KEDER
Uzayýp giden taslý yollarý vardý yalnýzlýðýmýn
ben bile aþýpta ulaþamdým
dehlýlzerý andýran gozlerimden en cok kendim korktum
gücümün sýnýrlarýný biliyordum
ve gücsüzlüðümde daðýldý var ettiðim tüm umutlar
gece son nefesini verirken cýðlýklarým battý yureðime
kaldýrýmlarý ciðnerken içime ates ve gözyaþý yaðdý
unutmak istediðim tüm yalanlar kendi yalanlarýmdý ve ben boðuluyordum çaresiz
ve kimse yoktu çünkü hiç varolmamýþtý
ve
bende yoktum
yalýn ateþ balçýk çamur
günahlar ve melekler vardý
bir kedinin gozleri oluyordu Ýstanbul
bir orospunun kahkahasý
bi deniz oluyordu akan
bir ýssýz aþklarda özgürlük teselli
ve kimse yoktu çünkü bende yoktum
ve acý vardý
yalýn yalan
yaþamak vardý gökyüzünde/K BB>