuþ aþaðý yürüyordum önce pis ama kibirli bir zamanýn dibinden oysa biliyorum yürümemeliydim baþka bir yüzyýl seçip kendimi gizlemeliydim bal gibi eminim o gün bana gülümsedi düz merdivenlerden inerken oysa farkýndayým çok fazla içmiþtim baþka bir mekan seçip iyice süslenmeliydim uzun yürüyüþler yapýyordum kýsacýk adýmlarla oysa yorgundum takatsizdim baþka bir þarap seçip sabah akþam içmeliydim dokunmak istiyordum sürekli elimle dudaðýmla dilimle oysa anlayýp vazgeçmeliydim baþka bir sevgili seçip çekip kapýyý gitmeliydim anlamak istedim sonunda neden nasýl ne zaman oysa kahrolup çökmemeliydim ne zaman gel dese bana yanýna seðirtmemeliydim Anlamsýz Þiir 2B sonu kötü biten bir masal anlat bana içinde dikensiz akrepler acemi çöpçatanlar yýldýzsýz generaller masum kötülükler ve haklý cinayetler olsun çocuklara büyüklere yasaklansýn bu masalý benden baþka hiç ama hiç kimse duymasýn baþtan sona ahlaksýz bir fýkra anlat bana içinde rahipler imamlar hahamlar tanýdýðýn bütün kutsal adamlar papa ve kardinaller ahlak masasý baþ komiseri ve aileden sorumlu bakanlar olsun herkese anlatýlsýn bu fýkrayý benden baþka duymayan hiç ama hiç kimse kalmasýn hayatýn gerçek anlamýný anlat bana içinde yaratýlýþ sevgi iman büyük patlama sonsuzluk zaman einstein hawking falan anlamsýzlýk delilik hedonizm ölüm doðum kötülük olsun veya olmasýn herkes duysun ama hiç kimse duymasýn hayatýn gerçek anlamýný anlamayan anladýðýný anlayandan saklasýn neden düþünüp kahrolduðumuzu anlat bana içine sýkýntý cesaret adilik korkaklýk sapýklýk narsistlik özgürlük seks ticaret adalet savaþ kardeþlik eþitlik ve elbette aþk dolsun düþünmeyenler düþünmeye mecbur tutulsun ve düþünüp de kahrolmayanlara her türlü düþünce yasak olsun Anlamsýz Þiir 982 körkütük sarhoþum ama hiç içmedim elimde yaz tarifesi bindokuzyüzikibinaltý zaman mekana uymuyor mekan zamana demek ki beynim sulandý yanýlýyorum adi hayallerim yalan söylüyor hiç yürümedik denize bakarak salýna salýna sabahýn köründe hiç uyumadan uyanýyorum göz bebeklerim bile ter içinde ama çarþafým kuru arzu imkana uymuyor imkan arzuya bu þehirde hep erkekler mi sever rüyalarým neden gerçeði söylesin yalvarmýyorum ama ona söyle beni tüketmesin gözüm kýrmýzý kedide her an her saniye ama nafile donuk kalýyor ekran zafer marþý kediye uymuyor kedi mozarta kadýnlar neden bu kadar duygusuz gerçekler hayallerle içiçe olur mu hiç sevmeden raký içiyor kendini bilmez bir piç oðlu piç yarýn öbür gün ertesi gün hergün bekliyorum sessiz gururum darmadaðýn beklemek bana uymuyor ben beklemeye ama ne kadar da masum çýkýyor sesi sanki hep benim olacak bir su perisi biliyorum beni sevmeyen sevgilim ama inan böyle giderse yokolmak üzereyim Anlamsýz Þiir 2006 çokça raký biraz bira zaman içinde zaman ve sonra keman iþte bu kadar merdivenlerden kendisi çýkar ama inkar etme ipek gibi bir teni var sen kimsin be gerçekleri gizleyip bana masal anlatacak sonra salakça konuþacak yüzünü buruþturup onun güzel elini tutacak bilmem ne amca geliyor diye saklanacak ve kovulunca aðlayacak darbuka çalacak hadi git sana acýyorum adýn geçmeyecek bu þiirde bir daha söz veriyorum terli tenler ahlaksýz debelenmeler ama kýsmi de olsa leonard dinlenerek geçirilen geceler sonra esrar iþkence ve çýplak ve tüysüz koltuk altlarý öpülesi sevilesi inkar edilip uykusuz geceler geçirilesi cezayir