Dilinde Aþk Vardý Yüreðinde Ýhanet Bölüm - 5

BEÞÝNCÝ BÖLÜM

Hasan Cevat’ýn mektubu elime geçer geçmez bir solukta okudum. Okuduktan sonra aðýr bir yükün omuzlarýmdan kalktýðýný hissettim. En azýndan Hasan Cevat, bana vermiþ olduðu sözü tutmuþtu. Veda’ya gelen mektuplarý Ayþenaz’ýn göndermiþ olduðu ortaya çýktý. Veda’yý iþ yerinden aradým. Ancak üçüncü çalýþýndan sonra açabildi:
.... Neredesin be kýzým?
Veda
.... Herhalde çalýþýyoruz burada. Ne oldu bir þey mi var?
Deniz
.... Sana haberlerim var. Akþam iþ çýkýþý bize gel. Ben anneni arar haber veririm. Ha Hasan Cevat’tan bir mektupta bana geldi.
Veda
.... Yine þu mesele, yeter ya. Bir de beni rahat býraksýn artýk.
Deniz
.... Evet caným þu mesele. Ne o dördüncü mektup gelmedi diye kývranýyordun. Þimdi tu kakamý oldu? Düne kadar kývranýp duruyordun?
Veda
.... Ne yapacaðýmý þaþýrdým Deniz. Ama ne olur onunla beni bir araya getirmek için uðraþma. Tamam, tamam akþama geliyorum.
Deniz
... Bilge ablaya da selam söyle. Onu çok özledim. Görüþmek üzere hoþça kal.
Akþam iþten çýkýnca doðru Deniz’lere gittim. Ýstanbul’da havalar hala serin. Yolda üþümedim desem yalan olur. Evden içeri girer girmez doðru kaloriferin yanýna yerleþtim Hoþ beþten sonra Deniz, mektubu elime tutuþturdu. / Oku þunu güzelim./

Sevgili arkadaþým Deniz. Sana bu mektubu yolculuk esnasýnda, bir otel odasýndan yazýyorum. Ne yazýk ki kaleyi önce Veda terk etti. Ben de çok direndim, ama dayanacak gücüm kalmayýnca, dün gece sabaha karþý, evimi ve hatýralarýmý geride býrakarak sonu belli olmayan bir yola çýktým. Bu satýrlarý yazmamýn sebebi, bunlarý anlatmak deðil. Mektubu okurken yüzünün nasýl bir þekil aldýðýný tahmin edebiliyorum. Bana çok kýzgýnsýn. Hatta burnundan soluduðunu görür gibiyim.
Veda ile baþýný derde soktum üzgünüm. Veda kendine gönderilen mektuplardan sana mutlaka bahsetmiþtir. Mektuplarýn Veda’nýn eline geçmesinde benim hiçbir rolüm yok. Onun adresini alýrken sana defalarca söz vermiþtim.
Mektuplarý ben göndermedim. Mektuplarý benim haberim olmadan gönderme cahilliðinde bulunan da Ayþenaz’dýr. Ama oda kötülük olsun diye yapmamýþ. Oda benim kadar Veda ablasýný çok seviyor. Senden ricam ne olur karýmý ikna et. Suçun sende olmadýðýný bilsin. Hiçbir þekilde onu rahatsýz etmek gibi bir düþüncem olmadý. O bakýmdan huzursuz olmasýn.
Madem satýrlar üzerinde kalem gezdirmeye baþladým. Biraz daha yazayým, o evde yalnýz baþýma oturup, hatýralarýn içinde kaybolmaya baþlayýnca ben de yollara düþtüm. Yoruluncaya kadar gideceðim. Durmaya karar verdiðim yerde,geçmiþim karþýma çýkmaz ve uygun bir yer bulup yerleþirsem, seni yine haberdar edeceðim. Satýrlarýma burada son verirken, lütfen benim için Veda’ dan özür dile. Mert’e de sevgilerimi ilet.

Lütfen ona söyle
Onu çok seviyorum.
Hasan Cevat Kartal

Ne yapacaðýma ne diyeceðime þaþýrdým. Acýdým Hasan Cevat’a, beraber çok güzel günlerimiz geçti. Mektup elimde öylece kalakaldým. Deniz seslenmese kendime ne zaman gelirdim bilmiyordum. Terazinin bir kefesinde Hasan Cevat. Diðer kefesinde ailem, mecburdum. Ailemi tercih etmek benim için mecburiyetti.
Deniz
.... Eeee ne düþünüyorsun?
Veda
.... Bana hiçbir þey sorma moralim bozuk, üzüldüm.
Deniz
.... Daha çoook kafaný duvarlara vurursun. O adam seni çok seviyordu, hadi her þeyi bir kenara býrakalým. Madem geri dönecektin ne diye peþine takýldýn. O zaman ailen yok muydu?
Veda
.... Yeter, yeter artýk, yeter beni yalnýz býrak.
Evet çok üzgündüm ama yapacak bir þeyim yoktu. Hasan Cevat’ý çok sevmeme raðmen tercihimi ailemden yana kullandým. Yapacak baþka bir þeyim yok. Ha var, var baðrýma taþ basýp oturacaðým.

Mert
.... Sen Deniz’i býrak o seni sevdiði için öyle konuþuyor. Hadi biz televizyonda güzel bir film var onu seyredelim.

Yolun açýk olsun Hasan Cevat. Ýnþallah talihin de açýk olur.

Tuðrul Ahmet PEKEL Devamý var