Bekleme salonu / holü ýþýklarýný söndürmüþ sessizliði bekliyordu. Duvar kenarýna dizilmiþ ahþap banklara, yorgun vücutlarýný sermiþti hasta yakýnlarý. Bir aksilik olmazsa- olmayacak gibi görünüyordu- ertesi günün ilaçkanpara maratonuna dinlenmiþ katýlmaktý niyetleri.
Metal çýðlýðýyla açýldý asansör, gecenin ortasýna. Iþýðý yakýp aksiliðe baktý baþkalarýnýn yakýnlarý. Bu saatte buraya aksilikten baþkasý gelmezdi. Birbirlerini tanýyor olmanýn selametiyle yeni gelenlere yöneldi yorgun bakýþlar. Telaþlý kaygý dolu gözler, meraklý gözlerin üstünden atlayarak en dipteki banka yürüdü parmak uçlarýnda. Dizlerinin arasýna gömdüðü baþýný kaldýrdý yaþlý kadýn. Baktý gelenlere. Gözlerine ama. Gözlerinin ta içine. Buz gibi soðuk, taþ gibi aðýr.
Kürtleri gördüðünde (a)kýllarýna olumsuz düþüncelerin gelmesine alýþ(týrýl)mýþ müsniler aksiliði boþuna beklediklerini anladýlar o an. Ya çoktan gitmiþti Ya da hiç gelmeyecekti. Yoksul mankenler, analarýnýn bakýþýyla eðdiler dik baþlarýný ilk defa. Giysilerindeki eski ütü izleri, eskimiþ kol aðýzlarý, farklý iple dikilmiþ ceket düðmeleri bu fýrsattan yararlanýp tanýþtýlar etraftakilerle.
____Bilmiyorduk ana dedi alnýndaki çatlaklar daha derin olan, daha çok yaþamýþ olan acýlarý.
____Köyden þimdi aradýlar hemen geldik dedi diðeri.
Ýki hasta bakýcýnýn kollarý arasýnda kýpýrtýsýz, itirazsýz gelmiþti yaþlý kadýn hole. Banklarýn hepsi boþtu o saatlerde. Hastalar ve yakýnlarý akþam yemeði telaþýndaydý. Emekli öðretmen Sadiye hanýmýn _kilolarla baþý dertteydi- oturduðu banka oturttular yaþlý kadýný. Yaþlý kadýnýn elini tuttu Sadiye öðretmen. Sarýldý. Ne bir teselli sözü ne bir isyan. Bir damla yaþ akmadý yaþlý kadýnýn gözünden. Sadiye öðretmen Türkçe bilmediðini bildiðinden, dokunarak paylaþtý acýsýný.
25 yaþýndaydý kýzý. O biliyordu türkçeyi. Ýlkokulu okumuþtu köyünde. Daha da niyeti vardý ya dedesi yaþýnda bir adama verecekler diye kaçmýþtý Ýsmail’e. Ýsmail inþaatlarda amelelik yapardý. Sesi de güzeldi Ýbrahim tatlýses gibi.Ýsmail’i anlatýrken böyle der sonra hýnzýrca gülerdi. Ýki aydýr görmüyordu ne Ýsmail’i ne de iki küçük yavrusunu. Diyarbakýr’da onbeþte bir gelirlerdi. Önümüzdeki hafta geleceklerdi inþallah. Kendi de inanmadý ya umut ettiðinden öyle söyledi. Göðsünden (geceliðinin altýndan kemiklerinin üstünden ) çýkardýðý fotoðrafý, önce öptü sonra gösterdi Sadiye öðretmene.
Aðabeyleri burada diye, büyük þehir diye buraya gelmiþlerdi. Biliyordu yoktu çaresi bu meretin. Ýsmail ve çocuklarý, biri kýz biri oðlan üç damla yaþ oldu gözlerinde.
__Bir kere bile gelmedi aðabeyimler, kýzgýnlar bana Ýsmail’e kaçtým diye. Ben üzülmem de kahrolur annem.
Yaþlý kadýn elini aldý Sadiye öðretmenin elinden. Baþýný koydu dizlerinin arasýna. Büyük bir tülbendin arkasýna sakladý acýsýný. Saatlerce öyle kýmýltýsýz, öyle sessiz kaldý.
Unutturdu kendini. Çocuklarý gelmezse orada kuruyup gidecekti.
____Ana dedi adam.
Baþýný kaldýrdý kadýn, dizlerinin üstünden. Güçsüz ince bileklerinin arasýna aldý sonra baþýný. Yüzünün yarýsýný kapladý yýpranmýþ minik elleri. Acý kanatlandý uçtu aðzýndan. Kapkara yabansý bir hayvan. Yaralý bir çýðlýk. Zamaný ikiye bölen orta yerinden; bir aðýta baþladý.