acýlarý yerken dilim dilim
soðana tuz ve yokluða kardeþken ekmek
-bir sýrtlan baðýrtýsýyla kana bulanmýþtý hürriyet

her derin kuyu kazýlýrken kimliksiz topraklarda
içini dolduracak cýlýz bedenler yetiþiyordu!!
kursaklarýnda alýn terinin namusunu saklayan
-analarla../ Anadolu’da

kim ki topraðý iþler
ve kim ki soyayý eker
o zaman bir velvele kopar
apoletin potinleri çökerdi bel kemiðine
-yarým asýrlýk unutulmuþlukla taþýnýrdý bu güne!!

garipliðe müptela kýlýnmýþ ceddim
daha dün pire yetiþtirirken cezaevine
siyah puntolarla idamlar iþleniyordu
-günlük gazetelerin sür manþetine

ah ben niye çocuktum ki
yada niye büyüktü o zaman ki çocuklar
elleri, gözleri ve beyinleri niye vardý
-neden düþünürdü aydýnlar

ben bir þairin dudaðýnda kalan son kýrýntý mýyým
yada yaðlý ilmekte gülümseyen yüzde gamze
geçmiþimde haklýlýðýmla maðrur daðlarýn
-bugün doðurduðu fare miyim / neyim

kitaplarý yakýlmýþ / þiirleri satýlmýþ yaþlý gözlerin
týrnaklarý çekilen parmaklarýnda derin sýzý mýyým
kömürle yazýlýrken zindanlarda þiirler taþ duvarlara
ve bir vatanýn özgürlüðü için
kendi özgürlüðüne sövüp saymýþsa Nazým
þimdi ben ihtilallerde kurþuna dizilen masumluðun
-piç çocuðu muyum / neyim!!

birilerinin küspesine sýcak su katarken düzen
yedi kat yerin dibine gömülen beynimin
kas katý kesilen en kýlcal damarlarýna asiliði iþleyen
ve durmamýþken / durmuyorken hiçbir tren doðru istasyonda
-þimdi ben../ çöp kovasýna atýlmýþ sahipsiz çocukluk muyum / neyim

bugün þarkýlara beste çocukluðumun sancýlarý
alkýþ tutulur binlerce düþün kan toplamýþ bakýþlarýna
memleketim derken / memleketsizliðe mahkum ölümler yazýlýdýr tarihte
þimdi ben / milyarlarca öldürülen hücreye can verirken beynimde
-haksýzlýðý ýskalamýþ yaðlý bir kurþun muyum / neyim

geçmiþinle gurur duy evlat diyorken babam
sarý saçlarýmýn dikleniþinden anlardým
o kadar soðuktu ki elleri / iki büklüm beli
ve kara topraða bakan gözleri / bilirdim
-derisi soyulmuþ çýplak geleceðe sattýðýný beni

daha naylon çantama girmemiþken emperyal kitaplar
ve daha dilime dolanmamýþken vatan hainliði Nazým’ýn
dipçikle tanýþmýþlýðým da bir þiirle baþlýyordu / bilirdim
-iþkencelerin kara lastikle baþladýðýný / görürdüm
-annemin suyla taþý nasýl haþladýðýný

þimdi yaþadýðým kravatlý medeniyet denen illet
ve özgürlük diye boyanmýþ satýlýk bu hürriyet
-boðazýmda düðümlenen yutkunmalarla beslenen hýçkýrýk
istiklal peþinde koþan dedemin mavi gözlerinde batan bir güneþ midir
devrim türkülerine söz olmuþ þiirlerin notalarýna ses veren
-kopuk bir tel midir!!


Levent Saral