Bir gün,çýkageldin...
Týpký damdan düþer gibi...
Hem zamansýz,hem kaygýlý...
Pervasýz/umarsýz ama saygýlý...
Nasýl coþkuluydun,nasýl deli?
Öylece bakakaldým!

O ne güzel bir bakýþ?
O ne hoþ gülüþtü,Yarabbi?
Ömür boyu yadsýdýðým
Bu muymuþ,Aþk dedikleri?
Öylece þaþakaldým!

(Meðer benim tek yanýlgým:
Dolu(!)sandýðým/saydýðým,
Gönül sandýk’ým boþmuþ.)
Öylece sönekaldým!

Sen vardýn ya,içime akýttýðým!
Sen sevdin ya,yaþam ne hoþmuþ?
Canýma cansuyu diye katýk yaptýðým!
Ah be canýna,canýna yandýðým!
Bu kez de senin,yüreðime saldýðýn
Mor daðlarýn lav/ýymýþ,da haberim yokmuþ.
Öylece yanakaldým!

Birara,rüzgarýnla sallanan bir dal,
Ardýndan,ayný dalda Sarý Gül oldum.
Kah,mavi sularýnda boþ bir Sandal’dým,
Kah,suyun götürdüðü koylara daldým.
Ne gülebildim katýla-katýla,
Ne de aðlayabildim,þöyle kana-kana...
Öylece donakaldým!

Söðüt’üm!Ah be yiðidim!
Bana gel desen ne olurdu?
Benimle kalsan,dünya mý dururdu?
Of be yavuz/yürek hýrsýzým!
Ya,neden yar/ýný bende býraktýn?
Yanaðýmda gül,alnýmda dudak izin,
Kulaðýmda ney sesi,Mercan Dede’nin...
Gün dönerken,hani sen giderken,
Tepeden-týrnaða ýslandým ve,
Öylece kalakaldým!

A benim Ahmakýslatan Yaðmuru’m!
Nasýl gidebildin,sarýlýp öpemeden?
Aðýz dolusu‘Seviyorum’diyemeden...
Sanki,bir sokak kedisi gibi bakarken,
Sessice ardýndan-inan-tam oracýkta,
Öylece ölekaldým!

Huriye (Özbey) A_____z
06/Kasým/2006
st.03:30 Bursa