hep özlenen ve düþünülen sen;
biliyorsun sevildiðini
bilmediðin bir þey var ki
bu sevda sonsuzlukla eþdeðer..

yalnýzlýðýmla yüzleþtiðim her anýmda
sen çýkýyorsun karþýma
ve her kayboluþumda sonu belirsiz yolculuklarda
sana çýkan bir yol görünüyor uzaklardan
iþte o zaman, bir þarký oluyorsun
baþýnda ve sonunda hep ayný sözler;
‘’bu sevda bitmez..’’

hayat kavgasýnýn tam orta yerinde
iki satýrlýk haberin gelince
unutuyorum yorgunluðumu
yeniden giriþiyorum mücadeleye
daðlar kadar aðýrlýklarý
kanatlarýnda taþýyabilen kuþ gibiyim.
bir güzel sözünle her þeyi unutup
saçlarýndan ýþýk,
gözlerinden yaþam sevinci topluyorum.
yuvasýna yem taþýyan karýncanýn gayretiyle
biriktiriyorum sevgi kýrýntýlarýný
bu çýrpýnýþlarda yorgun düþse de yüreðim
emin olduðum bir þey var ki;
bu sevda bitmez..

bir sesleniþinle mevsimim deðiþiyor
dünyanýn bütün sesleri siliniyor kulaklarýmdan
uzak bir yýldýza niþan alýr gibi bakýþlarýmla
gözlerini buluyorum sonsuzluklarda
pusulanýn ibresi hep seni gösteriyor
yazýlar siliniyor
yalnýzca bir cümle kalýyor bellek defterimde
sen de oku, ezberle
ve asla unutma !
bu sevda bitmez..bu sevda bitmez..bu sevda bitmez..
bitmemeli......

Yasemin Can