sokaðýnýn orta platformunun yüksek barýnda adi bir viski tüketilesi ve inan beni sevmeyen biricik sevgilim mutlaka inan önemli olan rüyalarda gezebilmek sevgilinle ve gözgöze gelebilmek sevdiðinle Anlamsýz Þiir -0 neden bilmiyorum ama seni seviyorum belki de biliyorum ama iþime gelmiyor bilmek istemiyorum veya bilsem de söylemiyorum bilerek de bilmeden de inan seni hesapsýzca inan seni insafsýzca inan seni tükenerek seviyorum Anlamsýz Þiir A-2 sýramý beklerken ben geçmiþte kobaylarý okþarken gelecekte o þimdiki zamanda mum ýþýðýnda balkon sefalarý yapýyor çýplak ayaklarýný öne uzatýp terli dizlerini yokluyor karlý çöller vardý galiba oralarda bir yerde beynimin derinliklerinde ve kum fýrtýnalarý buzul daðlarýnýn en üstlerinde kim çaldý onlarý benden kim aldý götürdü telli kapýlarý ve birlikte dinlediðimiz þarkýlarý sarhoþ olmuþtu bir seferinde onu hiç görmemiþtim böyle olabildiðince ciddi konuþuyordu bir sýr anlatýr gibi fýsýldayarak ve gitgide durgunlaþarak düþünüyorum ve çaresizim belki de çok fazla acizim elimden gelmiyor bir þey sýramý beklemekten baþka hem geçmiþte hem gelecekte ama ne olursa olsun onu görebileceðim bir yerde Anlamsýz Þiir III göbeði þiþkin bir deniz anasý kolunun kýllarý aðdayla alýnmýþ bir þehir magandasý ve köþeye kýstýrýlmýþ bir þair bozmasý biz hep üç kiþiydik dördüncüyü bulamadýk dördüncüyü bulsaydýk briç oynayacaktýk geleceðiyle övünen bir hammal eþcinselliðini baþarýsýzca gizleyen yaþlý bir jigolo ve okumasýný bilmeyen alkolik bir yazar biz hep üç kiþiydik dördüncüyü bulamadýk dördüncüyü bulsaydýk devrim yapacaktýk geçmiþini özleyen emekli bir fahiþe silahlarý hiç sevmeyen korkak bir paralý asker ve vücudunu siyaha boyamýþ beyaz bir zenci biz hep üç kiþiydik dördüncüyü bulamadýk dördüncüyü bulsaydýk zil takýp göbek atacaktýk Anlamsýz Þiir 1964 köpekler yalan söyler mi sevgilim kediler hýrsýndan aðlar mý gergedanlar hüzünlenir mi aldatýldýklarýnda ve fareler konuþur mu seviþirken ben bunlarýn hepsini yapýyorum ve hatta daha fazlasýný boðazýn vapurlarý evrene inanýr mý ortaköy meydaný felsefeden anlar mý moda deniz kulübü özgürlük için savaþýr mý ve tahtakale hanlarý sefilleri savunur mu ben bunlarýn hepsini yapýyorum ve hatta daha fazlasýný tüm söylenenler gerçek olsa ne yazar yalanlar hiç bitmese kime ne her seven sevilse aþk mý kalýr bardaklar boþalmasa sarhoþluk kimin umurunda ben bunlarý hep yaþýyorum ve hatta daha fazlasýný Anlamsýz Þiir 779 dur artýk be zavallý adam kendini çok fazla zorluyorsun ama yalnýzca kafa karýþtýrýyorsun yarým kalmýþ duygularýný ve dibi delik spor ayakkabýlarýný çeyrek kuruþa bile satamýyorsun bilmem neden ama garipsin üstü henüz kapatýlmamýþ ve içinde yaþayan ölülerin bulunduðu bir toplu mezar gibisin bakýþlarýn boþ fakat anlamlý anlamlý dediysem dur hemen sevinme aslýnda anlamsýzlýðýn anlamýný görüyorum o deli gözlerinde karanlýk fikirlerle dolusun galiba düþüncelerin gölge yapýyor hayaline biliyorum günlerdir uyumuyorsun hatta uyumaktan nefret ediyorsun sokul çekinme sýðýn rüyalarýna gerçekleri yýrt neye yarar ki onlar seninle onun arasýnda ayrý geçirilen günlerin çok ama çok ötesinde bambaþka fakirlikler var bak son kez söylüyorum inan bana kafaný ister kaldýr ister kaldýrma ama aradaki söz senin olsun rüyalarýn gerçeklere bir kez daha belki de son kez ve herþeye raðmen meydan okusun Anlamsýz