yýldýzlarý da götür;
firarýna uðrarlar gece karabasanlarýnda…
elleri kanasýn,
býrak kör kalsýn..
sen yýldýzlarý da götür..
zaten gidersen ruhumun ayinesi giden;
geride ne kalýr..
peþin sýra gölgeni de getirir sular..
ayak izlerin silinir..
bir yarýklar kalýr kanýmda dolaþan çýnarlarda;
ve bir çýnar olursun canýmda..
mülteci olur mu insan yaþýyor oluþluðuna.. hastalýk hastalýðýndan korkarsa.. dem vurdum..
dem/in vurdum..
vur/ul/dum..
yaðmurda üþümüþ kuþlar gibiyim avuçlarýnda.. ve bir aðrý saplanýr hayatýn en yaþanýlasý haline.. halden hale girer, hal girmezken hale; hikaye.. kýrýk hikayeler biriktirir sevginin tutsaklýðý, gözlerini yumsa görünen kötü belalý kabuslar gibi zamanýn hýrsýzlýðý..
yollar vurup ta kaçan, vurulup ta ortada kalan aþklarla dolu.. hepsi bir ihanet.. hepsi bir hayal/et.. kalbi kýrýlmýþ aðlamalarýn..
güne güneþe saramam seni..
acýmý..
acýyan yanýmý..
ruhu sarsmýþ sarmýþ kara delikler derinliði;
beklerken vurulmanýn çaresizliði..
oysa sana en mahrem sýrlarýyla çocukluðum birikti..
sen; bir avuç yýldýz öykümsün..
bir çocuðun kurduðu düþsün..
uzak vakitler arifesi..
yokluðunla nefes nefese kalma cesareti..
umudundan vurdum karalarý..
yaðmurum, sana sakladým içimin en kurak topraðýný..
ekilmemiþ,
biçilmemiþ,
ayak basýlmamýþ,
yüreðimde coðrafyalarým var keþfedilmemiþ..
sesinin ikliminde büyüttüm mevsimlerimi.. beþinci mevsimdir kokun.. ve büyüyor geliþin,çoðalýrken gelmeyiþlerin.. içimi yaksa da, yanmak arýnmaksa.. yanarak arýnýyorum yolunda..
umutla!
Satýr aramsýn sen; asla d/olmayan.. þimdi geldin mi..
gelip yüreðimden bunca acýyý çektin mi..
öyleyse þu kanayan yaným niye.. bak bir sela okunuyor.. ben içimde ölen kuþlarý izliyorum.. ölüyorlar, durduramýyorum..
zaman’ý biçilmemiþ zamanlar giydirdim ruhuma; geliþini yine bekliyorum! kuþlar da gidiyor.. bir sela okunuyor duyuyorum.. kýrýk bir kalem susan sözcükler.. gözlerin büyüyor sevdiðim, çocukluðumu gözlerinde büyütüyorum..
güne açýlan gözler güneþi müjdeliyor.. içimde kayýp trenler; hangi istasyona indi son gücüm.. yüreðimin üzerinde yaðmur yüklü bulutlar, üzerime yaðarsýn..
o kadar güçlü deðilim..
kesik baþlý bir yara,
içinden akan sen..
diksem nefessiz kalýrsýn, aktýkça acýsa da caným..
kuþlarda terk ediyor kenti.. bir onlar kalmýþtý dost!
Hüzünlü bir kanat sesi kendilerini hatýrlatan tek fotoðraf..
içimde taþ sekiyor, kaç acým doðacak kim bilir..
ben de giden kuþlar gibi terk etsem içimi.. içimden kuþlar göç etse.. sonra avcýlara yakalanýp vurulsam.. içim ölse ve bütün ak’lýðýmla sana uyansam..sana konsam..
en çok kokun’un üzerine kurdum þehirleri.. bir koku gelir.. ve kokun gelince hasat mevsimi durur yüreðimde..
sakladým seni..
sakladým..
kimse bilmiyor..
adýnýn altýna gömdüm; s(an)cýmý! Biri çalmýþ iç çekiþliliðini dayanmanýn..
gider misin gerçekten; yaþýyor oluþluðumu da alýp.. içine hapseder misin bu caný ardýndan kalan yetimliðimin.. tamam git!meden bil ama.. gidiþinin ardýna saklanmýþ bir çocuk düþer yüreðinin üstüne, oynadýðý oyundan.. sen benim yýldýz öyküm deðil misin.. onlarý da götür, göðümü de al.. ucan kuþlarý.. çünkü ardýnda kalmaz bir “yaþamak”..
satýr aramsýn sen asla d/olmayan..
belki de..
hani belki..
olmaz da belki iþte..
yok ama!
bil(m)iyorum..
ardýnda sanýk kalýr her þey..
gemileri döndürür tek bir kelimen..
hadi bir “belkim” ol!
kimse bilmiyor zaten..
ve sen,
zatý en!
tamam hadi git, yýldýzlarý da bekletme..
karanlýðýn kalsýn
görünmez o zaman yaramdan akan düþ kýrýklýklarý..
git..
üç harf..
aþk gibi..
ana gibi..
söz gibi..
sen gibi..
ben gibi..
gam..
acý..
yok.. kalsýn..yokluðun kalsýn.. sen git..
bir yýldýz öyküsü daha vur/ulsun.. git..
dur/ma..
bak/ma.. aðýr olur canýn, yani caným, yanmasýn..
bütün yanmalar bana kalsýn..
külden yapýlan hisarýma adýný verirler.. sonra yýldýzlar döner bakarsýn.. kim bilir belki sen de.. sen de adýmý sayýklarsýn.. ve bir çocuk doðar yeryüzünde, biraz sen kokar.. yetim kokar yüreðinden..
belki “belki/im” olursun..
kendini vurduðun gibi dönüp beni de vurursun..

asi & stan...