Sen belki de biliyordun. Gözlerinin arkasýna saklanmýþ bazý gerçekler vardý. Ama bu gerçekler kendini göstermek istemiyordu nedense. Kimi doðrularla yüzleþmek iyi gelmiyordu insana. Her gün bin kat daha lanet ederek, ‘neden’ sorusunu sorarak geçiyordu.

Ýçindeki sesle çatýþýyordun sürekli. Arada kalmýþlýktan kurtulmak istiyordun artýk. Dünyanýn bin bir yükü üstündeydi sanki. Yavaþ yavaþ kemiriyordu beynini çeliþkiler ve bedenini ele geçirmeye baþlýyordu. Sen de mücadeleye girdin artýk. Ne pahasýna olursa olsun kurtulacaktýn o lanet düþüncelerden. Arýndýrmak istiyordun kendini. Söyleyip kurtulmaktý tek çözüm. Ama yapamýyordun. Ýradene yenik düþüyordun her seferinde. Ýstemen yetersiz kalýyor, olmuyordu. Ne yaparsan yap düþüncelerine karþý hakimiyeti ele geçiremiyordun. Sanýrým baþaramayacaktýn. Zira içten ve güçlü bir dilekle istemiyordun bunu. Ve o zamandan bu zamana hiçbir þey deðiþmedi.

Benliðinde içinde kendi yarattýðýn varlýkla tartýþýp duruyorsun. Gözünde büyütüp, ütopik boyuta taþýdýðýn bu hayalle kavgan bir türlü bitmiyor.

Aklýn ölçütlerinin dýþýna çýkmanýn zamaný geldi. Karþýnda koyu renklerle tasvir ettiðin o duvarlar duruyor. Kimi zaman gereksiz cesaret örnekleri sergilerken, þimdi tam zamaný olduðu halde neden bu illet duyguyu dýþa vuramýyorsun? O engin duvarlarla donanmýþ ve dolayýsýyla sýkýþmýþ evreninde o varlýkla savaþmaya devam ediyorsun. Seni güçsüzlüðe iten, amacýný çok açýk olarak ortaya koymaktan çekinmeyen o varlýk içindeyken yeniden hayata dönmek senin için olanaksýzdý.

Aslýnda o sandýðýn kadar olaðanüstü niteliklere sahip deðildi. Bunun farkýna varman için sana bir çok alternatif sundum ama sen ne bunlarý anlamak istedin ne de kumandayý ele geçirmeye, o varlýða hükmetmeye çabaladýn.

Peki. Sen bilirsin. Bu davranýþýnýn sana nelere mal olabileceðini hiç düþünmeden bu saçma tavrý sergilemeye devam ettiðin sürece dipte olmaktan öteye gidemeyeceðini bil. Yeryüzünün bol seçenekli yaþantýsýndan mahrum kalmayý, bu tutarsýz düþüncelerinin esiri olarak duvarlarla çevrili o küçük dünyanda yaþayabilmeyi tercih ettin sen. Baþkalarý tarafýndan aptal sayýlmaktan korkan kiþiydin sen. Ýþte bu tutumun korkunun gerçekleþmesinde etkin oldu. Artýk aptal olarak kabul gören bir þahsiyet oldun. Bunu sen yaptýn. Ve akýbetin ceremesine katlanmak zorundasýn bundan böyle.

Önyargýlardan örülmüþ duvarlarýn arasýnda geçireceðin tekdüze ve yenik yaþamýnda seni öylece býrakýyorum. Onlarý yýkmayý bir kere bile denemediðin için.