O gün içimde bir çöl yaðýyordu girdiðim yaþa,

Yaþaran gözlerime kum batýyordu,

Saatlerin aðlarýnda özlem golleri, basketleri,

Günlerin ringlerinde her nakavtý ilençleyen

Olmazsa olmam ben bir sevda-

Yenilgiyi bilmeyen hücrem kalmamýþ ile

Ýlle kansere konser veriyordu

ilim izim izmir

sordum diskotek misin ey acý,

coþtuk discovery discovery

Sonra sevgili

dedi ki;

hayal kuracak gözüm yok, kör artýk!...

kamburumu görmüyor musun?



Dedim ki;

Al bu gözlerim ÝLE bak bir de, al senin olsun…

En büyük kambur ayrýlýktýr, ölümden beter baþ düþürür yerlere.





Dedi ki;

Avuçlarýmý deðemem artýk bir fesleðene bile

Nasýrlarýmý görmüyor musun?



Dedim ki;

-Ýstemem ki zaten, deðmesin eline fesleðen mesleðen ellerimden baþka.

Ellerin deðil yavrum!.., kalbin nasýr tutmasýn hiç bi acýdan.



Dedi ki;

Yürüyemem yollarda sek sek ile,

ayakkabý vurmuþ aklýmý sezmiyor musun?



Dedim ki;

-O zaman parklarda yürü koþarak yalýnayak,

Çimlere basarak, bekçilere küfrederek

koþtur dört nala bütün sezgilerim eyerin olsun.



Dedi ki;

Þiirini dinleyemem artýk bir ýslýk tutturana kadar,

dudaklarýmda uçuk var, bakmýyor musun?



Dedim ki;

Dinleme þiir miir benden artýk…

Benim en güzel þiirim sensin. Yazmayacaðým bil, ýslýðýný duyacaðým ana, güneþe bakan ýslýðýnýn þiirine kadar yazmayacaðým…



ve dudaklarýndaki uçuk þiirime virgüldür,

baktým inan sana, bakarým da gözüm kör; ezberimdesin…



Dedi ki;

Artýk konuþamam ki ellerine dair,

parmak izim kaybolmuþ, bulamaz mýsýn?



Dedim ki;

Ellerime söyledim, parmak izlerini bulup sana geri getirecekler bana dokunduðun yerlerimden…

Yemin olsun ben bu ellerimi kýrarým parmak izlerinin patikalarýnda dolaþmazlarsa yine…

Ayaklarýmý yakarým ayakkabýn olmazsa sezgilerim,

Aklýma gömleðini giydirir nasýl delirilinir kitabý yazarým,

dudaklarýn üflemezse bi ýslýk,

ben de sana lâl olur,

o mendebur aþk þarkýlarýný alýr alýr,

notalarýn götüne sokarým!...

………………….

(kabus,

kabus bu

uyannnnnn!!!)

-Gerçek kabusun üstüne kuma mý getirmiþ?

Hangi uykusun sen ömrüm?