Hani bir zamanlar
sanki yaþýyorduk dediðimiz
ve içimize sýðmayan
bir arzu kadar
hüzünlü bir aþk vardý ya!
Kýrýk camlarý
avuç avuç topladýðýmýz
ve kanamasýna aldýrmadan
ellerimizin
umudumuzu tüketmeden
yaþadýðýmýz aþk!
Yaðmuru da indirmiþtim baþýna
hani þemsiyek kýrýktý
çekingendi tüm sokaklar
adýmlar korkakça atýlýyordu
Gözlerin yerdeydi de
sesin uzaktý kuluklarýma
Korkuyordum
ellerinin soðuðundan
o kadar çok korkuyordum ki
ýsýtamamýþtým hani
Hangi dildi hatýrlamýyorum
Kekeliyordum adýný
ve giydiyin gömleðinin rengini
Hani yine yaðmurdu mevsimlerden
yanýndaydým
yanýmdaydýn
ayrýlacaktýk ve öyle soðuktu ki
keþke 'böyle olmamalý' deyip de
Ayrýlmasaydýk!
gittim
sesimi çekerek kulaklarýndan
Mutluydum, ismin de güzeldi
Yakýþtýrmýþtýn kendine
ama nedensizdi herþey
nedeni yoktu tüm gidiþlerin...

Hani bir zamanlar
Sanki yaþýyorduk dediðimiz
Hüzünlü bir aþk vardý ya!
Bitti dediðimizde bile alevlenen
Ölümsüzleþen aþk.......