“Gidiyorsun, gözlerini temize çekiyorum”

Seni bende unuttuðunu bilmeden
Gittiðin o yakýnlýklarda
Düþlerime senden “sen”ler sürüyor
Nikotinli güzlerime alkýþ tutarak
Her sabah geceye varýyorsun..

Biraz ihanet taþýyorsun kadýnlýðýna
Sonra bir sokaða yas
Sonra kanamalar býrakýyorsun
Gözlerinin utandýðý yerlere..

“Yapayalnýzsýn çünkü ben varým gözbebeklerinde”

Düþüyorsun ritimlerimden
Düþüyorsun arpejlerimden
Düþüyorsun yüzümün en terkedilmiþliklerine
Düþüyorsun tenimin deðdiði yerlerden
Düþüyorsun güz karasý uzaklýðýmdan
Üþüyorsun.
Düþlüyorum,
Düþüyorum
Kendini bitirdikçe sana düþüyorum,
Aklýna düþüyorum,
Ve yapayalnýz kalýyorsun.

Ruhsal yalnýzlýklara gözlerimi satýp
Kumarsýz yalnýzlýklardan
Gülüþünü satýnalýyorum
Kirli gözlerime çizgi çekip
Ýçime yalancý fahiþeler biriktiriyorum.

“Gözlerine benzeyen herþeyden kaçmam gerekiyordu,
Oysa denizlerden kaçamýyordum”

Gözlerini tuvalime düþürdükçe
Fýrçalarda büyütüyordun gidiþlerini
Sesini sesimde üþütüyor
Yalnýzlýðýmýzý aramýza sýr olarak býrakýyordun
Ýhanetini damlatýyor natürmort bakýþlarýma
Ardýndan mum boya oluyordun kirpiklerime
Suda çözünemiyordun
Kan kusturuyordun utandýðýn yerlere,
Gözlerime..
Gidiþlerinden bana kalan hýyanetindi
Üstü kalsýn diyemedim, ihanete eriþtin..

Kanunlara uygun deðilim biliyorum,
Biliyorsun..
Bu yüzden gidiyorsun,
Ama ardýna bakmadan
Temize çekemediðin gölgen olarak
Götürüyorsun beni
Uzaklýðýna
Kalemimin bittiði
Fýrçamýn darpedemediði yere..
Geceyi aþýyoruz
Hala gidiyoruz
Gidiyoruz
Ve gece kayboluyor
Çözüyorsun yüzünü benden
Bir daraðacýna baðlýyorsun
Suda eriyen renkli gözlerini.
Karakalemim kýrýlýyor
Gölgen olmaya yetemiyorum
Yeniden diriliyor kanýmda
Sesli harflerle baþlayan intiharým..
Kaybediyorum seni
Can kaybediyorum
Sen gidiyorsun
Ýçinde taþýyorsun cinayetimi.