- there are doorways I haven't opened,
           windows I've yet to look through,
           going forward may not be the answer
           maybe I should go back.

Uzak bir zaman yaþanýyordu bir yerlerde. Yenidoðan'dý hiçliðin hikayesine kahraman
olan kiþinin adý. Gözlerini gezdirdi Yenidoðan, arandý. sarýnýn alabildiðince uzadýðý bu manzara
yalnýzca bir kaç kaktüsün dikeni ile süslü idi. Ancak farkýna vardý ufuktan bu yana gelen hüzmemsinin.
sonra zamaný unuttu. sonra dememek için bir daha ve dememek için bir dahayý bir kere daha.

- kimsin sen demeliyim herhalde?
bunu beklerler bilirim, halbuki
soramazken kim olduðumu kendime
neden senin kim olduðunu bileyim ki?

- Yenidoðan'sýn sen ve ben melek desem,
duymak ister miydin böyle bir cevabý?
yada sana kim olmadýðýmý söylesem,
ama bilmiyorum, anlayýp anlamayacaðýný.

- Oyun olsun adý veya sen ne dersen de,
emin ol, hesabýna çalýþtýðýn kiþi,
kimse hiç bir þey anlamasa bile
yalnýz kendi zevkine göre yönetiyor herþeyi.

- Evren koca bir akvaryum ve sen yalnýzca yem,
Tanrý beslemekten zevk alýyor o büyük balýðý.
zaman da O'nun ve emir de, ben þimdi gidersem
emin ol, gönderip besleyecektir þeytanýný.

- Ben Yenidoðan, bu belki gerçekten böyle
herþeyi gerçekten nasýl bilebilirim ki?
Þimdi git melek, tamam ama önce söyle
Ben yalnýzca yem isem, neden yaratsýn ki?

- Býrak bunu bilmeyi, yarýsýný bilsem
yazardým baþtan her biteni ve olaný.
bak ama, bilmiyorsun iþte, sersem.
ne kim olmadýðýmý ve ne unuttuðun zamaný.

Gözlerini açýp mavi göðün üzerinde gezdirdi Yenidoðan. Nasýl unutabilirdi ki zamaný?

- Gözlerimi açtým, gözlerim kapalýydý.
Gözlerimi kapadým ama önce açýktý.
Önce dedim önce ve sonra sonra dedim.
Bu dehliz ve açmaz, çýldýrmak üzereyim.
Söyler misin sen nasýl unuttun zamaný?
Nasýl sahibi oldun, umursamadan farký?
Farkýn sahibi sensin biliyorum,
ama onlarý nasýl ayýrdediyorsun anlamýyorum.
Yarýn demeyi bir zehir gibi kustun içime,
öðrettiðin her þey aslýnda bir býçak düþünceme.
bilmiyorum, tüm bunlarý nasýl unuturum,
bilmeyi bilmek, düþündükçe kuduruyorum.
cehennem bu deðil mi, aklýn varlýðý
bu çýrpýnýþ, hepsi anlamsýz sana karþý.


Kudurdu Yenidoðan. Hiç olmayanýn içinde olmayý anlayamadý. Kýymetin ve anlamýn silikliði yürüdü üzerine.
Kabul etmediði herþeyin pahasý sýfýrlanýrken, yokluðu var eden o farkýndalýðýn aklýnda yükselttiði duvarýn
önünde durdu. Geriye baktý. Hatýrlarken buraya yürüyüþünü, zamanýn o boktan çaresizliði kurþunluyordu kalbini.
Yok muydu bir bilge, gelipte anlatsýn herþeyi ? Olmaz olur muydu?

- Ýþte, buradayým Yenidoðan,
Yada burada veya hiç bir yerde.
Bu sesler çýkýyorsa aðzýmdan,
Anla iþte, deðiliz ayný bedende.

- Kimsin sen ve neden buradasýn ?
Ýnanamam bir parçam olmadýðýna.
Ýþte orada, kudurmuþ aklýmdasýn.
Anlam veremem, bir aðzýn oluþuna.

- Gördüðün bir aðýz veya duyduðun ses deðil.
Ben söyleyemediðini söyleyenim.
Ýþte, anlamadýðýn gerçeðin önünde eðil.
Ben bilmediðin her þeyi bilenim.

- Zamaný mý þimdi sözcük oyunlarýnýn,
bu harabe düþünceler arasýnda.
Bilgi azýðýdýr gerçeði arayanlarýn,
sen,sakýn bunu, boþ yere harcama.

- Zekisin Yenidoðan, ummadýðým kadar.
Ama azýk ancak arayanýna medet olur.
Ve unutma ateþ düþtüðü her yeri yakar,
Ateþ olduktan sonra,yanacak yer bulunur.

- Demek azýk lazým deðil sana ve ateþtensin.
Bilmiyorum ister miydim yerinde olmayý?
Ýþte, yokluðunla aklýmýn içindesin,
yapabilir misin,kurtulup da beni yakmayý.

- Tanýmadan çözülmez hiç bir giz,
sen ise oyun sanýyorsun her þeyi.
Ýþte yokluðumda,aklýna býraktýðým iz
Yakacak elbet aklýný ve düþüncelerini.