Þiir 5 hiç vurgun yemiþ bir balina gördün mü veya sürünmekten utanan bir yýlan kum yutarak serinler miydin eskiden ve öperek çirkin perileri buruþuk memelerinden katýldýn mý gençliðinde tek kiþilik eylemlere veya yasaksýz seviþmelerin zevksiz tepelerine su sanarak yudumlar mýydýn güçsüz kaný ve aldatýr mýydýn sabaha karþý kendi karýný sustun mu haykýrýlmasý gereken yerlerde hep veya anlayabildin mi anlamsýz doðrularý güreþir miydin herkül bildiðin karýncalarla ve kalýr mýydýn tek baþýna rüyasýz uykularla öptün mü hiç öpülmesi yasak yerleri veya gezdin mi karýþ karýþ dümdüz köþeleri satar mýydýn sevdiðin her dakika ve saniyeyi ve ipler miydin giderek tükenen sevgiyi sanma ki burada teksin ve çok özelsin geleceði olmayan sýradan bir hayaletsin seni farklý kýlan ne biliyor musun sen hep sevildin ve hiç sevmedin Anlamsýz Þiir 5-7-0 kimsin sen beni bildiðim bir bilinmeze iten sonu iftihar edilesi bir intiharla biten çapsýz masallarý hayallerden söken karýþmýþ anýlarý yeni düzenlere geçiren diþi bir þövalye mi yoksa körelmiþ dudaklarýný acýmasýzca gizleyen soðumuþ kalbini rektifiyeye veren cinsel sýrlarýna rest üstüne rest çeken siperdeki askerlere kaðýttan memelerini göstererek zevk veren düzülmüþ bir rahibe mi korkuyorum yarýndan nedenini bilerek ama farkýnda olmadan ve özlüyorum sessizliðini kaçýrýlan güzelliðin sert bakýþlý kadýnlardan Anlamsýz Þiir 1777 son verdim deli hasretime birbiri üstüne binen kayýp gecelerime ve en önemsizi siftahsýz sevgilerime ama hala dönmek istiyorum kaybettim düþüncenin yanmýþ izini yokoldu en sevdiðim iðrenç kibir kabak tadý verdi konuþulmayan anlar ama hala anlamak istiyorum otlayan inekleri kim kýskanýr ki çiftleþen amibler neye yarar köleler sezara mý baþ kaldýrmýþ ama hala savaþmak istiyorum soðuk bir ses geliyor diplerin en dibinden pis duvarlarda denizin gülüþü yankýlanýyor inanmayanlar dinsizleri aðýrlýyor ama hala geçmiþi istiyorum kendini saklayan bir öpücük hatýr anlamýna birazcýk þarap ve birbiri ardýna yasaksýz anýlar ama hala sevmek istiyorum rüyalar son buldu henüz bitmedi bulutlu kafalar öðüt dinlemez neden bilmiyorum herþey karýþýk ama hala seni istiyorum Anlamsýz Þiir 42 aþk var mý yok mu olsa ne yazar be gülüm olmasa ne yazar onu tartýþmak bile varlýðýný kanýtlamýyor mu aþk biter mi bitmez mi bitse ne yazar be caným bitmese ne yazar biteceðini düþünmek bile bitmemesini istemek olmuyor mu aþk iyi mi kötü mü iyi olsa ne yazar be güzelim kötü olsa ne yazar þeytani olsa bile insaný alýp götürmüyor mu aþk hayal mi gerçek mi hayal olsa ne yazar be sevdiðim gerçek olsa ne yazar hayallerin hayali olsa bile insan hayalsiz yaþayabiliyor mu Anlamsýz Þiir 47 küfürüm bir vize alsa gitse bu diyardan sýnýrlarý aþsa önüne gelene saldýrsa dursa günler kýrýlsa rüyalar saklansa aslýnda ne güzeldi herþey anlamsýz ve sorumsuz zamanlarda kayýk iskeleye saklansa güneþ boyunca sessizlik olsa sýrtým yatmaktan böyle aðrýmasa saksafonum artýk hiç doymasa aslýnda ne güzeldi herþey kayýp ve deli zamanlarda ayýn arkasýnda çocuklar topaç oynasa gözlerin beni insafsýzca tutuþturmasa insanýn insana ihtiyacý olmasa bitlerin gölgeleri ruhumu karartmasa aslýnda ne güzeldi herþey duygularla alay edilen zamanlarda karanlýða gömüyorum kendimi yeraltýna uçuruma çýkýyorum sessizlikten önceki sessizlikte ýþýk neden üstüme geliyor hep al gölgemi