ï¿½zEdebiyat - Fï¿½sun - Sana Raï¿½men

Bir gün bana deselerdiki birini o kadar çok seveceksin ve kendinden bile fazla deðer vereceksin. Ýnanýrmýydým bilmiyorum. O zamanlar sadece bir annenin çocuðu için bunlarý hissedebileceðini söylerdim galiba. Ta ki seni tanýyýncaya kadar. Sonra sen çýktýn karþýma, hayatýma girdin ve yakýp yýkarak geride bir enkaz býrakarak gittin. Oysa ben o güne kadar, seni tanýdýðým güne kadar gönül kapýlarýmý hiç kimseye açmamýþtým. Sen geldin ve zaptedilemeyen kalemi fethettin.
Gönül kapým kapalý artýk . SANA ve SEVGÝNE kapalý . Ben seni sevdim . Sana raðmen sevdim. Hiç çýkarsýz , yalansýz , yürekten sevdim. Seni ben kendimden bile çok sevdim . Sevginin bir karþýlýðý yok . O da beni bu kadar çok seviyormu acaba demedim . Öyle düþünseydim sevgi olmazdý . Sevginin zaten belli bir tanýmý var mý? Ya da sevgi herkes için aynýmý ? Deðil galiba . Ben sevgiyi ve aþký yaþayarak öðrendim . Acý bir tecrübeydi . Ama öðrendim iþte . Ama artýk çok mutsuzum ve üstelikte yalnýzým .
Seninle herþey güzeldi . Sevmek sevildiðini sanmak güzeldi. Yaþamak güzeldi. Nefes almak güzeldi. Ama artýk kendimle baþbaþayým. Anladým ki insanýn en iyi dostu kendisiymiþ. Kendime döndüm, sýký sýký sarýldým.
Senin açtýðýn yaralarý sarmakla meþgulüm. Bir gün bunu baþaracaðým. Ama hiç unutamayacaðým. Ýnsan yaþadýklarýný nasýl unutabilir ki. Hele bir de benim gibi herþeyi depolayan biri ise. Hiç mümkün deðil. Biriktirdiðim her güzel þeyden biri olarak kalmaný ne çok isterdim. Ama olmadý. Sen bunu baþaramadýn. Yakýp yýkmak daha kolaydý. Baþka türlü suçunu nasýl bastýrabilirdin ki .
Ýnsan en çok sevdiðini, deðer verdiðini, arkadaþýný, dostunu, sevgilisini ayný anda kaybedince benim gibi böyle daðýlýyor iþte. Parçalarýný toplamasý uzun zaman alýyor. Niye böyle oldu ? Niye bana bunlarý yaþattý ? Ben bunlarý hakedecek ne yaptým ? Bu sorular ve cevaplarýnýn olmamasý beni deli etti. Uzun süre bunlarý sorgulayýp durdum. Sonra dedim ki o seni hak etmiyor. Unut onu ve sana yaptýklarýný unut. Kendimi böyle kandýrmaya çalýþtým ama çözüm olmadý.
Her zaman söyleyeceðim. Ben sana raðmen seni sevdim. O güzel gülüþünü, gülünce içi parlayan gözlerini, sesindeki ince gülüþü, o alaycý halini, bana bakýþýný, beni sahipleniþini, beni seviþini, aksiliðini, kýzgýnlýðýný, huysuzluðunu yani herþeyinle seni sevdim. Ne tuhaf ama hala da sevmeye devam ediyorum. Galiba sonsuza kadar da seveceðim.
Ýnsan kalbine söz geçiremiyormuþ öðrendim. Ama biliyorum ki ben o mazide kalan seni seviyorum. Beni aldatan , canýmý yakan, tüm güvendiðim deðerleri yýkan adamý deðil. Anlamak belki zor bunu. Beni ancak benim kadar seven anlayabilir. Anlaþýlmak istemiyorum aslýnda. Kimsenin bana acýmasýný da istemiyorum.
Sevmek ve güvenmek cesaret ister. Ben herþeyi göze alarak onu sevdim. Belki sýrça sarayým yerle bir oldu belki bir daha hiç kimseye ayný þeyleri hissdemeyeceðim ama iyi ki sevdim. Kýsada olsa mutlu oldum. Yalan da olsa sevildiðimi sandým. Kendimi bulutlarýn üzerinde hissettim.
Kýsacasý severken ve sevildiðimi zannederken çok ama çok mutlu oldum. Bu da birþeydir aslýnda. Ne kadar çok sevmeyi bilmeyen insan var. Ben yine de þanslýyým. Hala insaným ve sevebiliyorum. Acý çeksemde, aðlayýp periþan olsamda sevdiðime memnunum seni. Sayende kendimi tanýdým. Artýk sýnýrlarýmý biliyorum. Gücümü ve zaaflarýmý biliyorum. En önemlisi sana raðmen seni sevebilmeyi biliyorum. Tek bir þeyi tam öðrenemedim. O da affedebilmeyi.
Bir gün bunu da baþarabilirim belki. Belki bir gün sende yaptýklarýndan piþman olmayý, acý çekmenin ne demek olduðunu , herþeye raðmen seni sevmeye devam etmemin ne demek olduðunu anlayabilirsin. Ne diyebilirim ki umarým bir gün gönül gözün açýlýr. Çünkü ancak o zaman sevmenin ne olduðunu anlayabilirsin.........