Yapmak istediðim onca þeyi artýk yapamayacaðýmý bilmek oldukça üzücü. Gerçii saðlýklý olsaydým bile çoðunu yapamayacaðým gerçeði teselli ediyor biraz...

Hastalýðýmý ilk öðrendiðimde, ölüm kavramýyla ilk kez karþýlaþan bir çocuk gibi tepki vermiþ ve anlamamýþtým. Ardýndan daha yetiþkince davranýp sýrasýyla: Ýnkâr etmiþ, öfkelenmiþ, pazarlýða giriþmiþ, bir süre depresyonda kalýp sonunda kabullenmiþtim. Doktor, bana yapýlabileceklerden ve buna raðmen olacaklardan bahsettiðinde bana biçtiði ömrü de kabullenerek çýkmýþtým muaynehaneden. Ölümümü ve ne zaman olacaðýný öðrendiðimden midir bilinmez, bir süre hayalet gibi dolaþtým ortalýkta...

Ardýndan içimdeki hayvan kontrolü ele aldý. Sanýrým doðumgünümdü. Savaþmaya karar verdim. Geçici bir zafer kazandýnsa da kaleyi içten fethetmiþ olan bu hastalýðý yenmek için çok geç kalmýþtým.

Þimdi, benim "bekleme odasý" dediðim hastane odamda kaçýnýlmaz olaný karþýlamaya hazýrlanýyorum. Þiþman hemþire Fatma, içeri giriyor. Birazdan yapacaðýmý bildiði espirilerden ürkerek...

- Fatma! Bi þarký söylesene!
- Nerden çýktý þimdi?
- Artýk bitsin istiyorum. Sen þarký söylemeden olmazmýþ.
- Yerinde olsam aðrý kesicilerini veren birine karþý daha dikkatli konuþurdum.
- Yerimde olsan, bana büyük bir iyilik yapmýþ olurdun. Deðiþelim mi? Sen ben ol, ben de sen!
- Benimle "senli benli" konuþmamalýsýn.
- Saygý görmek için "aðýrlýðýný" koymaya mý karar verdin?
- Bu son espirin iyi deðildi.
- Ya bu; Ýsmini kim koydu? Yarý Türk yarý Ýngiliz bir kâhin mi? Fat-ma! Ama kehanet gerçekleþmiþ.
- Tamamdýr. Al bakalým þu ilacý.
- Tadý rezalet! Kanser olmam yetmemiþ olacak bir de boðazýmý aðrýtarak inancýmý sýnýyor. Saðol tanrým! Seni tasavvufi olmayan bir aþkla sevmek istiyorum!
- O kadar da kötü deðil tadý.
- Damak zevki konusunda benden daha tecrübeli olduðun ortada.
- Pekala gidiyorum. Yarýna kadar iyi biþeyler bul. Þiþmanlýk
espirileri eskisi kadar iyi deðil.
- Hoþçakal Fatma! Teþekkürler.
- :)

Beyin tümörleri çok ilginç. Bazýlarý insanda geçici yetenekler ortaya çýkartabiliyor. Mesela algýlamada, hayal gücünde vs. Tabii ilerki aþamalarda beynin içinde baþka bir canlý yaþayýp büyüdüðü için sorunlar ortaya çýkýyor. Konuþma, algýlama, iletiþim yetileri zayýflýyor. Hatta hafýza bile...

Bazen merak ediyorum. Hani þu film var ya; The Thing (ÞEY)… Bulaþtýðý her canlýyý ele geçiren ve mutasyona uðratýp, abuk subuk bir et yýðýnýna dönüþtüren uzaylý canlý ile ilgili film... Acaba kanserli bir hasta teorik olarak kansere raðmen yaþarsa, büyüyen ve vücudu ele geçiren mutasyona uðramýþ hücreler (tümör) yeni ve muhtemelen iðrenç-korkunç bir canlýya dönüþür mü?

Sanýrým bu düþünce de artan (yoksa "büyüyen" mi demeli?) hayalgücümün bir eseri...

Bu gelen doktorum. Kendimden sonra en çok üzüldüðüm kiþi. Babamý baðýrsak kanserinden kurtaramamasý yetmemiþ olacak ki tanrý, onu, beni de kurtaramamakla cezalandýrýyor. Ondan rol çalýyorum:
- Bugün nasýl hissediyorsunuz bakalým?
- Bu soruyu doktorun olarak ben sormalýyým.
- Pekala... Ýhanete uðramýþ hissediyorum. Kendi hücrelerim tarafýndan... Þimdi teröristlerin yaþadýðý eve neden "hücre" dediklerini anlýyorum.
- Boðazlarýn nasýl?
- Montrö'ye ihtiyaçlarý var.
- :) Ameliyat konusunu düþündün mü?
- Üzgünüm. Ellerim titriyor. Benden cerrah olmaz artýk.
- Ciddi ol biraz! Korkuyor olman normal. Bu yüzden þakaya vuruyorsun. Bu senin baþetme yöntemin, anlýyorum. Ama...
- Lütfen! Umudederek kaybedecek vaktim yok. Savaþma aþamasýný geçtim artýk. Þimdi yenilgiyi kabullenme zamaný. Kamikaze tarzý bana göre deðil.
- Peki. Sen çok özel birisin. Baban gibi...
- Ölecekmiþim gibi konuþma. Biliyorum zaten!
- :) Ama sen daha komiksin!
- Hem daha komik hem daha genç!
- Akþam tekrar geleceðim.
- Ben ve Tüm-Ur burda olacaðýz.
- Tüm-Ur?
- Yeterince büyüdü. Ona isim verdim ben de...
- :) Görüþmek üzere.

