Güzel bir vücut -boyu boyuma-, doyasýya sohbet –huyu huyuma-. Yalnýzca bunlara bakarak seçim yapardým, o zamanlar yeterli sanýyordum. Sonunda nasýlsa karþýma çýkacaktý, derken:
    Vücudu güzeldi –ya da sayýlýrdý-, saatlerce konuþabiliyorduk, sýkýlmadan, ama yüzünde sivilceler vardý, doyasýya bakamýyordum yüzüne. O konuþurken ben hep nedenini düþünüyordum, o lekeler bir gün geçecek miydi? Böylece karþýmdakinde pürüzsüz cilt de arar oldum. Yeni birisi, yeni kurallar demekmiþ:
    Bu güzelliðe doðrusu sigaranýn yakýþmadýðýný söyleyemeyeceðim. O kadar güzel tutuyor, narin ellerini havada o kadar ahenkli sallýyor ki, her nefeste bir dini ritüeli gerçekleþtirdiðini sanýyorum, keþke bir de duman ve koku olmasa. Býrakýr mý ki, diye düþünürken buluyorum kendimi. Biliyorum, iliþkiye bu denli hayalci baþlanmaz, unutmak en iyisi diyorum ve sigarasýz birini arýyorum, bu kadar sýnýrlama yeterli derken:
    Pürüzsüz, yumuþacýk cildi, güzel vücudu, dumansýz nefesiyle saatlerce sohbet ediyoruz. Onun hakkýnda her þeyi öðrenmek istiyorum. Sabýrsýzca sorduðum sorularýma verdiði sabýrlý cevaplar beni kendisine iyice hayran býrakýyor. Keþke diyorum, keþke burada yaþasaydý, ikimiz dünyanýn bir ucunda, biz nasýl yakýnlaþabiliriz ki birbirimize? Kýsýtlý zamanda çabalamak nafile ama yine de soruyorum, geçmiþiyle geleceðiyle ilgili her þeyi soruyorum, hala emin deðilim, iliþki mesafeye raðmen sürebilir mi? Rüyadan uyandýðýmda kafamda yeni bir ölçüt var, yakýnlarda biri olmalý, benim uzaklýða karþý koyacak gücüm yok.
    Ayný yerde yaþýyoruz nerdeyse. Aradýðým her þeyi onda bulduðumu düþünüyorum. Konuþuyoruz, saatlerce ikimizin de dili çözülünceye kadar konuþuyoruz. Konuþtukça açýlýyor, sýrlarýný paylaþtýkça rahatlýyor, bense o açýldýkça daha huzursuz oluyorum. Bende bir zamanlar çok sevdiði birisini aradýðýný fark ediyorum. Karþýlaþtýrýldýðýmý hissediyorum. Onu kýskanýyorum, bir zamanlar birini çok sevdiði için. Yazýk ki, benim onu karþýlaþtýrabileceðim çok sevdiðim biri hiç olmadý. Aradýðým insanýn geçmiþinde bu denli büyük bir aþk olmamalý, ben karþýlaþtýrýlmak istemiyorum.
    Gelenler, gidenler... Her gelen giderken eski beni peþinde götürüyor. Yeni ben hep daha fazlasýný istiyorum. Onlarca kriterim var artýk ve hala artýyorlar. Ben hep imkansýzý mý istiyorum yoksa? Bazen beklentilerimi gözden geçirirken, eleman almak istemeyen iþverenin iþ ilanýný incelermiþ gibi hisediyorum kendimi. Ýsteklerimi kýsmayý öðreneceðim ama arada sýrada hayallerimin kadýnýný rüyamda görmesem. Ayýn ve yýldýzlarýn aydýnlattýðý yoðun sisli gecede, karþýmda buluyorum aradýðým kadýný. Onun doðru kiþi olduðuna eminim ama sis yüzünden her þey çok bulanýk olduðundan hakkýnda hiçbir þey söyleyemem. Keþke bir kez olsun yüzünü görebilseydim, gerçekten neyi aramam gerektiðini kesin olarak bilirdim belki de.
    Çevremdekilerin önerisiyle bir psikologla görüþtüm bugün. Bana durumumla ilgili bir þey söylemedi, yalnýzca dinledi beni. Aradýðým kiþinin el týrnaklarýnýn açýk renk, ayak týrnaklarýnýn koyu renk ojeli olmasý gerektiðini söylediðimde neredeyse kalemini düþürüyordu, gözlerinin kendi týrnaklarýna kaydýðýný bile hissettim bir an. Siyah ya da kahverengi ojeli biriyle asla olmaz, dedim. Hýzlý hýzlý not alýyordu baþlarda. Saç rengi, uzunluðu, taranýþ þekli, cilt, boy, kilo, aðýz, burun, kýyafet seçimi, gülerken yapýlmasý, yapýlmamasý gerekenler, ilgi alanlarý, konuþma þekli, tonlama yapýp yapmamasý, konuþurken elini kullanýp kullanmamasý –tabii ki fazla kullanmamalý-, küpe, yüzük, dövme ya da olabilecek her türlü aksesuara dair görüþler, eski sevgililer, yeniden beklenenler... Öyle ki karþýmdakinin yeni sevgilisinden beklentileri bile benim için bir kriterdi. Hiçbir beklentim yok diyen biriyle ben ne yapabilirdim ki? Bir tarafta karþýlaþtýrma yapanlar, bir tarafta beklentisizler. Psikolog Haným beni saatlerce dinledi, sonunda sayfalar doldurmuþtu, durumumla ilgili hiçbir þey söylemeden yeni bir randevu verdi bana. Þu gizemli yabancýyý rüyamda yine görürsem daha dikkatli bakmamý istedi. Keþke elimde olsa hanýmefendi, keþke.
    Yine bir rüya ve yine o gizemli yabancý. Yalnýz bu sefer rüyayý karabasana çeviren bir fark var. Puslu alacakaranlýkta, psikoloðumun tavsiyesine uymaya çalýþýyorum, küçük adýmlarla yaklaþýyorum yabancýya, ona sanki her zamankinden daha yakýným ve bir ayrýntý gözüme çarpýyor. Uyandýðýmda gözümün önünde köþeli kesilmiþ boyasýz týrnaklar var. Yabancý, bir erkek olabilir. Bu olasýlýk beni çok büyük bir karamsarlýða itiyor. Bunca zamandýr aradýðýmý bulabileceðime dair elimdeki tek dayanak da uçup gidiyor.
    Þu aralar pek birileriyle görüþmüyorum. Arada sýrada psikologla randevular oluyor tabii. Sorularýyla benim bu noktaya nasýl geldiðimi anlamaya çalýþtýðýný hissediyorum. Rüyadaki gizemli yabancýnýn bunda büyük rolü olduðuna inanýyor. Ben de elimden geldiðince sorduðu sorulara dürüst yanýtlar vermeye çalýþýyorum. Açýkçasý kendimde bir gariplik göremiyorum, sadece diðerlerine göre ayrýntýlara daha fazla dikkat ettiðimi düþünüyorum ama bir taraftan da psikoloðun anlattýklarýma büyük bir heyecanla sarýlmasý hoþuma gidiyor, ben de böylece ona düþüncelerimi aþýlýyorum. Eminim sonunda o da benimle ayný noktaya gelecek. Zor beðenmek bir eksiklik olabilir mi?
    Psikoloðumun benimle ayný yaþta ve oldukça hoþ bir haným olduðunu söylemiþ miydim? Ben de bugün fark ettim sayýlýr aslýnda. Bugün için, her zaman görüþtüðümüz ofisi yerine bir kafede buluþmayý önerdiðinde, karþýmda çekicilikten uzak beyaz önlüklü hanýmý bekliyordum yine. Ancak baþtan aþaðý beklentilerime uyan bir güzel çýktý karþýma. Uzun uzun konuþtuk, buluþmalarda genelde ben daha çok soru soran taraftým, ama bu sefer karþýlýklý soruyorduk. Evet beklentilerimin biri daha yerine gelmiþti, karþýmdaki sorularýyla benim onun aradýðý insan olduðumu hissettiriyordu. Bu gerçekten bir buluþma mýydý acaba? Ona da soramýyordum. Rüyadaydým sanki, psikoloðum, Selin, yüzündeki maskeyi çýkaracak ve karþýmda gizemli yabancýyý bulacaktým. Ýstediði oyuncak hediye edilmiþ çocuðun hisleriyle, laboratuvardaki deney hayvanýnýn hisleri arasýnda bir þeyler hissediyordum. Yeni bir randevuyla rüyadan uyandým. Bu sefer ofiste görüþeceðiz. El týrnaklarý pembeydi, ayak koyu kýrmýzý...
    Gece gördüðüm kabusun verdiði sersemlikle kalkýyorum ayaða. Çok çok uzun sürüyor giyinme faslý. Sanki vücuduma hükmedemiyorum. Ýstemeye istemeye gidiyorum randevuya. Her gözümü kýrpýþýmda sisler ardýnda gördüðüm silüet netleþiyor ama hala yüzü hatýrlayamýyorum, oysa gece bu yüzü net olarak gördüðüme eminim. Selin’le konuþurken de bu etki geçmiþ deðil. Selin benim kendimde olmadýðýmýn pek farkýnda deðil, bana beni anlatmaya çalýþýyor, beyaz önlüðün arkasýndan. Dün ellerini bu kadar çok kullanmýyordu, bugün galiba haftalardýr tanýdýðým psikoloða yeniden dönüþ yaptý. Ellerini takip etmekten konuþtuklarýný dinleyemiyorum, ne olur dur, demek geçiyor içimden. Arada sözler yakalýyorum, aþýksýn diyor bana. Eriþilmez olana ilgi duymaktan, beðenmekten bahsediyor, neyi diye soracak oluyorum, yine müthiþ bir baþ aðrýsý, birkaç saniye kapanan iyice aðýrlaþmýþ göz kapaklarým ve yine gözümün önüne gelen gizemli yabancý imgesi. Bazen herkesin baþýna gelebilir diyor, bu durum tedavi edilebilir diyor, hangi durum diye soramýyorum. Sanki saçlarýný da seçer gibi oldum gizemli yabancýnýn. Onu birine benzeteceðime eminim. Devam ediyor Psikolog Haným, kendiyle barýþýk olmakla kendini beðenmiþlik arasýnda ince bir çizgi vardýr, diyor ve ben her þeyi anlýyorum. Artýk gizemli yabancýyý görmem için gözümü kapatmama gerek yok, aynaya bakmam yeterli.
    - Bu denli tutkulu olmasa da herkes kendine aþýktýr, sen kafanda yarattýðýn gizemli yabancýyý arýyorsun, halbuki o kendinden baþkasý deðil.
    Ofiste neden bu denli rahatsýz olduðumu psikoloðun yüzüne odaklanmaya çalýþýrken anlamýþtým. Arkasýnda bir ayna vardý. Ayaða kalktým aynaya doðru ilerledim. Yüzü pudralý, elleri ojeli adam ben miydim?