Ben seni unutmak için sevmedim. Þimdi sessizce yaþamalýyým seni. Son kelimelerini suskunluðuna ilmekleyip " gitmeliyim, mecburum" diyorsun. Ne diyebilirim ki haklýsýn. Yokluðunda da severim seni. Sana söz sevdiðim; seni sensizlikte bile seveceðim.. Bir dakika önce yürüdüðüm yollarda senin ayak izinde karþýlaþma ihtimalinde sevdim seni. Unutmadan sana bir teþekkür borçluyum; bana " aþký ve sevdayý " öðretip yamalý kalbime bir yudum sevgini verdiðin için.

Unutma ben sevgiyi hiçbir zaman haketmedim. Ne kadar bu cümlemi sevmesen de evet hiçbir zaman bir yudum sevgiyi haketmedim. Ellerim yine ayrýlýklarýn cicekleri topluyor oysa o cicekler senin saclarýnda olmalýydý. Neyse sevdiðim þimdi kapat üzerime yalnýzlýðýný. Kilit vur aðlayan sesime. Sessizliðinde nasýl yaþarým onu da bilmiyorum lakin bilmeni istediðim þu; sen gittin diye sevda elbisesini duvarýma asýyorum bir gün geldiðinde yeniden sana ve sevdana giyebilmek için. Ýþte bu gece yalnýzlýðýnýn koynuna girip yokluðunun avuçlarýnda gözlerimi sana kapatýyorum bir gün geri döndüðünde " iþte geldim helalim, sadece sana geldim " deyip yüreðimi yüreðinle öperek uyandýrman için..

Yokluðuna akacak zaman. Takvimler yokluðunu anlatacak, aynalar sessiz isyanlarýmý.. Þehrimin gölgelerine güneþ doðacak, karakýþ bile bahara gülümseyecek..Oysa ben sensizlikte yavaþ yavaþ eriyeceðim. Týpký güneþin avuçlarýnda eriyen bir kar tanesi gibi. Usulca ve derinden.. Sakýn üzülme sözlerim sitem taþýyor diye. . Üþüyen dudaklarýmý sarmayacak, gözlerinle gecelerimi aydýnlatmayacaksýn. Þimdi gidiyorum. Lakin bir gün titrek sesimi ve utangaç yüreðimi görmek istersen bu þehrin yalnýzlýk sokaklarýnda gezinen eskicilere sor. Küflü bedenimle , yamalý kalbimle seni bekliyor olacaðým. Herþeye inat yanýmda tek dayanaðým , kýzýmýz Elifle seni yaþýyor olacaðým..


Haydi tüm ýþýklarý söndürüp ayrýlýðýný giydir üzerime. Þimdi son kez seni yazdým satýrlara. Dýþarýda kararmýþ hava, ben yalnýzlýða yürürken sen imkansýzlýðýn içinde seni arayacaðým....Seni bana hatýrlatan bu þehri, senin bir dakika önce geçme ihtimalindeki yollarda senin ayak izlerini arayacaðým. Saatler geceyi yarýladýðýnda eski anýlarýmý hatýrlayýp gözyaþlarý içinde sesinin sýcaklýðýnda " aþkýn " imkansýzlýðýna aðlayacaðým.

Herþeye inat seni sensizlikte bile seviyorum caným...Þimdi dudaklarima kilit vurup son cümlemi sana hediye ediyorum kendi doðum günümde tek armaðaný olarak..

" Ben sana mecburum ; sen imkansýzlýða...."

29.08.2006 19.35

Ýsmail Sarýgene