omuzlarýna ört aslýnda ne güzeldi herþey senin burada olduðun zamanlarda Anlamsýz Þiir 33 sen uyuyorsun ben uyku nedir bilmem sen içmezsin ben þarabý masamdan eksik etmem sen hep düþünürsün ben düþünmeyi pek sevmem sen yarýný beklersin ben dünden öteye gidemem senin bir kedin var ben tek bir kediyle yetinemem sen erkeklerden hoþlanýrsýn ben yalnýzca senden sen beni sevmiyorsun ben sensiz edemem bu ne güzel uyum güzelim gel haydi þuracýkta evlenelim Anlamsýz Þiir 1954 seni mi seviyorum yoksa seni sevmeyi mi seni mi istiyorum yoksa sensizliðin verdiði acý lezzeti mi seni mi düþünüyorum yoksa içimdeki hayalini mi sana mý aðlýyorum yoksa kendime mi saçma sapan konuþuyorum iþte aslýnda ne farkeder ki Anlamsýz Þiir 3 aç bir dikenin kana susamýþlýðýný sýradan bir beyoðlu gecesinin sýr dolu utangaçlýðýný ve beynimin içinden çalýnan kirli anýlarýn sessiz ahlaksýzlýðýný görüyorum gözlerinde ve biliyorum ki alay ediyorsun hislerimle yarý býrakýlmýþ bir cunilingusun sinirli þehvetini çok içilmiþ bir gecenin isteksiz bitiþini ve barikatý alýnmýþ bir devrimcinin kýrýlgan nefretini seziyorum sözlerinde ve anlýyorum ki aldatmak istiyorsun beni benimle rýzasý alýnan kaderin anlamlý cilvesini yüzüstü býrakýlan tesadüfün küstah kibirini ve henüz sýcak anýlarýn terkedilmiþ hüznünü anlýyorum gülüþünden ve kabul ediyorum ki sen aslýnda terkettin beni çok önceden Anlamsýz Þiir 354 kapýnýn önüne býraktým fazladan sözleri düþünmeye zaman kalmadý kayýp geceleri yokoldum kendi içime dirençsiz ve kinle özgürüm artýk olabildiðince inançsýz sýrdaþ hecelerin son bulduðu yer burasý bilinen demir parmaklýklarýn en ruhsuz noktasý kimse soru sormuyor soruldu bitti kafamýn içindeki tilkiler bile ayrýldý benden tencerede isimsiz bir çorba kaynýyor hala susuz lavabolarda apýþ aramý yýkýyorum ama kýnasýz kuzular görüyorum rüyamda ve herþeye raðmen yeþil gözlerine direniyorum okyanuslarýn kýskandýran derinliði anlamsýz balýklar bile korkuyor boðulmaktan fareler hükümdarý oldu artýk denizlerin yunuslar kaybetti sonu belli yarýþý ama pencereden bakýnca onlarý görüyorum ve en sevdiðim küfürleri ardý ardýna sýralýyorum Anlamsýz Þiir 3258 þüphe üstüne þüphe aptalca kurgular ve dahiyane senaryolar ince hem de gizemli gerçeðe bazen yakýn ama genelde çok uzak iþte bu ben ve elbette sen onu kenara koyalým mümkün deðil ama bizden uzak tutalým hesaplaþma var hem biliyorsun hem kaçýyorsun oysa bak bana kaybedeceðim açýk dimdik duruyorum lanetler yaðdýrýyorum fýrsat bulunca ise gizli gizli aðlýyorum ve seni hiç ama hiç anlamýyorum inan üzülmeyeceðim beni boþversen ama onu seçmeni kaldýramýyorum Anlamsýz Þiir VIII gözlerim görmüyor gibi artýk sevinci kederden ayýramýyorum tesadüflere inandým hep kanatsýz kuþlara sýðýndýðýmda oysa kim bilebilir ki ne olacaðýný arkama baktýðýmda beynim çalýþmýyor sanki fillerin hafýzasý bile yetmiyor artýklarla yetindim gönlümce adressiz evleri ararken bile oysa kim bilebilir ki ne olacaðýný arkama baktýðýmda burnum koku almýyor mu ne çýplak kucaðýný bile sezemez oldum fildiþinden kuleler dikmiþtim oraya daha dün yani seneler önce oysa kim bilebilir ki ne olacaðýný arkama baktýðýmda sapýk yüreðim ha durdu ha duracak acý bile çok geliyor sevmeyi unuttum galiba hatýrlamýyorum seviþmekmi daha önemliydi yoksa oysa kim bilebilir ki ne olduðunu arkama bakamadýðýmda Anlamsýz Þiir E-5 söylenemeyen söylenmemeli çeneni kapa ve otur deneme anlatmayý izinsiz biliyorsun söz zaten yetersiz iþaretler semboller totem eðri büðrü bir hamam tasý kurnanýn içinde delice yüzen ve hiç alýnmamýþ kaþlarýn bunlar mý senin en güzel gözyaþlarýn baþlangýçta iþaret vardý sonra geldi aþk ve nefret dualarý reddettim ararken ve sidik yarýþtýrmayý kapalý kapýlarý aralarken uçsuz oklar delmeden geçti gitti nedensiz ruh yaralarý kaldý geriye planlý tesadüfler gibi aciz ve çaresiz kaçarak baþladým anlamaya ve kafandan geçmeyenleri kavramaya sevmeseydim keþke diyordum ama sevmeyi istediðim gibi beceremiyordum çoðu sarhoþ biten gecelerde halay çekerek aðlýyordum yarým kalan söz söylendi tüm felsefe yavaþça sona erdi tükendi geriye garip anýlar kaldý garip olmayanlar özgür rüyalarda hayvani gecelerce sonsuza deðin tutsak alýndý söylenemeyenler utanmazca ima edildi lakin söylenebilenler gerçekleri hayal etmeme bile yetmedi Anlamsýz Þiir 89 orospu çocuðu bir dünya þu fahrileri sevmeyen ve orospulara ihanet eden oysa yalnýzca pipo üflüyor gözlerinin içi deðil dýþý bile gülüyor güzelim þiþeleri sýrtlayarak hayatý bizim için birazcýk anlamlý kýlmaya çabalýyor ama nafile bence sevgilim fenerli yokuþlarda hiç kimse insanlýk arayan gülüþleri merak etmiyor fenerli yokuþlarda bile hesap üstüne hesap soruluyor Anlamsýz Þiir 1679 önce izini kaybettim sonra kulaklarýmdaki sessizliðini adýmlarýmý sayar oldum yürürken ve kalp atýþlarýmý sýzmaya yakýn hüzünün de tadý kalmadý bugünlerde bana acýmaya kalkýþma sakýn baktým gölgen bükülmüþ alt dudaðýný diþliyorsun korkakça kendimi sorgular oldum düþünemezken ve sevgimi nefrete yakýn acýnýn da tadý kalmadý bugünlerde beni avutmaya çalýþma sakýn sandým kendini hýrpalýyorsun isteyerek ama amaçsýzca umursamaz oldum hayallerimi bile ve rüyalarýmý yalanlara yakýn sövmenin de tadý kalmadý bugünlerde benden gitmeyi düþünme sakýn anladým ki yerinde sayýyorsun kaybolmadan ama kahrolarak aramaz oldum beyoðlu gecelerini sana uzak uzaklýða yakýn seviþmenin de tadý kalmadý bugünlerde seni unutmamý isteme sakýn Anlamsýz Þiir 866 korkaðým biliyorum hem de en cesurlarýndan herkese ve hiç kimseye tüm salaklýðýmla ve seni bile umursamadan meydan okuyorum aptalým anlýyorum hem de en zekilerinden hiç düþünmeden ama kafamý patlatarak ve iðrenç taklalar atarak sükuneti arýyorum karamsarým seziyorum hem de en iyimserlerinden hep aðlayarak ama aðlarken bile gülerek ve sessizce içerek geçmiþe inanýyorum sensizim kabul ediyorum hem de kesin gibi naðralar bile atsam zafersiz kavgalara doymasam ve küssem kendime seni sevmeden yapamýyorum Anlamsýz Þiir 03-10 sokakta yüklü bir kedi doðurdu doðuracak pencerenin camýna bakýyorum hava karardý kararacak çaykovski çalýyor bir yandan kuðu gölü mü ne farkýnda deðilim içtiðimin delirmenin eþiðindeyim sevgiye son verdim ve kine geceler beni korkutuyor uyuyamýyorum sabaha kadar rol yapmaktan yoruldum dayanmaya çalýþýyorum olduðunca boþ ve derin konuþmalara ve emek isteyen kandýrmacalara sana ne be demek geliyor içimden sana ne benden ve benim gibilerden lütfen rahat býrakma beni benim gibileri sensizleri ve kendine ihanet edenleri sonra soyun istersen yavaþça ama kendi sözlerine kanmadýkça
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Etem Levent Bakaç, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |