Her anýný zorla da olsa dolu dolu yaþatýr bu kent. Bu kentte sarý, siyah,
yeþil, mavi ve zýt renklerde gökkuþaklarý var. Her kesimden, her tecrübeden,
her serüvenden türler var. Dinmek bilmeyen koþuþturmacalar, bir film karesi alýntýsý gibidir. Baþa sarar; Seyreder misali geçer bu kentte yaþam.
Hasret yükü görürsün baktýn mý ufuk’taki maviliklere, buðuludur deniz,
dalgasý yüreðinin duyurmak istediði sesindir.
Iþýl ýþýl, cývýl cývýl sokaklarýn da ürkek insanlar dolaþýr, korkmadan.
En yüksek sesli caddelerin de bile sessizliðini kimsesizliðini yaþarsýn bu
þehirde…
Uçan, konan martýlar özlem yüklü gemileri getirir koynuna.
Vapurlar denizin buðusuyla bütünleþip aþký fýsýldar kulaðýna.
Iþýldak böcekleri gibi yanýp sönen bu yedi tepe, karanlýðýný bile kör eder,
sen hiç anlamadan ve… ve bu þehir insaný yok eder, Hiç bir umuda
aldýrmadan…

Arzu Candevir Çakýr