Ailem ( annem ve iki ablam) üzerindeki etkisi yýkýcýydý. Durumumun, benim üzerimde bu kadar etkisi olmasýnýn nedeni de buydu. Üzülmeleri çok acý veriyor, suçlu hissettiriyordu. Ne kadar çabuk biterse o kadariyi olacak gibime geliyordu, onlar için... Ben de sanýrým kýzgýnlýðýmý sert þakalar yaparak dýþa vuruyordum.
Annemi de kansere kurban verecektik neredeyse. Yýllar evvel geçirdiði sarýlýk, karaciðerinde, kansere dönüþebilecek bir hasar býrakmýþtý. Menapoz kontrolü sýrasýnda tesadüfen ortaya çýkýnca tedaviye (o sýralar henüz deneyseldi tedavi) baþlandý. Ve tanrýya þükür (yoksa"raðmen" mi) onu kurtardýk.

Dolayýsýyla onu üzmek istemiyorum. Haftada 3 kez gelmesine izin veriyorum. Ciddiyim! Bensizliðe alýþmalý. Küçük ablam ise istediði kadar gelebiliyor. Aman anneme söylemeyin! Bu gelen ablamdýr büyük ihtimal...

- Nasýlsýn bakalým kardeþlerin en güzeli?
- Kardeþler hýzla ölüyordu. Birinciliði bana verecekler!
- Sana kitap getirdim.
- Nasýl biþey?
- Kanserden yavaþ yavaþ, acýlar içinde ölen bir gencin hikayesi.
- :)
- Ee hep sen mi durum komedisi yapacaksýn durumunla ilgili? Yüzüncü Ad adýnda bir kitap. Bir seyyahýn, tanrýnýn 100. adýný bulmak için çýktýðý yolculuðu anlatýyor.
- Ýlginç... Daha da ilginci tanrýnýn tek olduðunu idda eden bir dinde o tek tanrýnýn 99 adý olmasý bence... Zira "ad" koymanýn altýndaki temel amaç; "ayrým" yapmaktýr. Benzerlerin içinden birini, diðerlerinden ayýrabilmek için isim veririz. Ee madem Tek Tanrý var, o halde býrak 99 ismi hiç ismi olmamasý gerekmez mi?
- Ona bakarsan senin benden çok yaþaman gerekiyor ama lazým olduðunda bu dünyada hiç mantýk bulamazsýn!
- Bu yüzden senin ziyaretime gelmeni seviyorum. Þimdi annem veya öbür ablam olsa, oturmuþ zýrlýyorlardý. Espirilerime "öyle deme" "ayýp" günah" gibi sýfatlar ekliyorlardý.
- Eee herkes senin kadar cesur olamýyor.
- Ben mi? Esas sensin cesur olan! Geçen gün giydiðin bluzu ben asla giyemezdim mesela...
- Elimde kalýn bir baþucu kitabý var ve senin baþýnda da buna uygun bir uç! Giyim zevkime laf etmesen iyi olur!
- Tamam da bu hastanede kalbi zayýf olan hastalar var. "Heartbreaker" tarzýn tehlikeli olabilir.
- Tehlike benim göbek adým!
- Ben "Melek" sanýyordum.Þimdi anlaþýldý hangi melek! Tanrýnýn adýný yaymaya çalýþmalar, ücretsiz kitap daðýtmalar... Ne oluyor bakýyim? Yeni bir din mi doðuyor?
- OKU! Kitabý yani...
- :) Burasý daðbaþý deðil!
- En çok böyle karþýlýklý saçmalamalarýmýzý özliycem.
- Yooo... Saçmalamak senin görevin. Abla olan sensin; Abla, bla, bla, bla...
- Aþkolsun! Yaramý deþtin! Ama o da senin görevin; Kardeþ, deþ, deþ, deþ...


Hepsi gittiler. Son çýkandan ýþýðý kapatmasýný istedim. Karanlýkta oturmayý seviyorum. Kim bilir belki de anne karnýndaki huzurlu ortamý anýmsattýðý içindir, bilinç altýma... Hastane odamý rahme benzetiyorum. Þu kablolar göbek baðý olmalý. Ölüme doðmayý bekleyen bir bebeðim þimdi... Bu odadan çýkardýklarýnda ölmüþ olacaðým ve hayata doðanlardan farklý olarak, ben deðil, diðerleri aðlayacak.

Ölü doðmak, yaþamaya doymadan ölüme doymak gibi kafiyeli düþünceler ve çaðrýþýmlar uçuþuyor hastalýklý beynimde.

Üþüme geliyor. Bacaklarýmý ýsýtan beyaz örtüyü yukarýya çekiyorum. Yakýnda üstümü tamamen örtecek.

Ölüm ve üþümek. Bugüne dek soðuk hep bana yaþadýðýmý hissettirmiþti. Artýk sadece ölümün ensemdeki nefesini aklýma getiriyor.

Mezarým yeni beþiðim olacak yakýnda. Soðuk ve karanlýk bir beþik... Normal beþikten tek farký oraya konduktan sonra kimsenin beni sallamayacak olmasý. :)

Dipnot:
Osmanlý: "Hasta Adam" anlamýnda kullanýlmýþtýr.

Not Yet Finished But The End