Zaman geldi,
Kaçamadým, kaçamadým iþte senden
Konuþtum, delicesine haykýrdým
Sesim bir martýnýn deli çýðlýklarý
Bir vapur kalkýyor Beþiktaþ iskelesinden
Bir vapur keyfi gibiydi
Hani sabahlarýný sevdiðimiz
Ama asla birlikte yaþamadýðýmýz sabahlarýný
Hani rüzgar deli deli vururken yüzümüze
Sevdiðimiz ve sevmediðimiz zamanlarda birlikteyken
Ve geçerken kýz kulesinin yanýndan
Hatýrlarken baþlayan bu þeyin
Ýlk kývýlcýmlarýný
Öyle güzeldi
Öyle sýcaktý
Öyleydi…
Sanki hiç bitmeyecekti
Yalnýz kalmayacaktý
Doðru sandýðým kliþe cümlelerim
Hep sevilecek, öpülecekti
Pamuk ellerim
Hep sarýlacaktým
Umarsýzca göðsünde yatacaktým
Ve öpecektin beni sonsuz sayýda
Uyumama izin vermeyecektin
Ben de kapamayacaktým gözlerimi
Üþüme diye…
Güvenecektim sana
Sevmenin nasýl olduðunu öðrenecektik
Gülhane Parký seni bekliyor þimdi
Ellerin boþ olacak belki
Ya da bir baþkasýnýn elleri
Ve bir baþkasýnýn gözleri gözünde
Aklýnda bir baþkasýnýn sýcaklýðý
Bir baþkasýnýn yüreðiyle
Yalnýz kalmayacaksýn belki de
Ellerim boþ þimdi
Kirletilmiþ tüm sevdiðim þarkýlar
Ellerim titriyor
Dinliyorum
Sadece dinliyorum hüznümü
Doðru þeyler söylemedi bana kalbim
Bense onu dinlemekte hep inat ettim
Bir daha görmeyeceðim iþte seni
Dýþsal zamanýmda
Ýçimde ise bir süre daha yaþar
Bir süre daha yanar sigaralarým
Senin efkârýn için
Senden kalamayanlar için
Ve býrakamadýðým izler için
Kendini çok þey sanan
Birileriyiz hepimiz
Çok þey…
Ve aslýnda
Hiçbir þey…
Yaþanmayanlar
Yaþanmayacaklar
Beni delicesine yakan
Hayallerim acýtan
Gittin…
Bittim…
Döndün,
Doðduðumu sandým
Ama biz yok artýk
Ve aslýnda sen hiç dönmedin
Kalbim öyle dedi bana
Ve ben yine aldandým
Gittik…
Ve artýk en sonunda
Bittik…