Ýnsan kendini bilmeli. Gerçeði keþfetmeye yaramasa da, yaþamayý öðretiyor. Ve bundan daha güzel birþey yok. -Pascal |
|
||||||||||
|
Merdivenin baþýna dikilip þöyle bir gerinip bahçeye baktý. Köpeði onu görür görmez, havlamaya baþladý. Ona elinde bastonunu salladý ve “sus” diye seslendi. Hemen ardýndan aþaðý kata seslendi” kocakarý, kocakarý” ama ses yoktu. Hafifçe endiþelenir gibi oldu taþ basamaklarý aðýr ve dikkatli þekilde indi, alt katýn kapýsýný açtý. Kocakarý sessizce yatýyordu baþucunda bir gün önce köye gelen birisinin hediye ettiði muz poþeti duruyordu. “Nasýlsýn” diye, seslendi. Yorganýn altýndan hafifçe ses geldi” iyi deðilim” Kapýyý kapattý. Komþuya seslenip “çocuklara haber verin, kocakarý iyi deðil” dedi. Tekrar merdivenlerden üst kata çýktý. Çýkarken bir ara durup, taþ merdivenlerdeki sardunyalara baktý, terliklerini çýkarýp odasýna girdi. Yataðýna oturup biraz büyükçe sayýlan odasýna göz gezdirdi.35 senedir yalnýz yaþadýðý bu odada kýþlarý üþürdü. Aþaðý katta kocakarý olmasa da aþaðý insem ne iyi olur diye düþündüðü anlar olmuþtu. Ama þimdi içi burkulmuþtu. E artýk yaþ yerindeydi. Kendisi seksen yaþýna dayanmýþtý. Yaþadýðý ev, bir avlu içinde Rumlardan kalma bir taþ evdi. Köyde eski ev olarak bir bu ev kalmýþtý. Bir oda altta, bir oda da üst kattaydý. Alt katta oturan onun deyimiyle kocakarý onun kayýnvalidesiydi. Oda doksan küsur yaþlarýndaydý. Çoluk çocuðun iþi gücü var diye kendilerince bu evde yaþayýp gitmiþlerdi. Elleriyle yataðý yokladý “bunun da iþi bitmiþ” diye geçirdi içinden. bir yeni yatak olsa ne iyi olurdu. Kalktý kýyafetlerini giydi. Kore gazisi olduðu için hiç yakasýndan çýkarmadýðý madalyasýný sildi ve tekrar dýþarý çýktý. Çocuklar gelmiþ, kocakarýyý doktora götürüyorlardý. Oda aðýr aðýr avlunun kapýsýndan çýktý. Karþý bahçedeki komþusuyla biraz sohbet etti. Bastonunu kaldýrýp, önce komþusuna sonra da köpeðine iþaret edip yoluna devam etti. Önce ne tarafa gideyim diye düþündü, sonra koca çýnarýn tarafýna doðru yürüdü. Evlerin arasýndan çýkýnca yol iki tarafsa iki geniþliyordu. Bir taraf kayalýk bir tepe, bir tarafý da aðaçlarla kaplý içinden dere geçen büyük bir alandý. Aðaçlarýn tarafýna doðru baþýný döndürüp havayý içine çekti. Ýlerde top koþturan gençlere doðru ilerledi. Ayaklarýný sürte sürte tozlu yolda koca çýnara ulaþmýþtý. Çýnarýn altýndaki çeþmede yüzünü yýkayýp çýnarýn altýna oturdu. Bir süre çýnarý seyretti. Kaç senesi þu ulu çýnarýn gölgesinde geçmiþti. Çýnarýn göbeðindeki oyuntuya baktý zamanýn da ateþ bile yakýlmýþtý o oyuntunun içinde ama yine bir þey olmamýþtý koca çýnara. Tekrar top oynayan gençleri izledi. Zaman nasýl da geçti diye düþündü. Neler yaþamýþtý. Kendisi köyün yerlisi deðildi. Hanýmýný bir düðünde görüp düþmüþtü peþine. Babasý da vermeyince kendisi gelmiþti köye ve köyün ilk içgüveysi olmuþtu. Sonra bir gün hanýmýna kýzýp köyü terk etmiþ ve on sene dönmemiþti. Memleket görmüþtü, çalýþmýþtý ve sora geri dönmüþtü. Döndüðünde eþi ve üç çocuðu onu bekler bulmuþtu. Sonra ki yýllar ve eþinin vefatýndan sonrada otuz beþ senedir yalnýz yaþýyordu. Karýsýnýn üvey annesiyle evi paylaþýp bu güne gelmiþlerdi. Ýþte kocakarý da hastalanmýþtý.”E yaþý da var caným” dedi. Aðýr aðýr kalktý yine geldiði yoldan döndü yavaþ yavaþ. Kendi avlusunun önüne geldiðinde kendisini görmeye gelen misafirleri gördü. Selam verdi. Bunlar dün þehirden bir iþ için muhtara gelen aileydi. Muhtardan kendisini yani köyde bir Kore gazisi olduðunu öðrenince kendisini ziyarete gelmiþlerdi. O sýrada alt kattaki nineyi de görelim deyip, ona da muz hediye etmiþlerdi. Hal hatýrdan sonra yine nineyi görelim dediler.”Kocakarý hastalandý doktora götürdüler” dedi. Misafirleri görünce çok sevindi. Onlarla birlikte köy meydanýna doðru yürüdü. Biraz keyfi yerine gelmiþti. Köy meydanýna gelince biraz daha dik yürüyüp misafirleri ile bir çay içti. Uzun uzun sohbet ettiler. Onlara biraz hayatýndan biraz köyden bahsetti. Misafirlerin de hoþuna gitmiþti. Sohbet uzadýkça uzuyordu. Hanýmýný nasýl býrakýp gittiðini on sene köye uðramadýðýný anlattý.”Aman amca ne yaptýn onca yýl gurbette “ diye sordu misafirler.”Gezdim, çalýþtým” diye cevap verdi.”Bir ara, Ýzmir’ de gemilerde çalýþtým, sonra döndüm iþte.” Biraz köyden bahsetti. Köy çok güzel bir köydü. Anlatmaya baþladý.”Burasý zamanýn da bir Rum köyüymüþ çok büyükmüþ. Yüz elli hanelik bir köy. Koca çýnarýn orada bir ayakkabý fabrikasý varmýþtý. Gördüðünüz tepelerde üç kilise. Benim evden baþka ev kalmadý eskilerden” dedi. Sohbet güzeldi ama misafirler gitmek için ayaða kalktý. Onlarý uðurlayýp, etrafa selam verdi ve evin yolunu tuttu. Vakit epeyce ilerlemiþti. Avlunun kapýsýnda kuyruk sallayarak köpeði karþýladý. Onun baþýný okþadý ve taþ merdivene oturdu. Gözü alt katýn kapýsýna iliþti. Uzun uzun baktý. Kocakarý olsaydý þimdi bir çift laf atardý. Odasýna çýktý yorulmuþtu. Yataðýna uzandý. Kýþa bu odayý biraz tamir ettirecek birilerini bulsaydý. Duvardaki takým elbisesine gözü iliþti yine. Takým elbisesi temiz bir þekilde duvarda asýlý dururdu. Bir yere gitmesi gerekirse bir tören yemek ya da davet onu temizce giyer giderdi. Düþünürken uyuyakaldý. Ýki gün ses çýkmadý kocakarýdan. Avluda komþusuyla sohbet dereken geldi haber. Kocakarý hastanede vefat etmiþti. Baþýn sað olsun, dedi komþusu. Bir süre yerinde kalakaldý bunca sene sonra kocakarýda gitmiþti onu býrakýp.”Allah rahmet eylesin” dedi içinden. Sonra onun kapýsýna kadar gelip kapýyý açtý ve içeriye göz attý. Omuzlarý çöktü biraz hüzünlendi. Belki bu kýþ alt kata taþýnýrdý. Zaten eþya dediðin neydi. Nineden kalan bir yatak bir poþeti dolduracak kadar eþya. Onunsa fazladan bir takým elbise. Sardunyalara baktý. Artýk onlarý o sulayacaktý. Kahveye doðru ilerledi. Orada oturan bir iki arkadaþýnla konuþurdu yine. Yürürken kendi kendine mýrýldandý.”Hey kocakarý sonunda sen de gittin.”Ve devam etti E zamaný da gelmiþti artýk.”
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Melika, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |