Saat 03.00. Hala, uyuyamadým. Ne yapacaðým bilmiyorum. Seni çok seviyorum, aþkým. Seni mutsuz etmekten, sana layýk olamamaktan çok korkuyorum. Dün baban çaðýrmýþtý beni. Cep telefonumu sen vermiþsin.
Çok büyük merakla ve heyecanla gittim yanýna. Tabii giderken sana layýk olabilmek için takým elbisemi giydim, kravat taktým. Berberde sakal týraþý olup, saçlarýmý bile tarattým. Sonra bindim taksiye, gittim þirketine. (Param çok olduðundan deðil aþkým. Elbisem kýrýþmasýn diye.)

Asansörden inince sekretere Ahmet Yýldýz Bey’le görüþmek istediðimi söyledim. Ýçeride ki salonda bulunan babanýn asistaný Esin Haným’a yönlendirildim. Esin Haným’a kendisiyle acil görüþme talebinin Ahmet Bey’den geldiðini belirttim. Telefonla geldiðim haberi verildi.Ve beklemem söylendi. Beþ, on dakikalýk beklemeden sonra içeriye çaðrýldým. Odaya girince baban çok kibar bir þekilde beni karþýladý.Bu arada kalp atýþlarým maksimum hýza ulaþmýþtý. Baban hemen konuya girdi. "Bak oðlum, senin doðru dürüst bir iþin bile yok. Bu gençlik aþký, muhabbetleri çabuk geçer. Benim kýzým bir eli yaðda bir eli balda büyüdü. Elini sýcak sudan soðuk suya deðdirtmedim. Ben onu senin gibi birisiyle evlensin diye büyütmedim," dedi. O an nerdeyse yýkýlýyordum. Aslýnda moral man yýkýldým da.

Taksiye son paramý verdiðimden, tam üç saat yürüdüm. Yolda, düþündüm, düþündüm ve düþündüm. Ýnanmazsýn eve nasýl geldiðimi bile bilmiyorum.Ve tam akþam 7’den beri sana nasýl bir þeyler yazmam gerektiðini düþünüyorum. Sana, þu kadarýný söyleyebilirim, aþkým. Bence, baban haklý. Ben sana layýk deðilim. Yanlýþ anlama, ben kolay pes edecek biri deðilim. Ama, senin için, senin mutlu olabilmen için benimle deðil, zengin biriyle evlenmem gerekiyor. Ben senin mutlu olabilmen için sana aþkýmý kalbime gömeceðim. Evet, sensiz geçen hayatýn bundan sonra hiçte anlamý olmayacak. Ama, benim de yaþamam gerek. Hasta bir anam var. Sadece,onun için bile olsa hayatta dik durabilmeliyim. Sana bu satýrlarý yazarken gözlerim doluyor. Ama, aðlamýyorum. Çünkü, göz yaþlarým dýþa deðil kalbime süzülüyor. Seni çok ama çok sevdim, aþkým.

Þimdi kaçalým, bizi bulamayacaklarý bir yere diyeceksin, biliyorum. Ama, ben ne seni ne de babaný üzmemek istiyorum, aþkým. Ýkinize hayat boyu
mutluluklar diliyorum. Biz birleþemeyiz, biz kavuþamayýz aþkým. Çünkü, ben babandan tam elli milyar lira aldým.Yani, aþkýmý babana sattým, aþkým. Sattým!...

Arkasýndan bir el silah sesi duyuldu. Klavyesine kanlar akan bilgisayarýn monitöründe "iletiniz gönderildi" mesajý yazýyordu...

Mehmet SALÝH