“oyunlarýný oynadýðý yeni bir oyuncak oldum yalnýzlýðýn elinde
bilen yok yaralarýmýn derinliðini”

o çekip gidiþlerin var ya
zafer pýrýltýlarýný sürüp gözlerine
içime atýp da kývýlcýmlarýný her seferinde yaktýðýn ateþin
kora döndürüp sýzlayan yüreðimi
sonra çekip gidiþin
ah! o insafsýz gidiþlerin

günün bilmem kaçýncý saati
ve bilmem kaçýncý dakikasýnda sessizleþir odam
ilencini savurur þeytan bir baþýnalýðýmda
taþa keserim örümcek aðlarý yapýþmýþ üzerime
demek istediklerimin týkanýp kalmasýyla boðazýmda
her sözcük bir damla iz býrakýr yüzümde

istencime örülen duvarlardan atlayacak güç kesilir bacaklarýmda
yiterken uzaklarda sen
geri döner þikayetim her seferinde
çýkmaz çünkü en küçük bir ses
soluk alýþlar durmuþken
ne fayda

lodoslara tutulmuþ gemilerimin battýðý an olur
yýkýlan günlerin ardýndan sana bakarken
elimdeki birkaç þiiri dökerim ardýndan
tez dön diye geriye…su gibi
rivayetler üþüþür ardýndan öbek öbek
kýsarým seslerini tüm seslerin
içime koyup seni bir kez daha…bir daha…yeniden
ve beklerim
bir sonraki geliþini gidiþinin

nergis kokularý dolar salonuma
girip penceremin aralýk kanatlarýndan
denizin iyot kokusuna karýþmýþ
býrakýr adýný içime
bir ümit
bir daha

yüzsüz bir sevgiyle beklenir her geliþ
olmaz olasý gidiþlere ses edilemezken
kanýmýn donduðu bir kadehte sunulur þarap
içmesem olmaz…içsem gidersin

…öksüz býrakýþlarýn
ah! o gidiþlerin

meltem esintileri yaladýðýnda yüzümü
ve uçurtmalar bayram ettimi kuþlarla yarýþýrken yüreðim
bilirim
gelirsin

söz geçiremem aklýma her gördüðümde seni karþýmda
ve her “koyuverme kendini” dediðimde
kesilir ayaklarým yerden
ansýzýn döndüðünde

ama
ah! o insafsýz
çekip gidiþlerin var ya
hani öksüz kalýþlarým sonrasýnda
yanýk bir sevdayla
ah!

ya bir de dönmesen
ne ederim!

30.11-01.12.2006

Atilla Güler