Gel benim tek efkârým, þiirler yazdým sana.
Her dizede adýn var, her sözcüðünde mâna.
Sözcüðün bir baþýsýn, bir sonusun daima.
Noktadan önce sensin, senden sonraysa nokta.

Parantezler açarým her gülüþüne senin.
Týrnak içinde inan, yüreðimde gözlerin.
Sevdamý hiçe sayar ünlem gibi sözlerin.
Sana yakarýþlarým, kalbimdeki ellerin.

Kalemim benden vurgun, ben kalemimden sana.
Kâðýtlar mest oluyor adýný yazdýðýmda.
Artýk, benim durumum nedir? var da sen anla.
Geçer diye beklerken, aþkým artar zamanla.

Alfabeyi adadým, yüreðimle birlikte;
Senin bal rengi olan o tatlý gözlerine.
Gözlerin hep içimde, ateþin düþlerimde.
Neden benle yanmazsýn, yanmayý öðrettin de.

Her harfle tek tek senin, adýný yazar oldum.
Ýnci diye adýný , düþlere dizer oldum.
Seni gündüz kaybettim, gece rüyamda buldum.
Daha fazla yalvartma artýk ben de yoruldum.

Ýbrahim KÝLÝK