- Ben yokluðu seçerdim herþeyin yerine,
ve hiç bir zaman bu bana sorulmadý.
Ýstersen gömül orada aklýmýn en dibine
aklým zaten binbir türlü ateþi tattý.

- Pekala Yenidoðan, bu ise istediðin.
Gelmez elimden hiç bir þey artýk.
Yalnýz bil, sana zarar bu kibrin,
Biz Adem'in kendisini bile yaktýk.

- Adem'i yakan sen miydin ey Þeytan?
Yoksa O'nun kendi kaderi miydi?
O saflýðý ve bu ateþi yaratan,
elbet gösterir bir yerde kadrini.

- Þu halde bekle sonsuza kadar,
anlamaksýzýn önündeki cevaplarý.
Kadrin sahibi ancak sona bakar,
sen ise,sonu görmeyecek bir zavallý.

Sustu Yenidoðan. Ürperdi. Kaldýramadýðýný hissetti o an için bunca yükü. Bilinmezin böylesine gömülü olmasý
her yana ve olduðu bu þekliyle böylesine eksik olmasý hüzünle doldurdu kalbini. Zayýflýðýn hüznü. Utancýn,
ezik ve güçsüz olmanýn bir yanda aðlatasý küçültücülüðü, diðer yanda zangýr zangýr titreten hýrsý. Hýrs,
öylesine, öldürücü.

- Kan mý damlasýn gözbebeklerimden?
Yapmak istediðin þey bu mu?
Bir yol göster lütfen, her kimsen,
veya gerçeðe doðru çevir yolumu.

Yine cevapsýzlýk. Yine zayýflýk. Resimler belirdi Yenidoðan'ýn aklýnda. Acýnýn ve yokoluþun resimleri. Kimliksiz,
adý olmayan kimselerdi yeralanlar. Ancak ironi yine kendini gösterdi. Herkes tanýdýk gibiydi Yenidoðan için.
Kimliksiz, isimsiz tanýdýklar.

Savaþ'ý gördü Yenidoðan. Bu kýrmýzý gölün ortasýnda, sefaletin bir ihtiþamý olabileceðinin kanýtý olmaya çýrpýnýyordu sanki. Yürüdü Yenidoðan Savaþ'a doðru.

- iðreniyorum, içimde ancak kin var.
parçalanýyorum, yok içimde huzur.     
bölünmüþlüðümde ancak aðýtlar,
ve sevdasýz kalmýþ þarkýlar yer bulur.

- Tanrým, birisi ne duyduðuma, lütfen,
inandýrsýn beni. söylesin kim bu ?
sen, kin diyen ve benden iðrenen,
insancýlým dersin, erdem bu mu?

- tanýdýðým bu deðil veya bildiðim.
bu erdem deðil yada deðil onur.
mat ve yaþarmýþ, parlak gözlerim
kana ve vahþete kilitnenip durur.

- ne gördüðünü söyle, izlediðine göre,
ne düþünebilirim ki senin hakkýnda?
suçlusun benim kadar, suçlusun sende.
dünya daha kötü olurdu cesaretim olmasa.

- týrmalarken beynimi baðýrtýlar
içimde dinmeksiz fýrtýnalar kudurur.
yanmýþ caddeler,et kokusu ve acýlar.
hey cesur yürek! erkek olmak iþte budur.

- yanlýþ deðerlendiriyorsun herþeyi,
yanýma gel ve bitsin bu oyun.
gel ve taný, onuru ve erdemi,
yoksa, çok yakýnda yokoluþun!

- ayaklarýmýn altýnda ezilsin,yokolsun
erdem dediðin buysa yada buysa onur!
yanýnda olmak yerine yüreðim kahrolsun.
yokolsam bile, bir gün kötülükde sonbulur.

Toprak kudurdu ve gök yarýldý ansýzýn. Hissedilmez bir fýrtýna aldý ve götürdü Yenidoðan'ý Savaþ'ýn meydanýndan. Titriyordu Yenidoðan. Korkuyu hissetti iliklerine kadar. Heves ettiði ve seçmek istediði olmayýþ hali ne kadar sindirici olabiliyordu halen içinde barýnan hayvan için. Doðarken aðladýðýný hatýrladý. Yaþamak zehrine baðlanmaksýzýn, uðramadan þu sefil dünyaya, doðar doðmaz ölmek istemiþti belki. Olan tüm mahlukatýn içinde ölümü bilen tek canlý türü ayný zamanda doðarken aðlayan tek canlý türüydü.

Dindi hissedilmez fýrtýna. Sonra anlatýlmaz ve söylenemez olaný dinledi Yenidoðan. Liðme liðme oldu cesedi. Yok oldu binlerce kez. Tekrar varlýk buldu. Aklýnýn sýnýrlarýnýn dýþýnda, kavrayamadýðý ve anlatamadýðý gücün beynine kazýdýðý satýrlarý okuyordu. Ne okuduðunu, ne duyduðunu bilmiyor ama anlýyordu.